Amnesty International

Verenigde Staten

Nieuwe getuigenis van verdwijning en geheime detentie door de CIA in de War on Terror

14 maart 2008 Amnesty International publiceert vandaag in een rapport nieuwe informatie over het illegale CIA programma van geheime detenties en gedwongen verdwijningen in de War on Terror.

De vaak schokkende informatie komt naar buiten na gesprekken van Amnesty International met de 31-jarige, Khaled Abdu Ahmed Salah al-Maqtari uit Jemen. Hij was een spookgevangene in Abu Ghraib, voor hij werd overgebracht naar een geheime CIA gevangenis in Afghanistan. Vervolgens werd hij 2,5 jaar vastgehouden in complete isolatie op onbekende locaties, mogelijk in Oost-Europa. Dit alles zonder enige aanklacht of proces en zonder toegang tot een rechter om zijn gevangenschap aan te vechten. Al-Maqtari heeft verklaard mishandeld en gemarteld te zijn.

Khaled al-Maqtaris getuigenis werpt meer licht op het onwettige gedrag van de Verenigde Staten in de War on Terror , zo zegt Anne FitzGerald, van Amnesty International, die Khaled al-Maqtari interviewde.Hij beschrijft hoe hij onderworpen werd aan internationale misdaden als gedwongen verdwijning en marteling, terwijl deze beschuldigingen nooit onderzocht zijn. De geheimzinnigheid rondom het CIA programma gaat hand in hand met een totale afwezigheid van controle daarop.

Khaled al-Maqtari werd gevangengenomen toen Amerikaanse soldaten in januari 2004 een verdachte wapenmarkt in Falluja, Irak, doorzochten en tenminste 60 mensen arresteerden. Hij werd overgebracht naar de beruchte Abu Ghraib gevangenis als een niet geregistreerde spookgevangene. Daar werd hij onderworpen aan een regime van slaan, slaaponthouding, op zijn kop gehangen worden in pijnlijke posities, intimidatie door honden, onderkoeling en andere vormen van marteling.

Na negen maanden van ondervraging in Abu Ghraib, werd Khaled al-Maqtari per vliegtuig naar een geheime CIA-faciliteit in Afghanistan gebracht, waar hij 3 maanden werd vastgehouden. Vluchtgegevens die Amnesty International ter beschikking heeft tonen aan dat een vliegtuig van een CIA frontmaatschappij negen dagen na Al-Maqtaris arrestatie het Internationale vliegveld van Bagdad verliet en op weg ging naar het Khwaja Rawash vliegveld in Kabul.

In Afghanistan werd Al-Maqtari opnieuw het slachtoffer van mishandeling en marteling, waaronder langdurige eenzame opsluiting, slaaponthouding, het blootstellen aan extreme hitte of kou, langdurig vastgeketend zijn, sensorische deprivatie en ontregeling met fel licht en harde muziek of ander geluid.

Zoals hij Amnesty International vertelde: Het was geen muziek, maar lawaai om je bang te maken, zoals voorkomt in een enge filmIk was bang, er waren geen honden, maar wel hun geluid. Iedere keer als je probeerde te slapen bonsden ze hard en gewelddadig op de deur.

Khaled al- Maqtari vertelde Amnesty International dat als er even geen muziek of geluid was, hij sprak met andere gevangenen. Zo vond hij uit dat er om hem heen ongeveer 20 gevangenen zaten, inclusief Majid Khan, een van de high value gevangenen, die in september 2006 vanuit geheime detentie naar Guantanamo Bay zijn overgebracht.

Eind april 2004 werden Khaled al Maqtari en een aantal van zijn medegevangenen overgebracht naar weer een andere CIA black site, mogelijk in Oost-Europa. Hier werd hij nog 28 maanden vastgehouden, voordat hij naar Jemen teruggestuurd werd, waar hij nog tot mei 2007 gevangen zat.

Op geen enkel moment gedurende zijn 32 maanden gevangenschap werd Al-Maqtari verteld waar hij was of waarom. Hij had geen toegang tot advocaten, familie, het Internationale Comité van het Rode Kruis of wie dan ook, behalve zijn ondervragers of anderen die betrokken waren bij zijn gevangenschap. Dit is in strijd met de internationale verplichtingen van de Verenigde Staten. De Amerikaans regering heeft daarom het een en ander uit te leggen, aldus Anne FitzGerald.

Khaled al-Maqtari is nu terug in Jemen, waar hij moet leven met de gevolgen van langdurige fysieke en geestelijke marteling. Hij heeft geen compensatie ontvangen van de Amerikaanse autoriteiten, die zelfs nog niet hebben toegegeven dat hij gevangen heeft gezeten. Het misbruik dat het meeste effect op hem heeft gehad, zo zegt hij, zijn de jarenlange, eindeloze isolatie, de totale onzekerheid over zijn toekomst, het voortdurend in het oog gehouden worden door cameras en zijn afgeslotenheid van de buitenwereld en wel speciaal het gebrek aan contact met zijn familie.

Amnesty International vraagt aan de Verenigde Staten:
* beëindig het gebruik van geheime detentie;
* roep degenen die verantwoordelijk zijn voor dit programma ter verantwoording;

* maak de namen, de verblijfplaats en alle andere relevante informatie bekend van iedereen die in de zogenaamde War on Terror wordt vastgehouden;

* breng iedereen die verdacht wordt van een crimineel feit voor een onafhankelijke rechtbank of laat hem vrij.