Ingezonden persbericht


Persbericht 28 juni 2007

Pure Vision Art (New York),
Kunst en Vliegwerk (Leiden) en
Galerie Atelier Herenplaats (Rotterdam) presenteren:

Colourful World
Groepsexpositie van 13 juli tot en met 27 augustus 2007

Drie atelier - galeries die zich in de wereld van de Outsider Art hebben bewezen werken wederom samen. Na het succes in New York, tijdens de Outsider Art Fair 2007, manifesteert de samenwerking zich met de groepsexpositie Colourful World in Rotterdam. De expositie loopt van vrijdag 13 juli tot en met zondag 27 augustus. Opening: vrijdag 13 juli, 17.00 uur.

De unieke en eigenzinnige visie van deze kunstenaars, allen met een jarenlange en succesvolle achtergrond in de Outsider Art, levert een intense vorm van kunst op, weergaves van de wereld om ons heen.

Deelnemende kunstenaars:
Jessica Park en Susan Brown (Pure Vision Art, New York) Majorie Lutter en Gerri van Baren (Kunst en Vliegwerk, Leiden) Belinda Tijssen en Jeane Pomario (Galerie Atelier Herenplaats, Rotterdam)

Galerie Atelier Herenplaats is gespecialiseerd in Outsider Art en neemt hiermee een unieke plaats in de Rotterdamse kunstwereld in. In 15 jaar heeft Herenplaats zijn naam gevestigd en zijn vele projecten gerealiseerd, waaronder uitwisselingen en samenwerkingen met andere kunstenaars, binnen- en buitenlandse reizen en exposities. Meer informatie over Atelier Galerie Herenplaats kunt u vinden op onze website: www.herenplaats.nl

Achtergrondinformatie van de deelnemende kunstenaars vindt u onder dit persbericht. Voor vragen over meer informatie, beelden of een interview met de organisatie en kunstenaars kunt u contact opnemen met:

Galerie Atelier Herenplaats

Contactpersoon: Frits Gronert

Tel: 010 2141108

Adres: Schiedamse Vest 56-58

3011 BD Rotterdam

atelier@herenplaats.nl

www.herenplaats.nl

Open: maandag tot en met vrijdag 13-17 uur

Achtergrondinformatie van de deelnemende kunstenaars: Jessica Park en Susan Brown (Pure Vision Art, New York) Majorie Lutter en Gerri van Baren (Kunst en Vliegwerk, Leiden) Belinda Tijssen en Jeane Pomario (Galerie Atelier Herenplaats, Rotterdam)

Jessica Park (Pure Vision Art, New York)
Jessica Park is een autodidactisch kunstenaar met autisme en ze is bekend om haar kleurrijke popart architectuur schilderijen. Haar ongelooflijke precisie en gedetailleerde weergaves zijn vaak tentoongesteld en opgenomen in vele privé collecties. Bovendien is Jessica het onderwerp in twee boeken The Siege en Exiting Nirvana geschreven door haar moeder, Clara Claiborne Park. Jessica ontving de graad van Doctor of Fine Arts degree van het Massachusetts College of Liberal Arts in 2003. Ze schildert alleen in acryl. Voordat ze begint met schilderen worden alle 64 tubes verf met precisie klaar gezet. Daarna mengt ze een grote variëteit aan kleuren met subtiele nuances. Ze schildert nooit met een kleur die direct uit de tube komt. Ze is geboren in 1958 en woont nu in Williamstown, Massachusetts. www.purevisionarts.org

Susan Brown (Pure Vision Art, New York)
Susan Brown's kunstwerken tonen een eclectische interesse in portretten, architectuur, transport en landschappen. De meeste werken zijn gebaseerd op haar wonderbaarlijke herinneringen van actuele gebeurtenissen en levenservaringen. Haar stukken zijn opgenomen in vele privé- en bedrijfskunstcollecties. Susan, die autisme heeft, werkt bij de Pure Vision Arts studio in New York City. Ze begon te schilderen op haar vijfde, voordat ze taal kon gebruiken, anders dan haar zelf verzonnen woorden. Ze werd aangemoedigd door haar familieleden die zelf kunstenaar waren. Haar eerste tekeningen betroffen spiralen, vrouwen en auto's. Ze begon met haar raster-vormige schilderijen in de jaren '80, toen ze als bordenwasser in een restaurant werkte. Ze begon met schilderen op karton, omdat dat materiaal op dat moment makkelijk beschikbaar voor haar was. Susan is in 1957 geboren en woont op dit moment in Sayville met haar moeder. www.purevisionarts.org

