Vluchtelingenwerk Nederland

Ingezonden artikel van VluchtelingenWerk Nederland

Generaal pardon biedt ruimte

gepubliceerd in de Volkskrant / 5 mei, FORUM

Asielzoekers die mogelijk onder een pardon gaan vallen, zouden volgens Sietse Fritsma van de PVV allemaal allang uitgeprocedeerd zijn, maar simpelweg niet hebben willen vertrekken (Forum, 3 mei). Hij legt hierbij te gemakkelijk de schuld bij de asielzoekers, terwijl er geen enkele verantwoordelijkheid bij de overheid wordt gelegd. Want waarom is deze groep asielzoekers al zo lang in Nederland? Ten tijde van de invoering van de nieuwe vreemdelingenwet op 1 april 2001 was er, door een veel te lange asielprocedure en grote personeelstekorten bij de IND, nog een gigantische achterstand die pas jaren later werd ingelopen.
Dat de overheid jarenlang geen echt terugkeerbeleid voerde, wordt voor het gemak ook vergeten. Fritsma gaat voorbij aan het feit dat onder het Project Terugkeer van toenmalig minister Verdonk slechts 22 procent van de asielzoekers vertrok. Meer dan 40 procent van deze, zogenaamd sufprocederende asielzoekers, kregen volgens de gangbare toelatingsvoorwaarden van de IND en de rechterlijke macht gelijk en ontvingen een verblijfsvergunning. Zij hadden hier dus gewoon recht op.

Het tweede punt van Fritsma is dat 'vele veroordeelde geweldsplegers, inbrekers en tasjesdieven een verblijfsvergunning krijgen'. Langdurig verblijf in een asielzoekerscentrum veroorzaakt veel spanning. Mensen mogen niet werken, leven jaren zonder enige privacy en leefden lange tijd onder het bestaansminimum. Je hebt snel een blazoen met een smetje erop. Zeker in een opvangcentrum waar veel spanningen zijn. Bij iedere vechtpartij komt de politie kijken. Maar de straf om mensen voor een licht vergrijp ook nog uit te sluiten van een verblijfsvergunning, is onevenredig. Overigens vindt ook VluchtelingenWerk dat zware criminelen geen verblijfsvergunning moeten krijgen.

Fritsma vervolgt zijn relaas met 'de aanzuigende werking van het pardon is nu al merkbaar; het aantal asielzoekers in Nederland stijgt'. Het is echt volslagen onzin om te beweren dat het aantal asielverzoeken in 2006 te maken heeft met de verkiezingen van november 2006 en het pardon dat hieruit is voortgekomen. Bovendien was het aantal asielverzoeken in 2006 een fractie van het aantal in 2000.

De laatste 'leugen' gaat over de kosten. Volgens de PVV'er kost het pardon vele malen meer dan de genoemde 55 miljoen euro. Fritsma moet het wel in perspectief plaatsen. Want je bespaart ook kosten voor (nood-)opvang en uitzetting. Alleen al in de centra van het COA kan 150 miljoen euro worden bespaard als daar naar schatting twaalfduizend mensen onder de pardonregeling gaan vallen. Deze mensen moeten de kans krijgen zo snel mogelijk aan het werk te gaan en deel te nemen aan de Nederlandse maatschappij.

In plaats van gebaseerd te zijn op leugens en misleiding, maakt deze pardonregeling korte metten met een erfenis van de oude Vreemdelingenwet. Het biedt kansen aan veel mannen, vrouwen en kinderen en voor hen betekent het een einde van een lange periode van ellende. Mensen die vaak al prima geïntegreerd zijn in onze samenleving en sterk gemotiveerd om daaraan een bijdrage te leveren. Daarnaast geeft het de IND en de nieuwe Terugkeerorganisatie eindelijk de ruimte om zich te richten op de uitvoering van een effectief en zorgvuldig asielbeleid. Een beleid dat recht moet doen aan hen die daadwerkelijk bescherming nodig hebben.