Academisch Medisch Centrum Universiteit van Amsterdam

Persbericht

NB: Embargo tot woensdag 12 september 23.00 uur

Amsterdam, 12 september 2007

Nieuw middel mogelijk alternatief voor antistollingsbehandeling

Het medicijn idraparinux is een goed alternatief voor de huidige standaardbehandeling van diep veneuze trombose. Dit blijkt uit onderzoek van de Van Gogh Investigators, een wereldwijd samenwerkingsverband onder leiding van de afdeling Vasculaire Geneeskunde van het AMC. Bij longembolie lijkt idraparinux, dat eenvoudiger is in het gebruik, iets minder effectief dan de gebruikelijke antistolling. Ook neemt de kans op bloedingen toe als het middel langere tijd wordt voorgeschreven. Twee artikelen van de onderzoekers verschijnen morgen tegelijkertijd in het New England Journal of Medicine.

Na een diep veneuze trombose, een trombosebeen, krijgen patiënten meestal een behandeling met heparine, gevolgd door vitamine K antagonisten. Deze middelen, die nieuwe stolsels in de bloedvaten voorkómen, moeten dagelijks worden geïnjecteerd of geslikt. Bepaalde voedingsmiddelen, alcohol en andere medicijnen beïnvloeden de werkzaamheid en daarom moet het bloed van de patiënten regelmatig worden gecontroleerd. 'Met de huidige medicatie zijn patiënten ruwweg de helft van de tijd niet goed ingesteld', zegt prof.dr. Harry Büller, hoogleraar Inwendige Geneeskunde in het bijzonder de Vasculaire Geneeskunde en onderzoekscoördinator van de Van Gogh Investigators. Het voordeel van idraparinux, een suikerverbinding die stollingsfactor Xa remt, is dat het één keer per week onderhuids geïnjecteerd kan worden, zonder dat verdere controles nodig zijn. Uit het onderzoek onder 2900 patiënten met diep veneuze trombose blijkt dat het medicijn even goed is in het voorkómen van een nieuw stolsel en even veilig als de standaardtherapie. De twee behandelingen werden ook vergeleken bij 2200 patiënten met een longembolie, een bloedstolsel in een longslagader. Deze studie wijst uit dat er meer stolsels terugkeren bij patiënten die idraparinux krijgen dan bij degenen die heparine en vitamine K antagonisten gebruiken. Beide onderzoeken worden beschreven in één artikel in het New England Journal of Medicine van donderdag 13 september.

Daarnaast publiceert dit vakblad een studie waarin idraparinux wordt vergeleken met een placebo, bij patiënten die al zes maanden antistollingsmedicijnen hadden gebruikt. Het verlengen van de behandeling reduceert het opnieuw optreden van stolsels van 3,7 naar 1 procent. Wel treden er meer bloedingen op, vooral bij diegenen die ook in het eerste halve jaar al idraparinux kregen.

Ondanks de tegenvallende resultaten bij patiënten met longembolie, is idraparinux volgens de onderzoekers een veelbelovend alternatief voor de toekomst. Niet alleen voor patiënten met een trombosebeen of een longembolie, maar ook voor anderen die bijvoorbeeld vanwege hart- en vaatziekten antistolling nodig hebben.


Noot voor de redactie (