Suriname: een toneelstukje kan levens redden 15 mei 2007, Den Haag - In Suriname ontbreekt het nog veel baby's en peuters aan goede gezondheidzorg, terwijl juist de eerste jaren van een kind cruciaal zijn. Daarom ijvert Unicef voor goede consultatiebureaus en kinderopvang. Daarnaast is er aandacht voor aidspreventie. Marieke van Schaik van de Nationale Postcode Loterij, die de Unicef-projecten steunt, reisde naar Suriname om het werk van Unicef met eigen ogen te zien.

Marieke van Schaik van de Nationale Postcode Loterij (derde van links) bezocht Unicef-projecten in Suriname. Marieke van Schaik van de Nationale Postcode Loterij (derde van links) bezocht Unicef-projecten in Suriname.

"In Suriname is veel armoede, maar er is ook hoop. Unicef werkt samen met lokale partners die langlopende projecten kunnen uitvoeren." Dat zegt Marieke van Schaik, hoofd Goede Doelen van de Nationale Postcode Loterij. Afgelopen mei bezocht ze in Suriname een aantal Unicef-projecten voor aidspreventie en baby- en peuterzorg. Ze worden gefinancierd met een extra bijdrage van de Nationale Postcode Loterij van 1,6 miljoen euro. Ze reisde tot diep in het binnenland in het gezelschap van vertegenwoordigers van Unicef en Surinaamse overheidsfunctionarissen. Marieke van Schaik: "Het goede van Unicef is dat het als VN-organisatie makkelijk toegang heeft tot de overheid, zodat de projecten kunnen worden omgezet in duurzaam beleid."

Zorg voor de allerkleinsten "In Paramaribo zag ik hoe moeders worden gecoacht om beter voor hun kinderen te kunnen zorgen. Je ziet vrouwen van een jaar of 35 die acht kinderen hebben en al een kleinkind. Ze leren allerlei praktische zaken, bijvoorbeeld hoe ze geld kunnen verdienen of een opleiding kunnen volgen."

"Heel aangrijpend was ons bezoek aan een opvanghuis voor kinderen met hiv en aids. Toen we binnenkwamen, klampten ze zich aan ons vast. Je merkt dat ze doorgaans weinig aandacht krijgen. Zie je zo'n baby'tje dat is besmet met hiv, dan denk je: wat gaat er met jou gebeuren?"

Aidsvoorlichting

"Suriname is een interessant land. De mix van verschillende bevolkingsgroepen is geweldig. In het binnenland, waar de bosnegers wonen, werden we ontvangen door de Granman (chief). We zagen jongeren die op school voorlichting gaven over voorbehoedsmiddelen en het gevaar van hiv.

Het is opvallend hoe open ze over die onderwerpen praten. In het westen van Suriname, waar veel Hindoestanen leven, is dat anders. Daar houd je alles binnenshuis. Er is sprake van veel incest, hiv en aids en een hoog aantal zelfmoorden. Ik sprak er met jongeren die meededen aan een toneelwedstrijd. Ze krijgen een training om via toneelstukjes voorlichting te geven. Zij hadden zelf een wedstrijd voor het beste toneelstuk georganiseerd en daar waren wel 700 mensen op afgekomen. Zo bereik je hele bevolkingsgroepen."

"Vooral een meisje en een jongen van 16, 17 jaar met een eigen radioprogramma maakten grote indruk op me. Ze snijden thema's aan waarover je niet mag praten. Daardoor hebben ze zich buiten de gemeenschap geplaatst, maar ze zijn vastbesloten om zich verder te ontwikkelen."

Tekst: Sylvia Falk