Wereld Natuur Fonds Nederland

WNF-persbericht 22 mei 2007

Klimaatverandering is een toenemende bedreiging voor walvissen, dolfijnen en bruinvissen. Dat staat in het rapport "Whales in hot water?" dat het Wereld Natuur Fonds en de Whale and Dolphin Conservation Society vandaag uitbrengen, een week voor de start van de jaarlijkse vergadering van de Internationale Walvisvaart Commissie (IWC). De toch al door jacht en bijvangsten onder druk staande walvisachtigen dreigen leefgebied en voedsel te verliezen.

De meest in het oog springende resultaten:


- de gevolgen van het broeikaseffect zijn op dit moment het meest zichtbaar aan Noord- en Zuidpool. Walvisachtigen zoals beloega, narwal en Groenlandse walvis vinden onder het ijs beschutting en voedsel. Door opwarming zal het ijs smelten.
- als het ijsoppervlak aan de polen afneemt zullen menselijke activiteiten in nu nog onaangetast gebied, zoals commerciële scheepvaart, olie- en gaswinning, mijnbouw en militaire oefeningen toenemen
- naarmate het ijs aan de Zuidpool afneemt verdwijnt daar de krill, een garnaalachtig zeediertje dat onder het ijs overwintert en belangrijk voedsel is voor acht walvisssoorten
- diverse walvisachtigen, zoals rivierdolfijnen, kunnen letterlijk geen kant op als ze bij hogere temperaturen kouder water moeten opzoeken. Hun leefgebied wordt kleiner.
- meer CO2 in de lucht leidt tot meer verzuring in het zeewater. Dat heeft een negatief effect op het voedsel van walvissen, bijvoorbeeld op de inktvis, de prooi van diepduikende walvissen zoals de potvis.

Walvissen, dolfijnen en bruinvissen hebben al te lijden van de walvisjacht, waterverontreiniging, lawaai van scheepsmotoren en verstrikking in visnetten. Dagelijks worden naar schatting 1000 walvisachtigen het slachtoffer van bijvangsten in de visserij. Klimaatverandering is een extra bedreiging.

Algemeen directeur van het Wereld Natuur Fonds, Johan van de Gronden "Natuurlijk kunnen walvisachtigen altijd ergens anders naar toe zwemmen als ze in de problemen komen. Vluchten kan alleen niet meer als geschikte plekken steeds schaarser worden. Op de ene plek worden ze bejaagd, op de andere verdwijnt hun voedsel door klimaatverandering en als ze naar weer een andere stek zwemmen verdrinken ze in een visnet. De precieze effecten van de opwarming van de aarde op walvisachtigen zijn lastig te voorspellen, maar voor een uitermate bedreigde walvissoort als de noordkaper -waarvan er nog maar zo'n 300 zijn- kan het de doodssteek worden."

Beide organisaties roepen regeringen op om de wereldwijde CO2-uitstoot voor de helft van deze eeuw met tenminste 50 procent te verminderen. Verder moet de IWC het onderzoek naar de effecten van klimaatverandering intensiveren, haar plannen voor bescherming en beheer aanpassen aan klimaatdreiging en zich harder inspannen om andere bedreigingen voor walvisachtigen teniet te doen. De walvisvaartcommissie moet niet alleen praten over walvisjacht, maar een echte natuurbeschermignsorganisatie worden.

////////////////////



Wereld Natuur Fonds Nederland