Marjorie Lutter (Kunst en Vliegwerk, Leiden)
Marjorie Lutter werkt sinds maart 2003 bij Atelier Kunst & Vliegwerk. Het is een zeer gedreven en geconcentreerd werkende kunstenares. Daarbij onderscheidt zij zich door een sterk gevoel voor details. Dit levert in haar werk een boeiende dialoog op tussen het centrale thema of de centrale figuur en de details. De hoofdonderwerpen van Marjorie Lutter zijn figuren. Zij schildert en tekent zowel portretten als naakten. Zij laat zich daarbij inspireren door het werk van de oude en moderne meesters, van Giotto tot Gauguin. Het kleurgebruik, de compositie en ook de opvatting van de anatomie zijn echter volstrekt persoonlijk. Lutter werkt voornamelijk met oliepastel, dat zij verdunt met terpentijn in plaats van terpentine, op een wijze die doet denken aan aquarelleren. Vervolgens bewerkt de kunstenares de ondergrond veelal met grafietstift en Oost-Indische inkt. In een andere, door haar zelf ontwikkelde, techniek combineert Lutter acrylverf met soft pastel en oliepastel. Zoals het een goed Outsider kunstenaar betaamt, is ook Lutter een ?onverbeterlijke? non-conformist. Ongehinderd door de academische traditie, maakt zij korte metten met de gangbare wetmatigheden. Alles is ondergeschikt aan de oerdrang van Lutter om haar strikt persoonlijke beleving in beeld te vatten. Het is juist deze oorspronkelijke motivatie die het werk de kenmerkende combinatie van blijheid en kracht geeft. www.kunstvliegwerk.nl

Gerrie van Baren (Kunst en Vliegwerk, Leiden)
Van Baren werkt al vanaf 1996 bij Kunst & Vliegwerk en sinds 2002 fulltime. Het is een harde werker met een sterke motivatie. ?s Ochtends bij binnenkomst in het atelier trekt hij dan ook direct zijn werkkleding aan en gaat onmiddellijk aan de slag. Hij werkt daarbij aan vaste thema?s die steeds na een periode van ongeveer een jaar wisselen: sport, dieren en nu clowns. Met dit werk nam de kunstenaar in de afgelopen jaren deel aan uiteenlopende groepsexposities, waaronder Zonder Omweg 2 ( Singer Museum, 1998), Ahoy Kunstevenement (Rotterdam Culturele Hoofdstad van Europa, 2001), Leyden Art Fair 2001 en 2002. Een solo-expositie is in voorbereiding. Van Baren maakt vooral gebruik van rietpen en Oost-Indische inkt, waarbij in lagen over elkaar heen gewerkt wordt. Het doorwerken tot vaak dikke lagen gaat door het vakmanschap van de kunstenaar nooit ten koste van de grote lijn, maar draagt juist bij aan een krachtige compositie. Daarnaast maakt Van Baren met enige regelmaat schilderijen die hij in potlood opzet en uitwerkt in acryl of acrylinkt. In laatste instantie wordt dan toch weer de rietpen ingezet, het favoriete werktuig van deze getalenteerde Outsider kunstenaar. www.kunstvliegwerk.nl

Belinda Tijssen (Galerie Atelier Herenplaats, Rotterdam) De wand van haar atelier hangt tot de nok toe vol met schilderijen. Het zijn mensfiguren, voornamelijk vrouwen, in verschillende poses geportretteerd. Net als Belinda zijn ze fors van postuur. Met hun brede ruggen, goed ontwikkelde spieren en grote handen zien ze er krachtig uit: sterk en zelfbewust. Toch zijn het geen zelfportretten. Zonder gezicht blijven de vrouwen anoniem. 'Het zijn zomaar mensen', zegt Belinda.

Al vanaf haar prille jeugd tekent Belinda. Iedere vrije minuut, op school of thuis had ze een potlood in handen. Haar onderwerpen waren legio: een bruiloft, het circus, een landschap of stadsgezicht, dieren, etc. 'Eerst schilderde ik alsof het net echt was. Realistisch'. In de artotheek van Atelier Herenplaats was echter minder belangstelling voor haar werk dan voor dat van de anderen. Daarom ging Belinda op zoek naar wat ze nog meer in haar mars had. 'Wat ik vroeger maakte, was een beetje onzeker. Toen zei Frits (één van de begeleiders van het atelier): "Je moet alles op zijn kop zetten."'

En dat deed ze. In juni 1992 nam ze symbolisch afscheid van haar oude werk door het permanent tentoon te stellen in de zogenaamde 'Belinda Tijssen kelder'. Vanaf dat moment liet ze het natuurgetrouwe schilderen los en stortte zich volledig in het experiment. Allerlei materialen en technieken probeerde ze naast en door elkaar uit. Ze schilderde met rollers, palet-messen en met haar vingers, maakte collages, etsen, linoleumsneden, schilderde met zand en spoot de verf rechtstreeks uit de fles op het doek. Soms verscheurde ze zelfs haar werk om er weer iets nieuws mee te maken.

