Gemeente Bedum


4 mei toespraak burgemeester Everts van Bedum

04 mei 2008
Vrijheid eindigt daar waar willekeur begint. Respect verdwijnt waar achteloosheid binnen sluipt. Tolerantie legt het af als de onderbuik begint te spreken.
4 mei, geeft de kalender vandaag aan. De dag waarop stil wordt gestaan bij de gruwelijkheden van vijf jaar willekeur, achteloosheid en intolerantie.
Een dag die een scala aan gevoelens losmaakt. Gevoelens van onmacht, van intens verdriet; van verbijstering, van onverholen woede. Tijd schrijdt verder, maar heelt niet alle wonden.
4 mei. Dag van bezinning. Voor hen die die inktzwarte dagen bewust hebben meegemaakt.
4 mei. Dag van bezinning voor hen die die periode slechts kennen uit de geschiedenisboeken. Dag die - ondanks alles - verbindt. Die eenheid smeedt.
Uit de geschiedenis horen lessen getrokken te worden. Geschiedenis hoort een gids te zijn naar een verdere vervolmaking van de samenleving; naar een hoger plan voor degenen die zich daarin bewegen. De historie loutert en scherpt en perfectioneert. Dat er ondanks de lessen die uit het verleden moeten worden getrokken ook nu, in 2008, onverdraagzaamheid en intolerantie gepredikt wordt, stemt tot nadenken. Ja, stemt tot droefenis. Zou dat betekenen dat zij die wij vandaag herdenken het hoogste offer hebben gebracht zonder dat daar verdere lering uit is getrokken? Dat kan én dat mag niet waar zijn.
Onze samenleving heeft zich ontwikkeld tot een veelkleurige. Een proces dat niet zonder horten of stoten verloopt. Dat vereist inschikkelijkheid, respect, over grenzen heen durven kijken. Dat vereist moed, wijsheid, kracht.
Dat vereist ook dat dagen als deze in het juiste perspectief worden gezien. Lessen uit het toen moeten worden doorgetrokken naar het heden en naar de toekomst. Het lijden van toen kan als inspiratie en leidraad dienen voor dat wat er nu opgebouwd wordt. Een leerschool voor hoe het anders, beter, hechter kan.
Deze korte periode van bezinning en terugblik staat natuurlijk in de allereerste plaats in het teken van hen die het leven lieten in vijf gitzwarte jaren; we doen die gevallenen echter tekort als we de fundamenten van de samenleving-anno-nu laten aantasten door het gif van willekeur, achteloosheid en intolerantie.
Laat dat niet gebeuren. Nu niet. Nooit niet.