VVD


14-5-2007

Toespraak partijvoorzitter Jan van Zanen tijdens 122e AV

Toespraak partijvoorzitter Jan van Zanen tijdens 122e AV

Toespraak partijvoorzitter Jan van Zanen

122^e Algemene Vergadering

11 mei 2007 Rotterdam

Dames en heren,

Hartelijk welkom in Rotterdam op de 122^e algemene vergadering van de VVD.

Bijna 60 jaar oud, maar nog steeds springlevend.

We hebben vanavond misschien een weemoedig programma.

Afscheid en terugblik op een roerige periode.

Maar we kijken vandaag en morgen ook vooruit.

Voordat we daar aan beginnen wil ik eerst stilstaan bij het overlijden van een man die ons kort na de Statenverkiezingen ontviel.

Ik verzoek u daarom te gaan staan.

Op 11 maart jl. overleed op 83-jarige leeftijd de heer Frits Kiewiet.

Frits was een Groninger pur sang en een liberaal in hart en nieren.

Hij was één van de vele stille krachten in onze partij.

Actief in de Kamercentrale Groningen en altijd bezig om onze VVD te promoten.

Hij was vrijwel altijd aanwezig op landelijke bijeenkomsten.

Op de algemene vergadering was Frits meestal als eerste gast aanwezig.

Hij trof daar dan vaak de medewerkers van het algemeen secretariaat nog volop bezig met de voorbereidingen en de opbouw.

Hij kende ze allemaal en zij hen.

Hij was erg trots dat hij afgelopen Prinsjesdag als gast van Mark Rutte de derde dinsdag van dichtbij had mogen bijwonen.

Hij had al op het algemeen secretariaat geïnformeerd naar betaalbare hotelaccomodatie in Amsterdam voor het 60 jarig jubileum begin volgend jaar.

Helaas kan hij dat niet meer mee maken.

Frits Kiewiet, hij rustte in vrede.

Ik verzoek u enige ogenblikken stilte in acht te nemen.

Dank u wel.

Met u welnemen wil ik nu voorstellen een fax te versturen aan H.M. de Koningin.

Dank u wel.

Dames en Heren,

De NRC Next van 7 februari jl. gaf de huidige politieke toestand helder weer op de voorpagina.

"Balkenende IV neemt afscheid van het individu".

Zij misschien wel, maar wij absoluut niet.

Wij, liberalen zien het individu als hart van de maatschappij, als de kern van een gebundelde gemeenschap.

Zonder individu geen collectief, geen gezin, geen dynamiek, geen ontwikkeling, geen samenhang, geen samenleving.

De filosoof Joep Dohmen vraagt zich in een recent boek af of we in staat zijn zelfstandig te leven zonder onverschillig te worden.

Het huidige kabinet denkt van niet. Althans - de 100 dagen zijn nog niet voorbij - er is misschien nog hoop.

Het huidige kabinet lijkt er vanuit te gaan het beter te weten dan de mensen zelf.

Wij liberalen denken van wel.

(Je kunt best zelfstandig leven zonder onverschillig te worden.)

Juist de zelfstandigheid en de kracht van het individu geeft de mogelijkheid richting te geven aan ieders leven.

Daarmee ook en passant de medemens op sleeptouw nemend.

Dohmen pleit voor een nieuwe levenskunst.

Dat is exact die uitdaging waar het hedendaagse liberalisme voor staat: levenskunst.

Dames en heren,

Vanavond nemen we niet alleen afscheid van personen, van liberalen die ons land en de partij gediend hebben.

Daarover later.

Twee bijzondere personen kunnen er vanavond niet bij zijn.

Wij hebben veel aan hem te danken, hij verblijft op dit moment in Brussel, ik sprak hem vanochtend nog, hij groet u allen hartelijk: Jozias van Aartsen.

Hij was ruim twintig jaar parlementariër en sinds 2002 voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, ook hij kan vanavond helaas niet bij ons zijn: Frans Weisglas.

Dames en heren,

Er komt ongetwijfeld een moment om Jozias en Frans `life' in het zonnetje te zetten.

Ik zei het u.

Vanavond nemen we niet alleen afscheid van personen, van liberalen die ons land en de partij gediend hebben.

We sluiten ook een periode af.

Een lange periode waarin wij als liberalen
regeringsverantwoordelijkheid hebben gedragen.

Soms onder zeer moeilijke omstandigheden.

Maatschappelijk, politiek en in sociaal-economisch opzicht.

Een nieuwe periode is aangebroken.

Het liberale geluid, de liberale invloed komt nu vanuit de oppositie.

Dat kan zeer louterend zijn.

Voor het kabinet en de regeringscoalitie, voor het land, maar ook voor ons zelf.

Het is wennen.

Het geeft ons als liberale partij, als politieke beweging de gelegenheid ons opnieuw te laven aan onze bronnen, ons te bezinnen op onze uitgangspunten, en ook op onze werkwijze en interne organisatie.

Kortom, te werken aan onze toekomst.

Dat doen we dus ook.

Er wordt hard aan gewerkt.

Door velen van u.

Niet in de laatste plaats door de leden van de commissie Dekker.

Liberalen zijn overigens resultaatgericht en houden niet van te lang navelstaren.

Voor onze kiezers geldt dat in ieder geval!

In 2002 en 2003 heeft onze partij bewust gekozen voor een aantal nieuwe procedures.

Maar niets staat in steen geschreven.

Laten we leren uit de praktijk van de afgelopen jaren, ook van de fouten en missers,

het goede behouden en waar nodig en mogelijk verbeteringen aanbrengen.

Dat geldt ook voor de leden van ons Hoofdbestuur.

Kwaliteit in optreden en kwantiteit in zetels zijn in de politiek helaas niet altijd recht evenredig aan elkaar verbonden.

Maar kwaliteit helpt wèl.

Een professionele organisatie èn professioneel gedrag van ons allemaal.

Bijvoorbeeld van oud-, huidig- en toekomstig gedienden.

De allereerste voorzitter van onze partij, de heer Stikker, zei ooit al eens: de vloek van de liberalen is het amateurisme.

Hij had en heeft gelijk.

Als we daar als moderne brede liberale volkspartij van af willen kost dat inzet, tijd èn geld ... En dat laatste ...

En alles begint bij sterke en vitale afdelingen.

De bakermat van onze VVD als organisatie.

Daarom ook in het najaar weer de voorzittersdag, waar we in ieder geval ook - met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 aan het thema samenwerking met lokale partijen aandacht zullen besteden.

Opnieuw: werken aan onze toekomst.

Intussen blijven we natuurlijk met z'n allen - de vele vrijwilligers binnen partij en onze vertegenwoordigers in de actuele politiek - aan het dagelijkse werk.

Ik zei het al eerder na de uitslag van de Statenverkiezingen.

Liberalen zitten overal in de maatschappij.

Die zijn niet zomaar weg.

Het liberale geluid blijft te horen.

En is nodig.

Voor de vrijheid- tegen de onverschilligheid.

Voor de vrijheid - tegen de betutteling.

Voor de vrijzinnigheid- tegen gedwongen opgelegde keuzes.

Hoe actueel!

Voor de vrijheid met compassie.

Waar u zich ook bevindt,

Wat u ook doet, gaat doen of deed in of voor onze volkspartij:

het liberalisme is het waard om voor te vechten je hele leven lang.