Oxfam: falen handelsoverleg niet schuld van ontwikkelingslanden
Het vastlopen van de handelsbesprekingen tussen India, Brazilië, de
Europese Unie en de Verenigde Staten, is te wijten aan een
ondoorzichtig, exclusief proces en de onwil van de rijke landen om een
betekenisvol bod op tafel te leggen, zo reageerde Oxfam Novib vandaag.
Verwijten van de Unie en de VS dat Brazilië en India in dit G4-overleg
niet flexibel waren, zijn oneerlijk en niet constructief. Juist de
rijke landen weigerden de schadelijke landbouwsubsidies voldoende te
verlagen, of een eind te maken aan restrictieve importtarieven. Ook
geven zij de ontwikkelingslanden niet de ruimte om te zorgen dat de
bevolking in het platteland een bestaan kan opbouwen, om hun
voedselzekerheid te garanderen, en voor de ontwikkeling van industrie.
Adrie Papma, directeur van Oxfam Novib: De EU en de VS deden zwakke
concessies op het gebied van landbouw en eisten tegelijk vergaande
opening van de markt van ontwikkelingslanden voor industriële
goederen. Om een akkoord te krijgen zouden Brazilië en India hebben
moeten opgeven wat hen eerder is beloofd en ze zouden de andere
ontwikkelingslanden de rug hebben toegekeerd.
Oxfam Novib vindt het niet juist om het falen van de G4-ontmoeting te
zien als een instorting van de totale handelsbesprekingen. Het zou
aanleiding moeten zijn weer terug te gaan naar het vertraagde
multilaterale proces in Geneve, met alle leden van de WTO aan tafel,
meer transparantie en een focus op de inhoud in plaats van deadlines.
Verwijten aan India en Brazilië gaan voorbij aan het feit dat meer dan
100 WTO-leden niet aan dit overleg meededen, maar wel grote zorgen
hadden.
Papma: Het ontbreekt niet aan mogelijkheden om goede afspraken te
maken die ontwikkeling van arme landen mogelijk maken, maar aan
politieke wil. Zodra de belangrijkste handelsmachten, VS en de EU,
besluiten dat ze zon oplossing willen, dan zal die er komen. Tot nu
toe laten zij korttermijn eigenbelang voorgaan.
De media suggereerden dat de VS bereid zouden zijn hun
handelsverstorende subsidies te beperken tot 17 miljard dollar, maar
Oxfam Novib stelt dat dit te weinig is, omdat dit geen werkelijke
verlaging inhoudt van de huidige uitgaven.
De EU zou hebben aangeboden om de importtarieven op sommige producten
te halveren, maar ook dit lijkt veel mooier dan het is. Zolang de
import van gevoelige producten, waarmee arme landen echt kunnen
verdienen, zwaar beschermd blijven en andere handelsbarrières niet
geslecht worden.
Het voorstel van de EU en de VS voor markttoegang van industriële
producten, zou betekenen dat ontwikkelingslanden veel grotere offers
brengen. Hun tarieven zouden tot 70% omlaag moeten, terwijl rijke
landen hun tarieven slechts 20 tot 30% zouden moeten verlagen. De
industriële ontwikkeling van ontwikkelingslanden zou daardoor ernstig
geschaad worden.
Je zou haast kunnen lachen om de manier waarop Europese en Amerikaanse
handelsministers het begrip betekenisvolle voorstellen interpreteren,
als het niet zo destructief was. Het is beschamend om te zien hoe ver
zij zich hebben verwijderd van hun eerdere beloftes om de
wereldhandelsafspraken om te vormen tot een systeem waarmee arme
landen geholpen worden, zei Papma.
Met de huidige voorstellen zou de VS niet eens hoeven snijden in de
huidige subsidies en de dumping van landbouwgoederen zou onverminderd
doorgaan. Arme landen zouden de deur voor export naar Europa nog
steeds gesloten vinden voor die producten waarvoor zij een
concurrentievoordeel hebben.
Om ontwikkeling echt een kans te geven moeten volgens Oxfam Novib niet
alleen subsidies en tarieven op de helling. Ook andere mechanismen
moeten worden aangepakt. Zo moeten de minst ontwikkelde landen
belasting- en quotavrije toegang voor producten krijgen en zouden arme
landen de ruimte moeten krijgen om hun handelsbeleid zo in te zetten,
dat zij ruimte creëren voor economische groei.
Papma: Als dit jaar geen akkoord wordt bereikt is dat een gemiste kans
en blijven ontwikkelingslanden gebukt gaan onder de schadelijke
gevolgen van dumping en oneerlijke handelsbarrières. Maar een akkoord
dat slechts de belangen van de machtigste landen dient, zonder
betekenisvolle hervorming, zou een ramp zijn en zou sommige van de
armste landen nog verder omlaag duwen.
Bron: Oxfam Novib, 22 juni 2007
Novib