Ook mentaal pakte Belinda het anders aan. Ze werkte niet langer vanuit een vooropgezet plan, maar liet de vormen ontstaan. Vaak draaide ze tussentijds het schilderij om en schilderde vanuit dit veranderde perspectief er weer een nieuwe voorstelling overheen; een manier van werken die ze nog steeds veelvuldig toepast. 'Voor de kleur kun je juist meer zien als je het schilderij omdraait. Als je hem zo zet blijft hij eentonig, maar als je hem omdraait kun je er beweging in krijgen, of krijg je weer een andere beweging met je kwast.' Naarmate haar zelfvertrouwen groeide, werd het kleurgebruik expressiever en de penseelvoering vrijer en losser. Deze experimentele zoektocht leverde aanvankelijk abstract werk op: grote vellen papier met krachtige kleurvlakken en trefzekere penseelstreken. Vanuit dit abstracte werk is ze uiteindelijk weer figura-tief gaan werken. Uit de expressieve kleurvlakken kropen figuren die met een beetje fantasie van alles voor kunnen stellen. Belinda geeft geen titels: 'De mensen moeten zelf maar kijken wat ze erin zien.'

Rond 1994 begon Belinda met haar vrouwen-schilderijen. Over waarom ze het lichaam van de vrouw boven dat van de man verkiest, zegt ze: 'Vrouwen hebben mooie vormen en mooie kleuren. Mooiere kleuren dan mannen. Mannen hebben eigenlijk haast geen kleur'.

Ter ondersteuning van haar werk volgde ze modeltekenles op de Vrije Academie. 'Twee jaar of zo. Dat vond ik erg leuk. Een beetje zoeken. En ontdekken, zo van: Hé, dat kan ik ook gebruiken als onderwerp.' Nu de lessen afgelopen zijn, haalt ze haar inspiratie letterlijk van de straat: 'Soms teken ik vanuit het raam. Dan pak ik mijn schetsboek en kruip in de dakgoot.' In diezelfde tijd als de modeltekenlessen liep Belinda stage bij de Rotterdamse beeldhouwer Robert Jan Donkers. Daar leerde ze met kalksteen en was werken. Eén van de beeldjes die Belinda daar maakte is in een oplage in brons gegoten en werd vijf jaar op rij als eerste prijs uitgereikt aan instanties die zich inzetten voor een positieve beeldvorming over mensen met een verstandelijke handicap.

Nu, anno 2000, is Belinda nog steeds niet uitgeleerd. Iedere vrijdag gaat ze naar school om beter te leren lezen en schrijven, 'want dat is wel makkelijk als kunstenaar. Ik leer ook rekenen zodat ik straks zelf een kasboekje bij kan houden'.

Op het droogrek ligt een grote stapel papier waarop Belinda de afgelopen maand heeft gewerkt. 'Vaak maak ik meerdere schilderijen tegelijk. Die laat ik drogen en dan kijk ik de dag erna weer verder. Dan kan hij weer veranderen, hè?' Al deze schilderijen handelen over Belinda's nieuwste inspiratiebron: baby's. Komen er bij Belinda moedergevoelens boven nu ze de leeftijd heeft om kinderen te krijgen? 'Nee, maar ik heb wel veel achterneefjes en -nichtjes.' In tegenstelling tot de vrouwen-schilderijen waar een of twee personen op staan, zijn de baby's in groepjes van negen of twaalf afgebeeld. 'Daarmee wil ik laten zien hoe het groeit en wat er verder ontstaat. Het zijn de verschillende maanden, maar het kan ook zijn dat hij zit in de buik, zomaar met de benen wijd.' www.herenplaats.nl
Jeane Pomario (Galerie Atelier Herenplaats, Rotterdam) Jeane praat niet graag over het verleden of over wat daar ver weg, als in mist gehuld, gebeurd moet zijn. Liever praat ze over haar werk en over de dingen die ze helder voor ogen ziet. Bladerend door een album met foto's vanaf haar eerste kunstwerken in Atelier Herenplaats, geeft zij commentaar bij elk werk. De verhalen en anekdotes die zij vertelt zijn even onsamenhangend als het werk zelf. In alles wat ze maakt, spreekt humor en nergens zijn de voorstellingen zoals ze lijken te zijn: 'De wolf en de gans, die met elkaar praten; hij eet hem niet op. De gans is hard aan het lachen, maar verstaat er geen klap van.'

Jeane bekwaamt zich ook in grafiek. In haar linoleumsneden komen de wonderlijkste dieren tot leven: kromme, dwaze figuren, maar vooral grappig en uiterst aandoenlijk. In haar schilderijen tovert zij een wereld tevoorschijn, waarin realiteit en fantasie, het figuratieve en het abstracte in volstrekte harmonie met elkaar omgaan. Maskers, vogels, duiveltjes en fantasievormen vloeien in en door elkaar alsof we een kijkje nemen in de bonte stoet van een Antilliaans carnaval.

'Kijk!' Jeane wijst naar een volgende afbeelding. 'Een vos die een lolly likt. En dat is een vogel, die een ander zoekt.' Jeane heeft een stijl gevonden, die haar band met de Antillen (geboren in Curaçao) tot uitdrukking brengt. Daar komen exotische dieren, carnavalsmaskers en tropisch bonte kleuren van de Cariben in een fantasiewereld tot leven. www.herenplaats.nl


---- --