Gemeente Medemblik

Toespraak 4 mei-herdenking Contact Belastingen/WOZ Loket Medemblik Vacatures Perslounge Sitemap
14 mei 2008

51630 / 56256 50002 / 51630 51630

Nieuws

Toespraak 4 mei-herdenking

Toespraak leden college gemeente Medemblik in het kader van 4 mei-herdenking 2008

Geachte dames en heren, jongens en meisjes,

Vandaag zijn en staan we stil bij hen die voor hun én onze vrijheid hebben gestreden en daarbij het leven hebben gelaten. Wij herdenken burgers en militairen van het Koninkrijk der Nederlanden, die waar dan ook ter wereld zijn omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, in oorlogssituaties en bij vredesoperaties. Waaronder de vele slachtoffers die gevallen zijn in het voormalig Nederlands-Indië, tijdens de oorlog en daarna. Zoals recent helaas het geval bij de Nederlandse vredesmissie in Uruzgan.
Namens het college van gemeente Medemblik wil ik deze herdenking met u delen.

Het doet mij goed dat u in groten getale gekomen bent. Het is een voorbeeld van de groeiende belangstelling voor de herdenking van 4 mei. Het draagvlak voor deze dag is in Nederland al jaren onverminderd groot. Een dag die ook symbool staat voor solidariteit. De mensen die hun leven gaven voor onze vrijheid, toonden zich solidair met de verdrukten en vertrapten en kwamen voor hen op. Vaak met gevaar voor eigen leven. Zij vormden en vormen de ruggegraat van onze vrijheid nu.

Dankzij hun inzet kunnen wij sinds jaar en dag in Nederland in vrijheid leven. Solidariteit vormt daarmee de ruggengraat van vrijheid.

Dames en heren, jongens en meisjes,

Solidariteit is ook het elkaar vinden in vrijheid. In het delen van normen en waarden. En het verbinden daarin. Vrijheid en solidariteit zijn niet los te zien van elkaar. Het is nog steeds een heel actueel onderwerp. Kijk naar de discussie, tot in de Tweede Kamer aan toe, over religies en de beleving daarvan in ons land. We mogen elkaar niet uitsluiten. Zeker niet in onze samenleving die steeds multi-cultureler wordt. Ook in onze gemeente. Daarbij staan opvattingen soms tegenover elkaar. Die opvattingen mogen gehoord worden, maar het recht op vrije meningsuiting mag niet ontaarden in het recht om te kwetsen. We moeten tegen elkaar kunnen we zeggen wat we willen, maar wel met respect voor elkaar.
Solidair zijn met elkaar betekent ook dat we moeten streven naar een gemeenschappelijke basis. Ik denk dan aan de woorden van Mahatma Gandhi die zei dat zonder die basis geen vreedzame uitwisseling mogelijk is en dat we dan verstrikt raken in permanente miscommunicatie of erger. Een aanzienlijke mate van verschil hoort bij een open samenleving, maar zonder een gedeeld minimum kan een open samenleving niet productief zijn, noch in economische, noch in democratische zin. Elkaar daar in vinden is met recht vrijheid en solidariteit.

Dames en heren, jongens en meisjes,

Die solidariteit moet in de ogen van Jan Pronk, onder meer voormalig vredesgezant in het door oorlog geteisterde Sudan, grenzeloos zijn. Dit betekent volgens hem dat je vijandbeelden loslaat, oftewel anderen en jezelf niet be- of veroordeelt op grond van nationaliteit en afkomst. Grenzeloze solidariteit verlangt dat je je openstelt voor wie de ander echt is. Op die manier wordt ook vrijheid grenzeloos. Ons college doet dat volgende week letterlijk. Via een uitwisselingbezoek naar onze Tsjechische zustergemeente Hlinsko. Een heel andere stad in een ander land met een andere leefstijl en gewoontes.

Kortom, veel verschillen. Maar ook daar worden we geconfronteerd met gedeelde waarden. En overigens met een enorme gastvrijheid! We praten daar ook over. We voelen ons daar echt verbonden en solidair met elkaar. Dat in vrijheid kunnen beleven is elke dag weer de moeite waard. Herdenken op een dag als vandaag is ook praten met elkaar. Over vrijheid en alles wat daarmee te maken heeft. Ik roep u op dat te blijven doen.

Dames en heren, jongens en meisjes,

Vrijheid is het meest kostbare goed is dat wij bezitten. Een goed dat wij moeten willen delen met anderen, vooral met al die mensen die daarvan beroofd zijn. Het betekent dat wij solidair moeten willen zijn met anderen, net zoals anderen dat in de Tweede Wereldoorlog en daarna waren met ons. Dat herdenken we vandaag. Met elkaar. In vrijheid. Ik dank u voor uw aandacht.