Hoezo samen? Festival der Bestuurskunde
Wim van de Donk leidde op 14 februari het vijfde Festival der
Bestuurskunde in met zijn toespraak Samen omdat het niet anders kan.
De titel van het festival was dit jaar dan ook Hoezo samen? Beschaafd
organiseren, of organiseren van beschaving.
Om de slogan 'Samen werken, samen leven' kracht bij te zetten, stonden
de eerste honderd dagen van het kabinet in het teken van een dialoog
met de samenleving. De ministers en staatssecretarissen trokken het
land in om van de burgers te horen wat er moest gebeuren en hoe het
moest gebeuren. De komende vier jaar zullen deze plannen worden
uitgevoerd; niet alleen door de overheid, maar samen met de
samenleving.
Om maatschappelijke resultaten te realiseren moet worden
samengewerkt. Zo wordt binnen de bestuurskunde al jaren gepleit voor
een nauwe samenwerking binnen ketens, al was dat alleen maar om beleid
en uitvoering op elkaar aan te laten sluiten. Organisatieadviseurs
zetten op hun beurt zwaar in op een innige band tussen managers en
professionals. Overheid, maatschappelijke organisaties, bedrijven en
burgers zetten allerlei projecten en programma's op, die tot deze
samenwerking moeten leiden. Aan deze initiatieven wordt vaak een
gevoel van urgentie gekoppeld: "Samen moet, omdat het anders misgaat".
Maar komt al het `goede' inderdaad vanuit de gedachte van samen =
beter. We kunnen immers vele kritische kanttekeningen plaatsen bij
deze gedachte. Wat gebeurt er precies als partijen gaan samenwerken?
Waar komt bijvoorbeeld die enorme behoefte naar samen vandaan? En
hebben we ook niet af en toe conflict, spanning en checks and balances
nodig? De onderliggende vraag is dus eigenlijk of al dat samen gaan -
en daarmee dus beschaafd organiseren - niet met impliciete
beschavingsidealen gepaard gaat?
Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid