Hinderlijk mooi weer bij 4e Haags Weekendtoernooi
'Altijd november, altijd regen'. Een vaste combinatie, vond Jacques
Bloem. Maar ze geldt niet voor het Haags Weekendtoernooi, dat ieder
jaar in november wordt verspeeld met het mooiste weer van de wereld.
Afgelopen weekend was het weer zover. Maar liefst 126 deelnemers waren
naar de speelzaal van de Haeghe Groep aan de Kerketuinenweg gekomen.
'Wat hebben die met de weersomstandigheden te maken?' zult u zich
afvragen. Schaken is immers onafhankelijk van het weer. Maar als de
zon uitbundig, laag en pal in de speelzaal schijnt, als zelfs de
automatische zonwering onvoldoende blijkt om het mooie weer buiten te
sluiten en als wedstrijdleiders halsbrekende toeren met extra
verduisteringsmateriaal moeten improviseren, tja, dan moet u zich
kunnen voorstellen, dat ons steeds heerlijker wordende klimaat een
bezoeking is voor de toernooiorganisatie.
Gelukkig hield de zon de deelnemers niet af van het spelen van
prachtige partijen. Dit jaar waren ze niet alleen verdeeld in een A-
(ratings boven de 1800) en een B-groep (ratings van 1500 tot 1900),
maar was er bovendien een C-groep met ratings beneden de 1600. Deze
eerste keer begon de C-groep nog bescheiden met 21 deelnemers, maar
daarvan waren er maar liefst negen met een rating van 1400 of minder,
en dat zijn gewoonlijk de witte raven op dit soort toernooien.
A-groep
De hoofdprijzen bij het Haags Weekend Toernooi zijn bescheiden, reden
waarom we er zelden een grootmeester zien verschijnen. De hoogste
ratinghouder was dit jaar Edwin van Haastert (Elo 2402). Bij gebrek
aan een grootmeester kreeg hij de zware status toebedeeld van de te
kloppen man. Al in de eerste ronde moest hij een plusremise toestaan
aan Eric Hoogenes, de gloednieuwe medewerker van Servicepunt West van
de KNSB. En in de derde ronde werd hij zelfs afgetroefd door het
geniale jeugdtalent Julian van Overdam (12 jaar). Spectaculaire
partij, vooral op het laatst. Edwin prakkiseert zich suf, maar komt er
niet doorheen. Hij heeft nog één minuut op de klok, Julian tien. Maar
Edwin is een gehaaide snelschaker en slaagt er toch nog in een heel
lastig probleem voor zijn tegenstander te creëren. Rustig denkt Julian
na. De seconden tikken weg. Geen reactie. Nu heeft Julian zelfs iets
minder tijd dan Edwin. Daar komt zijn zet, Edwin antwoordt à tempo.
Wat er dan gebeurt is met het blote oog nauwelijks meer te volgen.
Geram op de klok, Edwin speelt alles of niks, laat zich een toren van
het bord knallen en een paar seconden, maar vele zetten later
promoveert Julian's pion tot koningin. Het is voorbij.
Na een bye in de eerste ronde, had Julian vervolgens een andere
favoriet, Henk van Putten (Elo 2247) verslagen. Toen hij ook in de
vierde ronde won, leek hij zelfs een gevaarlijke outsider voor de
titel. Maar in de vijfde ronde werd hij strategisch overspeeld door
Gert Legemaat. Daarom niet getreurd, in de laatste ronde spoedt Julian
zich, met koning en stukken zijn pion beschermend, naar de achterlijn.
Zijn tegenstander, Eric van 't Hof (Elo 2060), drijft Julian's koning
naar de hoek en onze jonge held dreigt mat te gaan. Maar hij heeft het
allemaal heel precies berekend. Met een verbluffende laatste zet geeft
hij zijn kroonpion op en wint hij de overgebleven toren van zijn
tegenstander. Uit.
