VVD


20-5-2008

CDA en vrijheid van meningsuiting

Het belangrijkste nieuws van de afgelopen dagen was de arrestatie van cartoonist Nekschot.

Ik ben er nog steeds boos over, zeker over de manier waarop. De politie had ook een briefje in de brievenbus kunnen gooien, maar nee, Nekschot werd als de eerste de beste moordenaar met een heel politieteam van zijn bed gelicht. En waarom? Omdat hij drie (!) jaar geleden cartoons heeft gemaakt die niet iedereen bevallen.

Steeds meer mensen hebben het gevoel dat de vrijheid van meningsuiting in ons land onder druk staat. Ik krijg mails van mensen die niet alles durven te zeggen in columns en ook bekende opinionmakers als Paul Cliteur en Freek de Jonge hebben al aangegeven aan zelfcensuur te doen. Die ontwikkeling vind ik ernstig, want vrijheid van meningsuiting is de essentie van democratie. Een sterke democratie kan afwijkende meningen zonder problemen absorberen. De politiek moet zich opstellen als de hoeder van die democratie. Helaas is de werkelijkheid een andere. De grootste partij van het land, het CDA, werkt naar mijn mening een klimaat in de hand waarbij de vrijheid van meningsuiting onder druk staat. Het begon met minister Donner die het zogenaamde satiredebat aanwakkerde. Na de moord op Theo van Gogh wilde diezelfde minister notabene het verbod op godslastering uitbreiden wat in de praktijk neerkomt op een inperking van het vrije woord. Meer recentelijk poogden diverse CDA-prominenten Wilders vooraf te doen afzien van het uitbrengen van zijn film Fitna en begon premier Balkenende, nadat de rechter hem ongelijk had gegeven, een bodemprocedure tegen het weekblad Opinio vanwege een goede grap van dat blad. Als klap op de vuurpijl stelt CDA-minister van Justitie Hirsch-Ballin zich nu niet op achter cartoonist Nekschot, maar rechtvaardigt hij het handelen van OM en politie.

Het wordt tijd dat het CDA bij zinnen komt, en zich publiekelijk schaart achter één van de belangrijkste grondrechten in ons land. Want, het lijkt er tot nu toe op dat het CDA bereid is de vrijheid van meningsuiting te offeren op het altaar van normen en waarden.