Nederlandse Politiebond


Korte toelichting op nieuwe CAO situatie

De situatie die in de nacht van vrijdag (7 maart) op zaterdag (8 maart) is ontstaan vraagt enige toelichting. Hieronder beknopt weergegeven.

Eerst even wat getallen.
De minister schijnt in de pers te melden dat het onbegrijpelijk is dat de bonden een loonstijging van 25% afwijzen. Ze suggereert een salarisstijging van 25% en inderdaad een afwijzing is dan heel bijzonder.
Er is echter geen sprake van dat de lonen met 25% stijgen. Van wat je nu met zekerheid kunt zeggen is dat de lonen met (afgerond) 10% zullen stijgen in haar voorstel. De loonstijging voor politiewerknemers in 2010 als gevolg van de herwaardering en de indeling in het loongebouw is volkomen onduidelijk op dit moment. Er zal een grote groep vooruit gaan, maar hoeveel per functie is thans niet te zeggen. Dat mag je dus nu ook niet meerekenen. Daarnaast zullen er collega's zijn die van de herwaardering niets zullen merken. Ook al reden om dat thans niet mee te tellen.
Voor het overige zitten er in haar voorstel in 2008 twee tijdelijke toelagen. Eén van 100 euro per maand voor iedereen en 1 van 100 euro per maand voor de categorie t/m schaal 9.
Omdat die laatste niet voor iedereen geldt mag je hem ook niet 'algemeen' meetellen. Dan stel je de zaken onjuist voor. Daar komt bij dat die operatie nog 1 keer in 2009 wordt herhaald, maar daarna geheel van de baan is.
Hoewel het dus om veel incidenteel geld gaat (voor de ene groep meer dan voor de andere groep) eindigt die 'fijne' situatie in december 2009. Er is wel vastgesteld dat die uitkeringen meetellen voor het pensioen.

Lolly
Alles bij elkaar is dat vele incidentele geld een soort lolly die aan het einde van 2009 is afgekloven.
Wat er resteert voor iedereen in 2010 is een salarisstijging van 10% (dat krijgen ze gemiddeld in andere sectoren ook) en een effect van herwaardering dat nog niet is te duiden. Voor een groep niets en voor een andere (grote) groep het begin van oplopend voordeel. Conclusie: het is volkomen onterecht om te suggereren dat het loon van de politie met 25% stijgt.
Ten opzichte van het zogenaamde 'eindbod' gebaseerd op het advies van bemiddelaar Doekle Terpstra is er dus een extra incidenteel geld toegevoegd voor de jaren 2008 (100,- per maand) en 2009 (50,- euro per maand). Daarbij geldt ook nog eens (ten opzichte van dat eerdere eindbod, dat op die nieuwe incidentele toelagen de deeltijdfactor tot max 1 WEL van toepassing is.
Het gevolg daarvan is dat die nieuwe incidentele toelage halveert op het moment dat je een dienstverband hebt van gemiddeld 18 uur per week.
Nogmaals: veel tijdelijk geld dus!

2010
Op het punt van het jaar 2010 heeft de minister goed begrepen dat de 3,25% absoluut niet toereikend zouden zijn voor zowel een normale loonstijging als de kosten van de invoering van de functieherwaardering. De door ons bepleitte ruime van 2,2% van de loonsom in dat jaar heeft ze overgenomen. In die zin zijn we tevreden. Daarbij gaf ze aan dat de herschikking van het loongebouw minstens 1% inverdieneffect op zou moeten leveren. 1% maximaal was voor ons wel aanvaardbaar, maar 1% minimaal niet. Als je niet oppast betaal je op die manier toch nog volledig de kosten van de invoering zelf en daar voelden we niets voor. Bovendien moeten er garanties komen voor mensen die er niet op vooruit gaan, in theorie zelfs er op achteruit kunnen gaan.
Dat lijkt echter allemaal oplosbaar.

Positie van de verschillende bonden
Op het punt van de specifieke elementen van het NPB-eisenpakket van december bleek de minister echter helemaal NIETS te willen doen. Die punten hebben een structurele kostendoorwerking in de jaren ook na deze CAO en dat mocht niet. Kortom de penningmeester van de BV Nederland blokkeert die verbeteringen. Dat was voor de NPB niet aanvaardbaar.
Nadat bleek dat uitsluitend de VMHP het (theoretische) bod van de minister met een positief advies voor zou kunnen leggen (ook de ACP en de ANPV waren niet akkoord omdat het nieuwe bod generiek naar het oordeel van die bonden nog onvoldoende opleverde), besloten NPB en ACP om te komen tot bundeling van krachten. De minister dwong als het ware de bonden om één front te vormen. Nadat NPB en ACP eerst onderling hadden afgestemd hoe het nieuwe gezamenlijke pakket vorm zou kunnen worden gegeven is dat vervolgens ook afgestemd met ANPV en de VMHP. De VMHP zat in een wat merkwaardige positie wel in te kunnen stemmen met het bod van de minister als dat daadwerkelijk op tafel zou zijn gelegd. Maar omdat de minister besloot dat niet te doen, stond ook de VMHP met lege handen. Uit solidariteit heeft de VMHP zich toen aangesloten bij de drie andere bonden en werd het een eisenpakket van de vier politiebonden.