Aldus won Julian met 4½ uit 6 de gedeelde vierde prijs. Hij kwam
daarmee een punt tekort op de winnaar, Fred Slingerland (Elo 2336).
Fred won zijn partijen bijna geruisloos. Pionwinst boeken en kalmpjes
dat voordeel in winst omzetten. Maar zoals u weet, is dat alleen op
papier eenvoudig. Na vijf ronden had Fred vijf punten en een vol punt
voorsprong op zijn achtervolgers. Met een grootmeesterremise in de
laatste ronde haalde hij de toernooizege binnen.
B-groep
De gang van zaken in de B-groep was in zoverre vergelijkbaar met die
in de A-groep, dat ook hier na vijf ronden een eenzame leider vijf
punten had verzameld en de rest ten minste op een vol punt achterstand
stond. Maar Maurits Bons is geen man voor remises. Voor iedere partij
bedenkt hij een winstconcept. Slaagt zijn tegenstander erin dat
winstconcept effectief te frustreren, dan bedenkt Maurits een ander
winstconcept. Maar nooit een remiseconcept. Ooit in de geschiedenis
heeft hij weleens een remise geboekt; als hij geen matpotentieel meer
over had en zijn tegenstander evenmin.
Dit weekend was zijn ene winstplan nog mooier dan het andere.
Compromisloos zocht hij de meest bizarre risico's op. Hij offerde een
dame. Zijn tegenstander weigerde het offer en dreef Maurits' koning
met een regen van schaakjes naar de achterlijn. Maar Maurits had
gezien dat hij naar een veilig hoekje kon ontsnappen en besliste de
partij met promotie naar een tweede dame. In de laatste ronde kreeg
hij een eveneens op winst beluste clubgenoot, Frans Pieter van den Bos
tegenover zich. Maurits bouwde aan een uiterst merkwaardige pionnenwal
tegen de Van Geet-opening. Schijnbaar achteloos verspeelde hij een
pion, maar dat bleek een strategisch offer. Zelden zal op het
schaakbord zo'n fraaie omsingeling met een pion minder zijn
gerealiseerd. Frans Pieter was helemaal ingeklemd op de
rechterbenedenhoek van het bord, Maurits' stukken wervelden er omheen.
Foutje van wit, bliksemsnelle combinatie van zwart en Maurits had 6
uit 6 en een TPR van over de 2500.
C-groep
In de C-groep was er geen sprake van een overduidelijke dominantie van
één speler. Tot de laatste ronde was er nog van alles mogelijk, maar
Maarten Bosma wist zijn belagers telkens net een half punt voor te
blijven en ging verdiend met de eerste prijs naar huis. Deze groep
kende ook een prijswinnares, in de persoon van Kristy Bemmelmans
(vierde).
Samenvattend
De organisatie kan terugkijken op een geslaagd toernooi, heet het in
dit soort gevallen. Fijn, maar als je, vervuld van een zekere
tevredenheid, tussen al die schakende hoofden heen en weer loopt, kan
een kleinigheid je bestaanszekerheid onderuit halen. Hoe geslaagd was
dit nu eigenlijk? Peinzend keek ik naar het notatieformulier van
Julian. Hij had keurig het tempo ingevuld: 2 uur per persoon per
partij. Maar zijn broertje, Jan junior, nauwelijks minder veelbelovend
- hij heeft inmiddels ook een rating van negentienhonderd zoveel - had
in zijn notatieboekje het tempo en ook het toernooi met koeienletters
in één magistrale term samengevat: langzaam.
Alle uitslagen en eindstanden zijn te vinden op
www.haagsweekendtoernooi.nl.
Hugo Brits
---
wereldkampioenschap voor de jeugd gespeeld. In de tweede ronde
scoorden de elf Nederlandse jeugdspelers 6½ punt. Hoe het hen in dit
toernooi vergaat is te lezen op het weblog jeugduitzendingen en de
toernooisite (zie hieronder).
Koninklijke Nederlandse Schaakbond