100 Dagen is anticlimax; het Kabinet heeft geen kleren aan
14 juni 2007
Het kabinet heeft zich met het 100 dagen project vergaloppeerd. Vandaag blijkt dat de keizer geen kleren aan heeft. Er zijn hoge verwachtingen gewekt, maar wat volgt is vooral een anticlimax.
In plaats van 100 dagen daadkracht tonen was het vooral 100 dagen draagvlak zoeken. Op zich is er bij ons waardering voor het zoeken van de dialoog met burgers en het betrekken van uitvoerders bij het opstellen van plannen, maar dat schept ook hoge verwachtingen. Wat volgt is vooral een anticlimax; het goede nieuws was al gelekt; het slechte nieuws wordt verstopt. De meeste doelstellingen blinken uit in vaagheid. Bijvoorbeeld de doelstelling om het voortijdig schoolverlaten te halveren in 2012 is wel concreet en wordt prominent gebracht. Maar deze doelstelling bestond al voor 2010 en krijgt dus feitelijk twee jaar uitstel van de regering.
Op groen terrein wordt zelfs een belangrijke stap terug gezet ten opzichte van het regeerakkoord. Het invoeren van rekeningrijden wordt uitgesteld; de moed is minister Eurlings nu al in de schoenen gezonken. Het ontbreekt aan concreet en effectief beleid om de klimaatcrisis aan te pakken. Vervuilers worden hooguit met een fluwelen handschoentje aangepakt. Nederland Distributie land dendert door; groene innovatie kan amper aanklampen en in het spoor wordt bewust afgezien van grote investeringen.
Het uitblijven van de participatietop - hoofdmotief voor het 100 dagen project spreekt boekdelen. Juist nu de economie op volle toeren draait moet alles op alles worden gezet om vooral vrouwen op de arbeidsmarkt te krijgen. Toch blijft het kabinet vrouwen subsidiëren om thuis te blijven en wordt de sollicitatieplicht voor bijstandmoeders afgeschaft. Om de arbeidsparticipatie te bevorderen, is volgens jaar slechts 5 miljoen euro beschikbaar.
Wie van aandachtswijken prachtwijken wil maken, moeten vooral investeren in de mensen die daar wonen. Zij moeten meer kansen krijgen op beter onderwijs en werk dat loont. Zij moeten ook kunnen profiteren van een echt progressief inkomensbeleid. Het gaat om veel meer dan bloembakken, hangplekken of het betonsauzen van woningen. Het is beter voluit in te zetten op echte kansen voor outsiders. Dat maakt hen weerbaar en rust ze toe voor de ambitie om van potentiële prachtwijken krachtwijken te maken.Het is goed dat er flink wordt geïnvesteerd in de jeugdzorg en de kinderopvang. De centra voor jeugd en gezin kunnen in potentie een cruciaal verschil maken. Het is dan wel zaak dat de leemlagen van de bureaucratie weggehaald worden én dat eindverantwoordelijkheid duidelijk verankerd is.
Femke Halsema
GroenLinks