Nederlandse Politiebond
OVER MISVERSTANDEN EN (ON)DUIDELIJKHEDEN
Beste NPB-ers,
Afgelopen maandag kwamen de vier landelijke politiebonden bij elkaar
om de mogelijkheden te bespreken voor gezamenlijke acties tegen het
CAO-beleid van minister Ter Horst. Aan het eind van de ochtend
concludeerden de twee grootste politiebonden, de NPB en de ACP, dat er
op korte termijn geen gezamenlijke acties gevoerd zouden worden. De
berichtgeving daarover via het NOS Journaal en ook via Radio 1 heeft
bij veel politieambtenaren geleid tot een aantal vervelende
misverstanden over het doen en laten van de NPB. Ik betreur dat zeer,
vooral omdat deze misverstanden met name het gevolg zijn van
redactionele beslissingen waar ik geen greep op heb gehad. Sommige
onderwerpen zijn gewoon te ingewikkeld voor 'soundbites' van 10
seconden.
Graag wil ik jullie hierbij enige informatie aanreiken (wellicht ten
overvloede) en een aantal van de ontstane misverstanden rechtzetten.
1. De NPB wil geen actie voeren tegen het beleid van Ter Horst.
Het tegendeel is waar: de NPB is op dit moment bezig met de
voorbereidingen voor werkstakingen vanaf begin 2008, die
geïntensiveerd zullen worden zodra de ledenraadplegingen en de
bondsraadvergadering over het CAO-bod van minister Ter Horst achter de
rug zijn en het bestuur officieel het groene licht heeft gekregen van
de achterban. De NPB-leden ontvangen eind volgende week op hun
huisadres het tweede nummer van het NPB CAO-KOMPAS met daarin nadere
informatie over het actiedoel en de start van de NPB-acties.
2. De NPB wil niet gezamenlijk actievoeren met de ACP.
Als grootste van de vier landelijke politiebonden heeft de NPB zich
altijd ingespannen voor het zo veel mogelijk gezamenlijk optrekken van
de vakorganisaties tijdens CAO-onderhandelingen en de eventuele acties
die in verband daarmee noodzakelijk blijken. Een beleidslijn die
voortkomt uit zowel verantwoordelijkheidsgevoel voor het collectief
opereren van de bonden als het welbegrepen strategische belang van een
gesloten front tegenover de minister.
Ook tijdens de CAO-onderhandelingen in 2007 heeft de NPB zijn uiterste
best gedaan de vakbondsrijen gesloten te houden. Een ingewikkelde
klus, alleen al doordat de ACP van het voorjaar besloot het
gebruikelijke afstemmingsoverleg tussen de bonden te laten voor wat
het was en eenzijdig een looneis van gemiddeld 15 procent in één keer
af te kondigen. Een inkomensinjectie die de NPB alle Nederlandse
politieambtenaren van harte gunt en zelfs meer dan dat, maar die niet
te realiseren/af te dwingen is door een loonafspraak in een CAO met
een looptijd van één of zelfs twee jaar, ook al zou je beschikken over
een weerstandskas die maandenlange stakingen financieel mogelijk
maakt.
Ook op maandag 10 december heeft de NPB zich in het overleg over de
mogelijkheid van gezamenlijke acties weer zeer constructief heeft
opgesteld. Helaas bleek de ACP niet bereid mee te denken over een
actiedoel dat voor alle bonden acceptabel zou kunnen zijn: er moest en
zou op de spandoeken '200 euro netto erbij' komen te staan.
Ondanks deze problematische splijtzwam blijft het streven van de NPB
onverminderd gericht op zo veel mogelijk samenwerking tussen de
bonden, ook bij het voeren van (de komende) collectieve acties. Voor
zover mogelijk zullen we de andere bonden daar dan ook actief bij
betrekken.
3. Het NPB-bestuur behartigt de belangen van zijn leden niet goed,
want door gezamenlijke acties met de ACP wordt de kans groter op het
afdwingen van een inkomensverhoging van 200 netto vanaf 1 januari
2008.
