"watertransport in zinnia elegans snijbloemen: van xyleemontwikkeling
tot bloemkwaliteit"
De heer P. Twumasi : "Watertransport
in Zinnia elegans snijbloemen: van xyleemontwikkeling tot
bloemkwaliteit"
8 mei 2007 16:00
Onderdeel: Wageningen Universiteit
Locatie: Aula, gebouw 362, Gen. Foulkesweg 1, Wageningen
Organisatie: Wageningen Universiteit
Promotor: prof.dr. O. van Kooten (Tuinbouwproductieketens)
Co-Promotor: Prof.dr. A.M.C. Emons (promotor), Dr. J.H.N. Schel,
Dr.ir. W. van Ieperen
De lengte en diameter van xyleemvaten bepalen in belangrijke mate de
weerstand voor watertransport door de stengel van een plant. De
kwaliteit van snijbloemen, uitgedrukt in een lang â vaaslevenâ, wordt
in belangrijke mate bepaald door het vermogen van stengels om een
relatief lage weerstand voor watertransport en daardoor een positieve
waterbalans te behouden. Het wereldwijde verlies aan waarde van
snijbloemen, dat jaarlijks geleden wordt door vroegtijdige verwelking
na de oogst loopt in de miljoenen dollars. Om de ontwikkeling van
xyleemvaten in afhankelijkheid van omgevingsfactoren tijdens de
productie van snijbloemen en de relatie met intern watertransport en
âvaaslevenâ na de oogst beter te begrijpen, richt dit proefschrift
zich op de cellulaire differentiatie van mesofyl cellen van Zinnia
elegans tot de basiselementen van xyleemvaten, de zogeheten tracheaire
elementen (TEâs). Nadruk hierbij ligt op de regulatie van de
afmetingen ervan door droogtestress en remming van celdood. Het
behandelt ook de regulatie van de afmetingen van complete xyleemvaten
in snijbloemen van Zinnia elegans door waterstress en temperatuur.
Door afname van de droogtestress en het verhinderen van celdood in de
in vitro experimenten nam de grootte van de geproduceerde TEâs tot
300% toe, zij het met 24 uur vertraging in het differentiatieproces.
Het percentage cellen dat differentieerde tot vatelement nam af. Een
dergelijke grote anatomische wijziging betekent belangrijke
aanpassingen in watertransport capaciteit. In de experimenten met
gehele planten leidde droogtestress tot de vorming van meer en
smallere xyleemvaten, hetgeen uiteindelijk resulteerde in snijbloemen
met een langer vaasleven. Verhogen van de temperatuur tijdens de groei
veroorzaakte een toename van zowel de totale vatlengte (een toename
van 130% wanneer de temperatuur steeg van 17 tot 25 C) als van de
gemiddelde lengte van de individuele TEâs in een xyleemvat (een
toename van 20% tussen 17 en 25 C). Er was dus een grotere
verandering in de totale vatlengte dan in de gemiddelde lengte van de
individuele TEâs die tezamen één vat vormen. Dit maakt het al dan
niet fuseren van individuele TEâs tot een belangrijke factor bij de
bepaling van de lengte van xyleemvaten, onder invloed van temperatuur.
Titel proefschrift: "Hydraulic properties of Zinnia elegans: from
cellular development in vitro to performance in planta "
Zie het origineel
Directe internet uitzending van de promotie
Wageningen Universiteit