ChristenUnie


Bijdrage debat over het cao-akkoord politie

Bijdrage debat over het cao-akkoord politie

woensdag 27 februari 2008 09:38

De heer Anker (ChristenUnie): Voorzitter. Het is wonderlijk dat de Kamer debatteert over het cao-akkoord politie. Er is immers nog helemaal geen akkoord! Op dit moment hebben de bonden het eindbod van de minister in beraad. Ik heb geleerd dat je een broedende kip niet moet storen. Het is niet de normale gang van zaken dat de Tweede Kamer zich inhoudelijk bemoeit met cao-besprekingen. Wij moeten de minister controleren. Als zij een akkoord heeft gesloten, is de Kamer aan de beurt.

Daarmee zou het debat voor mij afgedaan kunnen zijn. Ik wil zo echter niet eindigen, want om andere redenen is het niet zo heel raar dat wij dit debat voeren. Zo duren de onderhandelingen al weer een paar maanden en voert de politie actie. Dat leidt tot de nodige maatschappelijke onrust. Mensen op straat hebben hier last van. Laat er geen misverstand over bestaan dat mijn fractie de grootste waardering heeft voor het werk dat de mannen en de vrouwen van de politie doen. Politiemensen staan voor de veiligheid in onze samenleving en juist daarom moeten wij snel af van deze slepende affaire. Het imago van de politie mag geen onderwerp van discussie worden.

De hele Kamer is ervan doordrongen dat er iets moet worden gedaan aan de salarissen bij de politie. Ik laat mij echter niet verleiden om daarom maar aan de onderhandelingstafel aan te schuiven. Ik ben ervan overtuigd dat wij de onderhandelingen daarmee niet verder helpen, in tegendeel: ze worden er alleen maar complexer van. Ik maak mij wel zorgen, want iedereen is erbij gebaat dat er zo snel mogelijk een goed akkoord wordt bereikt.

Uit de mails die ik van politiemensen krijg, blijkt dat ze het helemaal niks vinden om actie te moeten voeren. Ze hebben heel bewust voor de politie gekozen en willen iets betekenen voor de samenleving. Actievoeren past daar helemaal niet bij. Ik hoor daarom graag van de minister hoe zij het vervolg van de onderhandelingen voor zich ziet, nu ook de inzet van een mediator in ieder geval voor de ACP geen soelaas bood.

Mijn fractie is bijzonder geïnteresseerd in de beleidsmatige kant van de besprekingen. Met haar bod kijkt de minister heel duidelijk naar de toekomst. De functiewaardering wordt herzien en verder heeft zij geld vrijgemaakt om die nieuwe functiewaardering te bekostigen. Daarnaast wordt er met alle betrokken partijen en deskundigen gewerkt aan een langetermijnvisie voor de politie. Dat is een goede zaak. Hieruit maak ik op dat het ten tijde van het eindbod een gezamenlijke wens was om op basis van het eindbod na te denken over de toekomst.

Wat betekent de weigering van het eindbod door de ACP voor deze afspraak? Er was al een mediator nodig om met de bonden tot deze voorlopige overeenstemming te komen, en ook dat was voor de ACP niet voldoende. Hoe denkt de minister over de toekomstige gesprekken? Heeft zij nog een basis voor een constructieve dialoog?

Mijn fractie is benieuwd hoe dit proces eruit zal zien. Wat is het tijdpad voor deze visieontwikkeling? Wanneer wordt de Kamer daarover verder geïnformeerd?

De huidige gang van zaken baart ons zorgen. Wij houden ons aan de rol die wij als parlement hebben en mengen ons niet in de onderhandelingen. Wij wensen de minister veel wijsheid toe bij het afronden van deze cao-bespreking.

Tweede termijn De heer Anker (ChristenUnie):

Voorzitter. In dit debat zijn er veel zaken langsgekomen. Sommige mensen hebben een poging gedaan de onderhandelingen te openen, anderen spraken over het proces en de gang van zaken. Het heeft er allemaal mee te maken. Ik ben blij met de pogingen die worden gedaan om in de toekomst tot een echt goed functiewaarderingsgebouw te komen. Daar hebben meer mensen al iets over gezegd. Ik hoop dat de besprekingen die nu gaande zijn na deze korte cao, een basis opleveren om verder te gaan met elkaar. Ik hoop dat wij ons niet zo vastzetten in van alles en nog wat dat de mensen met bloeddoorlopen ogen aan tafel zitten om over het functiewaarderingsgebouw te praten.

Wij hebben elkaar gewoon hard nodig. De minister zegt: wij zijn veroordeeld tot elkaar. "Wij hebben elkaar nodig" vind ik wat positiever klinken.

Nogmaals, ik wens de minister heel veel succes. Dat geldt ook voor alle andere betrokkenen. Wij moeten er met elkaar uit zien te komen. Het is een happy final thought -- ik gebruik meer Engels dan ik wil -- maar op dit moment heb ik niets anders in huis.