In dat nieuwe gezamenlijke pakket van de bonden is voortgeborduurd op het eindbod van de minister inclusief het extra incidentele van de vrijdagnacht, maar zijn er wel een aantal cruciale wijzigingen aangebracht en specifieke elementen toegevoegd. Als de minister stelt dat de bonden alleen maar hebben zitten stapelen, is dat ver bezijden de werkelijkheid. Iedereen kan zien dat de bonden elementen uit hun eigen inzetten hebben laten vallen. Zeker, het is structureel duurder dan het voorstel van de minister, maar dat is op zich zelf natuurlijk niet vreemd. Over verschillen moet onderhandeld kunnen worden.
Uit reacties blijkt dat velen de nieuwe gezamenlijke inzet van de bonden waarderen. Er blijft altijd nog veel te wensen over, maar het ook ondenkbaar dat alle wensen gezamenlijk in een driejarige CAO kunnen worden opgenomen.
Voor sommigen is het onduidelijk wat het begrip vloer betekent bij de algemene loonstijging.
We leggen dat graag uit: als er gesproken wordt over een stijging met bijvoorbeeld 3,5% met een vloer van 125 euro, is het gevolg dat iedereen met een schaalbedrag onder de 3571 per maand er tenminste 125 euro (vloer= daaronder kun je niet zakken) erbij krijgt. Pas daarboven begint het percentage effectief te werken. De gevolgen daar weer van behoeven we waarschijnlijk niet meer toe te lichten.

Beoordeling van de situatie
We hebben nog geen CAO, maar we zitten als bonden nu wel op één lijn. Dat laatste is absolute winst. Bovendien iets dat de minister bij herhaling heeft aangegeven graag te willen. Ook bij de aanvang van de vergadering op vrijdagmiddag 7 maart begon de minister te melden dat ze het zo vervelend vond dat de bonden niet op één lijn zaten. Vanuit de bonden is daar toen op gereageerd dat daarmee de totstandkoming van een CAO niet werd verhinderd. De minister erkende dat maar stelde dat ze graag zag, met erkenning van de waarde van de ANPV en de VMHP, dat vooral de NPB en ACP op één lijn zouden komen te zitten. Vrijwillig zat dat er niet in. De verschillende benaderingen van beide bonden zijn ofwel principieel van aard ofwel hebben te maken met een geheel andere benadering van de vraag hoe tot een betere beloningspositie kan of moet worden gekomen. Het is dus buitengewoon knap van de minister om een zodanig voorstel te formuleren waardoor NPB en ACP zich gedwongen voelden om de krachten te bundelen. Een meesterzet dus, gewoon briljant. Ze straalt dat weliswaar nog niet uit, maar ze kan toch niet ontkennen dat er gebeurd is wat ze zo vurig ook wilde. Een analyse dat het bijelkaar brengen van de bonden alleen maar loze woorden waren en ze die avond alleen een CAO wilde bereiken met twee of drie bonden is niet aannemelijk omdat het mislukken daarvan stoelt op de gedachte dat de minister strategisch en tactisch belangrijke fouten in dat proces heeft gemaakt, bijvoorbeeld door niet per partij tevoren te toetsen hoe haar eventuele aanvullende bieding zou vallen. Het is weliswaar denkbaar, maar we achten haar en haar ambtenaren te slim om die blunders te maken.
Kortom de minister wil alles binnenhalen, een goede CAO met alle bonden. Als dat zou gaan lukken heeft ze het subliem gespeeld. Het kost dan wel wat extra geld, maar daar krijgt ze dan ook heel veel voor terug in de komende jaren en zelfs een nieuw kabinet in de jaren daarna.

Maar........., vooralsnog toont de minister geen bereidheid om op het nieuwe pakket van de gezamenlijke bonden te bewegen. Dat is spijtig, want de lange duur van het conflict noopt de bonden om de hardheid (effect) van de acties een tandje op te schroeven. Daar krijgt het publiek dus (helaas) ook meer last van. Het is te hopen dat we spoedig nader tot elkaar komen.
Vermoedelijk zal er snel een technische verkenning tot stand komen, waarna als dat lukt de zaak kan worden afgerond. Misschien zelfs wel deze week (10 tot 14 maart). We gaan opnieuw, met de andere bonden, ons best daarvoor doen.

Gepubliceerd op 09 maart 2008

Overname van dit nieuwsbericht is toegestaan, mits met bronvermelding: Nederlandse Politiebond - www.politiebond.nl ©2008.