SGP



25 - 03 - 08 | Bijdrage SGP missie Tsjaad

De SGP staat niet te trappelen bij een Nederlandse missie naar Tsjaad. Hoofdbezwaar is dat dit leidt tot een verdere versnippering van onze inzet. 'Even' een missietje tussendoor is niet erg efficient, en al helemaal niet in zo'n gecompliceerd land.

________________________________________

AO Tsjaad

25 maart 2008
Van der Staaij

Niet vanzelfsprekend
Voorzitter. Permanent binnenlandse strijd en politieke onrust. Dat kenmerkt Tsjaad sinds haar onafhankelijkheid in 1960. Een land wat wordt verscheurd door interne en etnische tegenstellingen. Dat de internationale gemeenschap zich wil inzetten om iets van orde en veiligheid in dit chaotische land te brengen, is op zichzelf positief te waarderen. De internationale gemeenschap zal hiervoor wel een heel lange adem nodig hebben. Heeft de minister daar ook vertrouwen in?

Moet ook Nederland bijdragen? Dat is voor mijn fractie niet direct vanzelfsprekend.
Defensie wordt op dit ogenblik zeer zwaar belast; niet in de laatste plaats door de intensieve missie in Uruzgan. De uitzenddruk is dermate hoog, dat veel militairen afhaken. Personeelstekorten lopen op. Moet er dan nog een extra schep bovenop? Hoe we het ook wenden of keren, deze uitzending verhoogt opnieuw de druk op Defensie met alle consequenties van dien. Personeel of materieel wat naar Tsjaad wordt gezonden, kan in ieder geval niet benut worden voor aflossing en dergelijke in Uruzgan of elders. En in ieder geval kost deze missie de nodige miljoenen, die dus niet kunnen worden benut voor een aantrekkelijker maken van Defensie als werkgever of iets dergelijks.

Ik noem hierbij dat Nederland ook geen bepaalde relatie met Tsjaad heeft, waardoor deelname aan de missie als vanzelf in de rede ligt. Ook staat deze missie niet in het teken van bepaalde wereldwijde belangen, zoals de strijd tegen terrorisme. Willen we dus werkelijk onze laatste militaire restcapaciteit inzetten in Tsjaad, met eventueel als risico, dat we geen capaciteit meer hebben voor mogelijke toekomstige missies waarbij wij een veel directere verantwoordelijkheid zouden hebben?

Nu gaat het natuurlijk om een kleine groep militairen, die slechts voor 10 maanden worden uitgezonden. Dat is waar, maar dit vergroot tegelijkertijd de scepsis over deze operatie. Is het efficiënt om zoân kleine groep militairen voor zoân korte tijd uit te zenden in zoân gecompliceerd land? Als we de periode van inwerken en op het eind de benodigde tijd voor de overdracht eraf halen, waar hebben we het dan precies nog over? Is dit een efficiënte manier van omgaan met onze militaire troepen? Ik twijfel daarover.

Mijn fractie kan zich vinden in het voor langere tijd substantieel verantwoordelijkheid nemen voor een beperkt aantal operaties. Maar om âevenâ heel kleinschalig mee te doen in een langdurige operatie, dat spreekt mijn fractie veel minder aan. Welke meerwaarde biedt Nederland nu op deze wijze?

Tot zover mijn belangrijkste bedenkingen.
Daarnaast zijn er natuurlijk de andere vraagpunten. De neutraliteit van deze EU-missie kan zomaar verstoord worden door de dominante Franse inbreng. Het is altijd mogelijk âlinksom of rechtsomâ dat we partij in het conflict worden.
Vervolgens is mij nog niet helder of Nederland na de afgesproken termijn inderdaad kan vertrekken. In september 2008 zal er een evaluatie plaatsvinden in VN en EU-verband; hierbij zal ook de opvolging moeten worden geregeld. Is het denkbaar dat Nederland langer blijft of sluit de minister dit uit? Hoe moet de opvolging er volgens de minister idealiter uitzien?

Bijdrage SGP missie Tsjaad