De Doelen Concertgebouw

PERSBERICHT

Rotterdam, 31 januari 2008

Braziliaans muziekmonument Gilberto Gil in de Doelen, 4 april 2008

Het begrip 'levende legende' is al veel te vaak ten onrechte gebruikt; maar in het geval van Gilberto Gil kun je je zelfs afvragen of het 's mans enorme betekenis en invloed afdoende dekt. Als musicus, activist en tenslotte als minister heeft de Braziliaan de levens van miljoenen en zijn land en daarbuiten op één of andere manier geraakt. Op 4 april laat hij in de Doelen horen waarom.

Gilberto Passos Gil Moreira werd in juni 1942 geboren in Salvador, de hoofdstad van de deelstaat Bahia in het Noordoosten van Brazilië. Kort na zijn geboorte verhuisde zijn familie naar Ituaçu in het achterland van deze staat. Als kind luisterde hij vaak naar de lokale radio en naar bands uit de regio. Hij kreeg voor het eerst accordionles toen hij 8 of 9 jaar oud was. Later speelde hij in een band genaamd Os Desafinados naast zijn studie bedrijfskunde in Salvador. Maar door de muziek van Joào Gilberto kreeg hij interesse in de bossa nova en leerde hij gitaar te spelen. In het begin van de jaren zestig componeerde Gil muziek voor commercials, nam hij zijn eerste solo-single op (1962), leerde hij belangrijke muzikanten kennen en verhuisde hij uiteindelijk naar Sào Paolo. Overdag werkte hij in een Unilever-fabriek, maar 's nachts trad hij op als muzikant. In 1965 kwam zijn doorbraak toen hij Louvaçào en Eu Vim da Bahia zong in een televisieprogramma dat werd gepresenteerd door de zangeres Elis Regina. Kort hierna bracht hij een LP uit (die eveneens Louvaçào heette) en kon hij bestaan van het maken van muziek. Zijn muziek kreeg al snel een meer uitgesproken politiek karakter. In 1967 speelde Gil Domingo no Parque op het Festival da Record. Zijn vriend Caetano Veloso speelde Alegria, Alegria op hetzelfde festival. Deze twee nummers markeren het begin van het zogenaamde Tropicàlia-beweging. Het jaar daarop, in 1968, was Gil betrokken bij twee Tropicàlia-LP's: zelf bracht hij een LP getiteld Gilberto Gil uit, daarnaast werkte hij mee met Os Mutantes, Caetano Veloso, Nara Leào, Gal Costa en Rita Lee aan het album Tropicàlia ou panis et circensis. Dit album wordt wel gezien als manifest van de Tropicàliabeweging. Omdat deze beweging kritiek had op de militaire dictatuur, werd Gilberto Gil in december 1968 gearresteerd en naar de gevangenis gebracht. In februari 1969 werd zijn vrijheidsbeperking teruggebracht naar huisarrest en was hij weer in staat om te werken. Hij trouwde in maart van dat jaar. Gil, Caetano Veloso en hun beide echtgenotes vertrokken kort naar een balingschap in Londen, nadat ze door het militaire regime waren 'uitgenodigd' om uit Brazilië te vertrekken. Hier ging Gilberto Gil verder met het maken van muziek en hij speelde onder andere met Yes, Pink Floyd en The Incredible String Band. Vanwege zijn populariteit kon hij in 1972 terugkeren naar Brazilië. Hier bracht hij de LP Expresso 2222 uit. In totaal heeft Gilberto Gil meer dan 50 albums gemaakt. Hij heeft aangetoond dat hij zijn stijl keer op keer kan vernieuwen. Zo wordt het album Tropicàlia 2, dat hij in 1993 samen met Caetano Veloso opnam, beschouwd als één van zijn beste. Daarnaast bleef hij politiek actief; eerst als raadslid in zijn woonplaats Salvador (1989-1992), vervolgens als minister van cultuur in het kabinet van de progressieve president Lula da Silva (2003-2008). Maar ook als minister bleef Gil muziek maken: in 2005 lanceerde hij de CD Eletracùstico. Op 4 april verwelkomt de Doelen Gilberto Gil voor een eenmalig, intiem concert in de Willem Burgerzaal. Foto: Gilberto Gil door Nicole Neuefeind

Concert- en congresgebouw de Doelen, Rotterdam
Vrijdag 4 april 2008, Willem Burger Zaal, 20.15 uur Gilberto Gil
Met Bem Gil (gitaar)

Kaarten à ¤ 45 / ¤ 43 (R'pas / 65+) / ¤ 32 (cjp) zijn verkrikrijgbaar via www.dedoelen.nl of 010-2171717