Het is niet overal hopeloos in Darfur

07 mei 2007, Zuid-Darfur - In de Sudanese regio Darfur is het niet overal hopeloos. Op sommige plekken leven de Arabische en Afrikaanse bevolking zonder al te veel problemen met elkaar samen. Zo'n hoopgevende plek is bijvoorbeeld Yara, in het zuiden van Darfur.

Een leerlinge van de school in Yara luidt de bel: het is tijd voor de les. Foto: Unicef Sudan/2007/Cawardine
Een leerlinge van de school in Yara luidt de bel: het is tijd voor de les. Foto: Unicef Sudan/2007/Cawardine

In Yara is het relatief rustig en de dorpelingen maken er met z'n allen het beste van. De school en de medische kliniek zijn herbouwd en in het dorp is ook een kas verrezen. Er groeien citroenen, papaya's en mahoniebomen in. "In Darfur is veel vraag naar papaya's, vandaar dat wij ze verbouwen," zegt Mohammed El-Hassan Awad, die door de dorpelingen is uitgekozen om de werkzaamheden in de kas te leiden.

Vanuit de bevolking rond Yara is ook veel vraag naar de diensten van de kliniek in het dorp. Het is de enige plek waar de naar schatting 16.000 mensen in de omgeving terecht kunnen voor medische hulp. Een zonnepaneel levert elektriciteit voor de koeling van vaccins, waarmee regelmatig kinderen worden ingeënt.

Hamdan (links) is afkomstig uit een Arabische nomadenfamilie, maar woont al drie jaar in Yara om naar school te kunnen gaan. De dorpsoudsten staan in voor zijn veiligheid. Foto: Unicef Sudan/2007/Maki Hamdan (links) is afkomstig uit een Arabische nomadenfamilie, maar woont al drie jaar in Yara om naar school te kunnen gaan. De dorpsoudsten staan in voor zijn veiligheid. Foto: Unicef Sudan/2007/Maki

De lokalen van de school in Yara zitten vijf dagen per week vol. Meer dan 400 kinderen tussen de 6 en 14 jaar volgen hier onderwijs. Meisjes maken voor een kwart deel uit van het totale aantal leerlingen. De school heeft de beschikking over schoon water en latrines en er is zelfs een schoolraad die bestaat uit ouders en onderwijzers.

Actieve gemeenschap
Yara heeft de volle klaslokalen te danken aan een Unicef-project dat in 1999 is gestart. De gemeenschap draagt op actieve wijze bij aan kindvriendelijke initiatieven die in dit dorp genomen worden. De dorpelingen doen dat door mee te helpen of door materialen te leveren, Unicef zorgt voor het geld en de technische ondersteuning. Het conflict in Darfur maakte dat het project tijdelijk werd stilgelegd, maar het kreeg in 2006 met de komst van de kas een herstart.

De bevolking van Yara wil dat het project een succes wordt, zegt dorpsoudste Abdel Latif Eisa Haroun. "Iedereen wil er tijd aan besteden. Als je er nu twee dagen mee bezig bent, kun je er twee jaar lang plezier van hebben." De investeringen van Yara komen de kinderen ten goede, de hoop van het dorp in deze bange dagen. Dat geldt bijvoorbeeld voor Hamdan en Hamid, beiden 13 jaar. Ze zijn afkomstig uit een nomadenfamilie en behoren tot de Arabische minderheid in deze gemeenschap.

Dorpsoudste Abdel Latif Eisa Haroun. Foto: Unicef Sudan/2007/Maki
Dorpsoudste Abdel Latif Eisa Haroun. Foto: Unicef Sudan/2007/Maki

Hun ouders hebben hen in Yara achtergelaten, omdat ze het belangrijk vinden dat hun zoons naar school gaan. "We moesten altijd heel lang lopen voordat we op school waren. Daarom hebben onze ouders besloten dat we hier moesten blijven," zegt Hamdan.

Passie voor leren
De jongens missen hun familie, maar ze hebben een grote passie voor leren opgevat. Hamid zegt zelfs dat school het enige is waar hij nu voor leeft. Hij wil later arts worden en Hamdan ingenieur. Hun ouders, die zelf al hun hele leven schapen hoeden, staan hier volkomen achter. Hoofdonderwijzer Mohammed Ibrahim Khalil ziet in deze kinderen een belofte voor een betere toekomst. "Er gaan kinderen van deze school naar de universiteit en daar zouden we niet eens verbaasd over moeten zijn. Elk kind in onze gemeenschap gaat naar school, ook de Arabische kinderen. Gezinnen helpen bij de betaling van de salarissen van onderwijzers die geen geld krijgen van de overheid."

In Darfur, waar nog steeds vier miljoen mensen lijden onder de gevolgen van het aanhoudende geweld, is Yara een lichtpunt én een voorbeeld van hoe de verschillende bevolkingsgroepen op een vreedzame manier met elkaar kunnen samenleven.