van leur: "een glucosinolaat polymorfisme in barbarea vulgaris"
Mw.drs. H. (Hanneke) van Leur: "Een
glucosinolaat polymorfisme in Barbarea vulgaris"
17 mrt 2008 16:00
Onderdeel: Wageningen Universiteit
Locatie: Aula, gebouw 362, Gen. Foulkesweg 1, Wageningen
Organisatie: Wageningen Universiteit
Promotor: prof.dr. W.H.van der Putten (Functionele biodiversiteit mbav
de rol van nematoden in multitrofe interacties)
Co-Promotor: Prof.dr. L.E.M. Vet (Promotor), Dr.ir. N.M. van Dam
Gewoon Barbarakruid maakt glucosinolaten aan om zicht te verdedigen
tegen natuurlijke vijanden. Wij vonden dat het Barbarakruid polymorf
was voor glucosinolaten: meeste planten bevatten glucobarbarin maar
sommige gluconasturtiin. Glucobarbarin heeft slechts één OH-groep
meer dan gluconasturtiin. Hierdoor worden andere afbraakproducten
gevormd waardoor het polymorfisme een grote biologische relevantie kan
hebben.Â
Door kruisingen heb ik aangetoond dat het glucosinolaattype erfelijk
is en gereguleerd wordt door een dominant gen. Metabolomische analyses
toonden aan dat het voornaamste verschil tussen de types ook
daadwerkelijk glucosinolaten waren en niet andere stofjes.
Planten met voornamelijk glucobarbarin waren zeer resistent tegen
bladetende larven van de koolmot. Larven van het specialistische
koolwortelvlieg daarentegen, groeiden slechter op wortels van het
gluconasturtiin type. Een tweejaar durend proeftuin experiment
toonde aan dat vlinders van het Kleine Koolwitje meer eieren legde op
planten met gluconasturtiin maar dat bladvlooien en galmuggen meer
aanwezig waren op planten met glucobarbarin. Twee soorten bladluizen
en nematoden toonden geen voorkeur. Dus het is per soort belager
verschillend welk glucosinolaat type de voorkeur geniet.
Titel proefschrift: "Genetics, chemistry and ecology of a qualitative
glucosinolate polymorphism in Barbarea vulgaris"
---
Meer over dit onderwerp
Directe internet uitzending van de promotie