De Melkweg
IN FOCUS: JACQUES TATI
De beste films van de boeroemde Franse slapstickacteur- en regisseur Jacques Tati
do 6 t/m di 18 september (behalve za en zo)
Melkweg Cinema - 19:00 uur - E 6,00 / E 5,00
Melkweg Cinema begint haar nieuwe seizoen met de vertoning van het grootste deel van het oeuvre van de beroemde Franse slapstickacteur- en regisseur Jacques Tati (1907-1982).
Met JOUR DE FÊTE, LES VACANCES DE MONSIEUR HULOT, MON ONCLE en PLAYTIME én de korte films SOIGNE TON GAUCHE, L'ECOLE DES FACTEURS en COURS DU SOIR wordt er een overzicht gegeven van de absurde, satirische, maar ook maatschappijkritische films die deze grootheid heeft voortgebracht.
do 6 en wo 12 september 19.00 uur
JOUR DE FÊTE( Jacques Tati (FR 1949, 70 min.)
Tati's eerste lange speelfilm over een postbode die de efficiency van de Amerikaanse posterijen probeert te evenaren, werd meteen een klassieker. Niet alleen door de visuele grappen maar ook door de melancholische tekening van het dorpsleven in 'la France profonde'.
In 1987 vond Tati's dochter Sophie Tatischeff de originele kleurenkopie terug en nam met filmrestaurator François Ede de restauratie ter hand, die in 1995 werd voltooid.
met do 6 september de korte film:
SOIGNE TON GAUCHE (Jacques Tati, FR 1936, 20 min.)
Korte film uit het begin van Tati's carrière, waarin een aantal van zijn karakteristieke 'impressions sportives' wordt opgevoerd: Tati is te zien als bokser; een andere acteur treedt op als sukkelige postbode.
ma 10 en di 11 september 19.00 uur
LES VACANCES DE MONSIEUR HULOT(Jacques Tati (FR 1952, 95 min.)
LES VACANCES DE MONSIEUR HULOT is de eerste speelfilm waarin regisseur-schrijver-acteur Tati in de huid kruipt van de zwijgzame, goedaardige maar onhandige Monsieur Hulot. Een aaneenschakeling van eigenaardige maar vooral geestige gebeurtenissen in een badplaatsje aan de Franse kust waar Monsieur Hulot voor een vakantie neerstrijkt. De rust van de hotelgasten in het familiepension waar hij zijn intrek heeft genomen, wordt danig verstoord door Hulots goede bedoelingen die zoals gewoonlijk catastrofale gevolgen hebben. In LES VACANCES DE MONSIEUR HULOT brengt Tati de zelfingenomenheid en kleine kanten van de gewone man op vakantie in beeld.
vr 7 september 19.00 uur
TATI KORT- 3 korte films van Jacques Tati
SOIGNE TON GAUCHE (Jacques Tati, FR 1936, 20 min.)
Korte film uit het begin van Tati's carrière, waarin een aantal van zijn karakteristieke 'impressions sportives' wordt opgevoerd: Tati is te zien als bokser; een andere acteur treedt op als sukkelige postbode.
L'ECOLE DES FACTEURS (Jacques Tati, FR 1947, 18 min.)
Na de oorlog volgde deze korte film waarin Tati het personage François speelt, een stuntelige hyperactieve postbode. L'ÉCOLE DES FACTEURS is in veel opzichten de voorstudie van Tati's eerste film JOUR DE FÊTE en vertelt het verhaal van een overijverige postbode temidden van een de kermis in een klein dorpje.
COURS DU SOIR (Jacques Tati, FR 1967, 30 min.)
In COURS DU SOIR geeft Tati aan een enthousiaste, maar niet zeer getalenteerde avondklas les in zijn manier van mimespelen en de subtiliteiten van verschillende typen mensen.
do 13 en vr 14 september 19.00 uur
MON ONCLE (Jacques Tati, FR 1958, 110 min.)
Tati tekent in deze film een wrange karikatuur van de moderne samenleving waarin de enkeling hulpeloos en enigszins potsierlijk achterblijft. De zwager van Monsieur Hulot is directeur van een plasticfabriek. Zijn neefje Gérard groeit op in een ultramoderne 'atoomvilla' waarin alles technisch is voorgeprogrammeerd, en waar de jongen navenant wordt opgevoed. Hulot probeert dat te compenseren in zijn omgang met de jongen. Met MON ONCLE maakte Tati een 'tijdloze' satire over modernisatie anno 1958, en zijn impact op het leven van alledag.
ma 17 en di 18 september 19.00 uur
PLAYTIME (Jacques Tati, FR 1967, 126 min.)
Deze film begint waar MON ONCLE eindigde; de hele wereld is nu veranderd in een grote hypermoderne stad. Tati noemde deze film zijn visioen van hoe de toekomstige wereld er niet uit moet zien.
Tati toont in PLAYTIME een grimmige wereld met eenvormige kantoortuinen in glazen kolossen en met mensen die mee moeten doen in de ratrace van het leven. Daar komt bij dat de opzet van de film uniek is: veel scènes zijn gefilmd met een statische camera, waardoor er een soort tableaus ontstaan waarbij voortdurend overal in beeld iets gebeurt. Het maakt PLAYTIME zeker niet de gemakkelijkste zit, maar wel een film waarover je je telkens opnieuw kunt blijven verwonderen.
De Melkweg