Zoals bekend had en heeft het NPB-bestuur grote moeite met deze
inkomenseis van 15 procent, die wij niet anders kunnen bestempelen dan
als onrealistisch: zowel via onderhandelingen als via acties moet het
bereiken van een dergelijk resultaat (politiek-maatschappelijk)
onhaalbaar worden geacht. Zware acties organiseren om dit doel af te
dwingen is dus bij voorbaat zonde van tijd en geld van de leden.
Inmiddels heeft de ACP zijn onbereikbare doelstelling verhoogd tot
circa 18 procent over de periode 2008/2009.
4. Het NPB-bestuur luistert niet naar zijn leden maar doet zijn eigen
zin.
Over onze CAO-inzet (ook in verhouding tot de 200 netto van de ACP) is
binnen de NPB uitvoerig en hartstochtelijk gediscussieerd, zowel in
contacten tussen het hoofdbestuur en de afdelingen als tussen het
bestuur en de bondsraad het parlement van de NPB, waarin uit alle
afdelingen vertegenwoordigers van de NPB-leden zitting hebben.
Uiteindelijk heeft het bestuur de (vertegenwoordigers van de) leden
ervan weten te overtuigen dat een andere CAO-inzet meer uitzicht bood
op een optimale inkomensverbetering van politieambtenaren op basis van
een CAO van minstens één jaar (inmiddels uitgebreid tot twee jaar). De
kern van die inzet was een sociaal-economisch verantwoorde (en dus
door de minister niet gemakkelijk te weigeren) salarisstijging
gekoppeld aan een hele reeks goed onderbouwde, politiespecifieke
inkomensmaat- regelen, waarbij de meest urgente knelpunten (zoals
ziektekostencom- pensatie, verbetering operationele toelage en al
jaren op maximumschaalbedrag) prioriteit zouden krijgen.
5. Hans van Duijn laat zich niet sturen.
Tijdens alle discussies over de CAO-inzet van de NPB heb ik altijd
duidelijk gesteld dat de achterban (via de bondsraad) uiteraard het
laatste woord heeft over de inzet en dus tegen het beleidsadvies van
het bestuur zou kunnen ingaan. Mijn veel geciteerde opmerking 'Ik laat
me niet sturen' van afgelopen maandag komt uit zijn verband gerukt
ongetwijfeld behoorlijk arrogant over. Er ging echter nog een zin aan
vooraf, waarin ik stelde dat onder mijn leiding het NPB-bestuur geen
acties ging organiseren (of doelen ging nastreven) waar het zelf niet
achter kan staan. Dat zou mijn eer als voorzitter/CAO-onderhandelaar
te na zijn, dus in dat geval zou ik opstappen. Niets nieuws onder de
zon; een kwestie van principe.
Vooralsnog is het huidige CAO-beleid van de NPB stap voor stap
afgestemd met de vertegenwoordigers van de achterban, die op elk
moment de mogelijkheid hebben gehad het beleid van het bestuur (en
zijn voorzitter) bij te sturen of het bestuur (en/of zijn voorzitter)
de wacht aan te zeggen. Dat proces is nu wederom in volle gang via de
ledenraadplegingen en bereikt volgende week dinsdag zijn climax in de
bondsraad.
Tot slot kan ik nog melden dat op alle ledenraadplegingen die ik en
mijn medebestuurders de afgelopen dagen hebben bezocht in ieder geval
royaal is ingestemd met het door ons toegelichte en verdedigde
NPB-beleid.
WELLICHT TOT ZIENS OP EEN VAN DE NOG RESTERENDE LEDENRAADPLEGINGEN EN
ANDERS GRAAG TOT OP DE BARRICADEN TIJDENS DE NPB-ACTIES!
Met vriendelijke groet,
Hans van Duijn,
bondsvoorzitter
Gepubliceerd op 12 december 2007 door Dick Harte.
Overname van dit nieuwsbericht is toegestaan, mits met bronvermelding:
Nederlandse Politiebond - www.politiebond.nl ©2007.