Suriname: een toneelstukje kan levens redden
15 mei 2007, Den Haag - In Suriname ontbreekt het nog veel baby's en
peuters aan goede gezondheidzorg, terwijl juist de eerste jaren van
een kind cruciaal zijn. Daarom ijvert Unicef voor goede
consultatiebureaus en kinderopvang. Daarnaast is er aandacht voor
aidspreventie. Marieke van Schaik van de Nationale Postcode Loterij,
die de Unicef-projecten steunt, reisde naar Suriname om het werk van
Unicef met eigen ogen te zien.
Marieke van Schaik van de Nationale Postcode Loterij (derde van
links) bezocht Unicef-projecten in Suriname.
Marieke van Schaik van de Nationale Postcode Loterij (derde van links)
bezocht Unicef-projecten in Suriname.
"In Suriname is veel armoede, maar er is ook hoop. Unicef werkt samen
met lokale partners die langlopende projecten kunnen uitvoeren." Dat
zegt Marieke van Schaik, hoofd Goede Doelen van de Nationale Postcode
Loterij. Afgelopen mei bezocht ze in Suriname een aantal
Unicef-projecten voor aidspreventie en baby- en peuterzorg. Ze worden
gefinancierd met een extra bijdrage van de Nationale Postcode Loterij
van 1,6 miljoen euro. Ze reisde tot diep in het binnenland in het
gezelschap van vertegenwoordigers van Unicef en Surinaamse
overheidsfunctionarissen. Marieke van Schaik: "Het goede van Unicef is
dat het als VN-organisatie makkelijk toegang heeft tot de overheid,
zodat de projecten kunnen worden omgezet in duurzaam beleid."
Zorg voor de allerkleinsten
"In Paramaribo zag ik hoe moeders worden gecoacht om beter voor hun
kinderen te kunnen zorgen. Je ziet vrouwen van een jaar of 35 die acht
kinderen hebben en al een kleinkind. Ze leren allerlei praktische
zaken, bijvoorbeeld hoe ze geld kunnen verdienen of een opleiding
kunnen volgen."
"Heel aangrijpend was ons bezoek aan een opvanghuis voor kinderen met
hiv en aids. Toen we binnenkwamen, klampten ze zich aan ons vast. Je
merkt dat ze doorgaans weinig aandacht krijgen. Zie je zo'n baby'tje
dat is besmet met hiv, dan denk je: wat gaat er met jou gebeuren?"
Aidsvoorlichting
"Suriname is een interessant land. De mix van verschillende
bevolkingsgroepen is geweldig. In het binnenland, waar de bosnegers
wonen, werden we ontvangen door de Granman (chief). We zagen jongeren
die op school voorlichting gaven over voorbehoedsmiddelen en het
gevaar van hiv.
Het is opvallend hoe open ze over die onderwerpen praten. In het
westen van Suriname, waar veel Hindoestanen leven, is dat anders. Daar
houd je alles binnenshuis. Er is sprake van veel incest, hiv en aids
en een hoog aantal zelfmoorden. Ik sprak er met jongeren die meededen
aan een toneelwedstrijd. Ze krijgen een training om via toneelstukjes
voorlichting te geven. Zij hadden zelf een wedstrijd voor het beste
toneelstuk georganiseerd en daar waren wel 700 mensen op afgekomen. Zo
bereik je hele bevolkingsgroepen."
"Vooral een meisje en een jongen van 16, 17 jaar met een eigen
radioprogramma maakten grote indruk op me. Ze snijden thema's aan
waarover je niet mag praten. Daardoor hebben ze zich buiten de
gemeenschap geplaatst, maar ze zijn vastbesloten om zich verder te
ontwikkelen."
Tekst: Sylvia Falk