* Ontslagrecht
Flitsontslag opent deur naar willekeur
Het kabinet heeft een plan bedacht dat het voor werkgevers mogelijk
maakt om snel, goedkoop en zonder opgaaf van reden een werknemer te
kunnen ontslaan. Dat flitsontslag moet heel erg snel van tafel, vindt
de FNV. Dit is niet de manier om meer mensen aan het werk te helpen.
Niet langer zeker van uw baan
Met de ontslagplannen van het kabinet is niemand meer zeker van zijn
baan. Als dit doorgaat, heeft uw werkgever geen vergunning of
toestemming van de rechter meer nodig om u te kunnen ontslaan.
Werkgevers willen al jaren dat het ontslagrecht versoepeld wordt. Ze
willen sneller en goedkoper van werknemers af. Het kabinet bedient de
werkgevers op hun wenken. Werknemers worden de dupe.
Op dit moment toetst het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI) of de
kantonrechter nog of een aangevraagd ontslag wel terecht is. Straks is
die controle er niet meer bij. Wil uw baas om welke reden dan ook van
u af? Als het aan het kabinet ligt, staat u straks in vier weken op
straat. Nu is die opzegtermijn meestal nog twee of drie maanden.
Bent u het niet eens met uw ontslag, dan moet u straks zelf naar de
rechter. De rechter zal bijna nooit ontslag ongedaan maken. Alleen zal
hij misschien in uitzonderlijke gevallen een hogere vergoeding
vaststellen.
Ontslagvergoeding omlaag
Het kabinet stelt tegelijkertijd voor om de ontslagvergoeding te
beperken tot maximaal één jaarsalaris. Dit treft vooral werknemers die
lang bij één baas hebben gewerkt, ouderen, en mensen die door hun
werkgever schandalig behandeld zijn, waarvoor ze nu nog een hoge
schadevergoeding krijgen. De werkgever mag ook scholingskosten
aftrekken, tot maximaal een kwart van de vergoeding.
Geldt dit voor iedereen?
Alle werknemers worden vogelvrij als dit plan werkelijkheid wordt.
Iedereen kan snel en goedkoop op straat worden gezet. Wat het kabinet
voor ambtenaren in petto heeft, is nog niet duidelijk.
Wat niet iedereen treft is het voorstel voor de ontslagvergoeding. Dat
laat topinkomens ongemoeid. De gouden handdrukken van miljoenen
euro's, die met optieregelingen en speciale afspraken worden betaald
aan topbestuurders kunnen gewoon blijven bestaan.
Het ontslagplan treft dus de gewone werknemer en de grootverdieners
ontspringen weer de dans.
Een ander Nederland
Als dit flitsontslag doorgaat, wordt ons land er niet leuker op. De
mondige Nederlandse werknemer moet voortaan op zijn woorden passen.
Want voor je het weet, sta je op straat. Tegelijkertijd betekent dit
vrij baan voor botte en onbeschofte managers
Wat wil de FNV?
Nederlands grootste vakcentrale FNV zegt: dit flitsontslag moet van
tafel. De voorstellen zorgen er alleen maar voor dat werknemers
vogelvrij worden verklaard. Dit plan gaat niemand extra aan een baan
helpen. Jongeren, uitzendkrachten en allochtonen vinden heus niet
eerder werk als ze sneller en goedkoper op straat gezet kunnen worden.
Het ontslagrecht in Nederland is nu goed geregeld en beschermt
werknemers. De FNV ziet wel mogelijkheden voor een eerlijker en
rechtvaardiger ontslagrecht. Ze wil daar altijd over praten. Maar dan
moet dit ontslagplan eerst van tafel.
Voorbeelden als flitsontslag doorgaat
Voorbeeld 1: Lindsey (25)
Lindsey werkt vijf jaar in een leuke baan. Ze verdient 30.000 euro. Ze
is niet op haar mondje gevallen, maar kan goed met iedereen overweg.
Haar baas wil plotseling van haar af. Hij heeft geen zin om vijf
maandsalarissen te betalen (12.500 euro), dus hij stapt naar het
Centrum voor Werk en Inkomen. Volgens hem past Lindsey niet meer in
het organisatieprofiel en bovendien is ze lastig. Vier weken later
staat Lindsey op straat. Zonder enige vergoeding.
Situatie nu:
Lindseys baas heeft nu twee opties. Hij stapt naar de kantonrechter.
Als die hem gelijk geeft, moet hij een ontslagvergoeding betalen van
15.000 euro. Of hij stapt naar het CWI. Dat toetst of het ontslag
terecht is. In dat laatste geval krijgt Lindsey geen vergoeding. Ze
kan wel naar de rechter stappen, om alsnog een vergoeding te eisen. In
beide gevallen heeft Lindsey twee tot drie maanden de tijd om een
nieuwe baan te zoeken.
Voorbeeld 2: Henk (55)
Henk werkt al dertig jaar voor dezelfde baas. Hij verdient 40.000
euro. Henk denkt het nog wel tien jaar vol te houden tot zijn
pensioen. Maar zijn werkgever beslist anders: Henk moet eruit. Binnen
vier weken staat Henk op straat. Hij krijgt 100.000 euro mee. Dat
lijkt veel, maar daarmee moet hij wel tien jaar tot zijn pensioen zien
te overbruggen. Want een werkzoekende van 55 jaar krijgt nergens meer
een baan. En als Henk pech heeft, verzint zijn baas een
bedrijfseconomische reden. Bijvoorbeeld: de markt voor ons product is
ingestort en uw functie is overbodig. En dan kan Henk vertrekken
zonder een cent...
Situatie nu:
Henk heeft nu nog een opzegtermijn van vier maanden. Als hij wordt
ontslagen via de kantonrechter, krijgt hij een vergoeding van 133.000.
Als hij geen nieuwe baan vindt, komt hij na 2 1/2 jaar op
bijstandsniveau. Hij gebruikt de vergoeding om de bijstand aan te
vullen tot hij met pensioen kan.
FNV