over mogelijk gedwongen scheiding van partners door
verpleeghuiszorgindicatie
Antwoorden op kamervragen van Kant over mogelijk gedwongen scheiding van
partners door verpleeghuiszorgindicatie
Kamerstuk, 14 mei 2007
De Voorzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG
DLZ-K-U-2764002
14 mei 2007
Antwoorden van staatssecretaris Bussemaker op vragen van het Kamerlid
Kant (SP) over mogelijk gedwongen scheiding van partners door
verpleeghuiszorgindicatie (2060712160).
Vraag 1
Erkent u dat het voorkomt dat echtparen gedwongen gescheiden worden
doordat één van de partners verpleeghuiszorg nodig heeft en de ander
niet, maar zij wel graag samen willen blijven wonen? Zo ja, acht u dit
een onwenselijke situatie?
Antwoord 1
Ja, dat komt helaas voor. En ik kan die wens heel goed begrijpen.
Ik wijs er echter op dat de geen enkele wettelijke belemmering is om
aan de wens van echtparen tegemoet te komen. Artikel 9, tweede lid,
van het Besluit zorgaanspraken AWBZ regelt expliciet de mogelijkheid
om, zelfs zonder eigen indicatie, ook opgenomen te kunnen worden in
een verpleeg- of een verzorgingshuis samen met de partner die wel een
daartoe strekkende indicatie heeft. Het verblijf van de niet
geïndiceerde partner kan worden bekostigd op basis van de
NZa-beleidsregels CA 56 en 57 voor materiële en personele kosten. De
zorginstellingen en de verzekeraars zullen een goed beeld moeten
krijgen van de omvang van die wens en waar nodig initiatieven moeten
nemen om die wens uit te kunnen laten komen.
Echtparen die samen opgenomen willen worden, kunnen via
kiesbeter.nl/verpleging, verzorging en thuiszorg op trefwoord
`partners' snel zien waar ze in hun regio terecht kunnen. Gelukkig
bieden al veel instellingen partneropname aan.
Vraag 2
Wat bent u van plan te ondernemen om deze situatie te veranderen?
Antwoord 2
Zoals hiervoor al aangegeven zijn de toepasselijke regelgeving en
tarifiëring aanwezig om aan de wens van de cliënten te voldoen. Het is
aan aanbieders van zorg of zij, naast het bieden van zorg aan de groep
cliënten waarop zij zich primair richten, ook huisvesting en zorg
kunnen en willen bieden aan niet of licht geïndiceerde partners. Dat
zal mede afhankelijk zijn van de grootte van de vraag naar dat type
zorg. Het merendeel van de verpleeghuizen (én de verzorgingshuizen)
beschikt bovendien over tweepersoonskamers. Specifieke bouwactiviteit
is voor het kunnen honoreren van dergelijke verzoeken niet nodig.
Daarnaast worden nieuwe zorgarrangementen ontwikkeld. Het volledig
pakket thuis dat ik in voorbereiding heb, zal voor een deel van de
betreffende echtparen een schot in de roos zijn. De geïndiceerde
partner krijgt de zorg die hij of zij nodig heeft aan huis, de
echtgenoot blijft daar vanzelfsprekend wonen. Ik zal de aanbieders
blijven wijzen op het belang van voldoende mogelijkheden om echtparen
samen in zorg te nemen.
Vraag 3
Bent u bereid onderzoek te doen naar het aantal partners/echtgenoten
die een verpleeghuisindicatie hebben en graag bij hun
partner/echtgenoot zouden willen wonen en dat nu niet kunnen?
Antwoord 3
Ik zal geen onderzoek doen naar het aantal partners dat wil, maar niet
is mee-opgenomen met hun geïndiceerde partner. In mijn antwoorden op
de eerste twee vragen heb ik aangegeven dat er mogelijkheden voor een
partneropname zijn, dat de huizen die partneropname bieden via
Kiesbeter kunnen worden gevonden en dat verdere verbetering een zaak
is van cliënten, aanbieders en verzekeraars regionaal. Het blijft een
lokale afweging of bestaande capaciteit benut wordt voor cliënten met
een zware indicatie of voor partneropname.
Vraag 4
Vindt u dat als een paar in een verzorgingshuis verblijft en één van
de partners verpleeghuiszorg nodig heeft, dit in het verzorgingshuis
geboden moet kunnen worden, als dit hun wens is? Zo neen, waarom niet?
Antwoord 4
Nee. Ik begrijp overigens de wens van echtparen in verzorgingshuizen
heel goed om niet gescheiden te worden op het moment dat één van de
twee partners zwaardere zorg nodig heeft. Maar helaas kan die wens
niet altijd worden gehonoreerd. De wens van de cliënt vormt weliswaar
het startpunt voor de invulling van de zorgvraag, maar die wens moet
wel aansluiten bij de mogelijkheden van de instelling. De
mogelijkheden om in verzorgingshuizen ook zwaardere zorg te ontvangen
zijn er wel en ze worden ook steeds talrijker. Of in een individueel
geval een instelling in staat is die zwaardere zorg feitelijk te
leveren, is niet op voorhand te garanderen. Ik ben niet van plan
instellingen te dwingen tot het leveren van zorg in een bepaalde vorm.
Er zijn geen wettelijke belemmeringen om samen opgenomen te worden in
instellingen die de benodigde zwaardere zorg kunnen leveren, noch om
in traditioneel lichtere zorginstellingen zwaardere zorg aan te
bieden. De invulling van de mogelijkheden zal in het locale overleg
geregeld moeten worden.
Vraag 5
Vindt u dat, wanneer één partner naar het verpleeghuis moet, de andere
partner desgewenst mee moet kunnen, om samen - dan wel in de buurt of
in hetzelfde huis - te kunnen verblijven? Zo neen, waarom niet?
Antwoord 5
Ja, de noodzakelijke regelgeving is daarvoor al aanwezig en de
mogelijkheden daarvoor in veel gevallen ook. Via Kiesbeter.nl zijn ze
te vinden.
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport