Gemeente Bedum
Simon Arends ontvangt erepenning
29 mei 2008
Simon Arends Scheidend fractievoorzitter Simon Arends van
GemeenteBelangen ontving gisteravond uit handen van burgemeester Wilte
Everts de erepenning van de gemeente Bedum. Arends neemt om
gezondheidsredenen afscheid van de raad na 10 jaar politiek actief te
zijn geweest. Simon Arends was een van de grondleggers van
GemeenteBelangen Bedum. Burgemeester Everts sprak hem in de raad toe:
Simon kwam. Simon zag. En Simon overwon. 1998. Aan de vooravond van de
gemeenteraadsverkiezingen van dat jaar koerst de nieuwbakken
lijsttrekker van nieuwbakken GemeenteBelangen Bedum op zijn zegekar
door Bedum, door Onderdendam, door Noord- en Zuidwolde. Gesecondeerd
door de huidige griffier en beoogd ethouder: Henk Reijsoo,
mede-grondlegger van deze nieuwe politieke beweging. Die zegekar
bestond overigens ik heb ze nog scherp voor de geest uit een stel
vélocipedes uit 1900 of daaromtrent. Daarmee wiebelden de beide heren
parkeerplaatsen van supermarkten en allerlei ander plaveisel in de
gemeente af. Mooie stunt! En bepaald niet zonder succes.
Het wordt al met al een ware zegetocht. Want: drie strijdwagens sterk;
daarmee ratelt GB de raad binnen. Een ongekend succes. En een opdoffer
voor de gevestigde plaatselijke politieke orde. Stormachtig. Zo mag
het begin van GemeenteBelangen Bedum gerust worden genoemd. En ook:
een tikkeltje controversieel. Het siert de partij het siert vooral ook
de frontman - dat GB de verantwoordelijkheid neemt en zitting neemt in
het college. Constructief, heet dat. Niet alleen maar vanaf de zijlijn
kritiek uitoefenen en ach en wee roepen; nee, ook daadwerkelijk
bijdragen aan. GB nam die handschoen manmoedig op.
Die eerste vier jaren van regeringsverantwoordelijkheid kenmerken zich
door én wat onzekerheid die beginners eigen is én een
positief-kritische houding richting het college. Wat onwennig, maar
GemeenteBelangen slaat zich er manmoedig doorheen. En dat laatste is
niet in de laatste plaats de verdienste van de man die vanavond,
noodgedwongen, afscheid moet nemen van de actieve politiek. Het zal
hem zwaar vallen. Want Simon Arends is een gedreven, integer, bevlogen
man. Eén die staat voor de zaken die hij aankaart. De plaatselijke
politiek zat hem dan ook als gegoten. Als een vis in het water, zo
heeft hij zich tien jaar lang in de lokale politieke vijver gevoeld.
Of het nu als coalitiegenoot of in de oppositiebanken was: Simon
Arends was en Simon Arends bleef zijn rol met verve vervullen. Oók
toen de partij, vlak voor de verkiezingen van 2006, door interne
strubbelingen in zwaar weer geraakte. Stuurman Simon loodste zijn
groepering echter vaardig én met vaste hand langs de klippen. Het
politieke handwerk lag hem. Laagdrempelig, betrokken, sociaal en
vooral door-en-door Bedums. Zijn geboortegrond, zijn Bedumers, daar
stond en daar staat Simon Arends voor. Dat laatste blijkt ook uit het
feit dat hij zich jarenlang in verschillende besturen heeft
gemanifesteerd. Algemeen Plaatselijk Belang Bedum, bijvoorbeeld. En
tal van obscure en wat minder obscure clubs in zijn woonplaats
Noordwolde. Simon Arends staat nadrukkelijk tussen de mensen: zíjn
mensen. Zonder poeha, zonder kapsones. Een oerdegelijke wegwijzer. Eén
die en ik verlies mij nu even in verordeningentaal zich de afgelopen
jaren in hoge mate verdienstelijk heeft gemaakt jegens de gemeente of
de gemeenschap. Ja, een goed verstaander weet inmiddels waar ik het
over heb. En Simon Arends zijn stiel kennende, moet ook hij nu al wel
wat nattigheid voelen. De erepenning van de gemeente Bedum, inderdaad.
Met dat gewilde kleinood sturen we de gewezen fractiechef van
GemeenteBelangen Bedum vandaag op pad. Een welverdiend compliment,
gevat in zilver, voor de man die tien jaar geleden een steen wierp in
de rimpelloze vijver die de plaatselijke politiek toen was. Die op de
ontstane golfslag besloot onderdeel van die vijver te gaan worden. Die
zich wat overmoedig geworden, misschien liet verleiden tot wat al te
drieste stuurmanskunst. Die vervolgens even op wat blaren moest
zitten, maar dat lot manmoedig nam. Die uiteindelijk door
omstandigheden gedwongen de kapiteinspet aan de bolder hangt. Jammer.
Buitengewoon jammer.
De raad van Bedum verliest een coöperatieve, sympathieke Pietje Bell.
Eén met een hoogst eigen geluid. Eén met een heel eigen stijl. Voor
GemeenteBelangen betekent het vertrek van de politiek leider niet
minder een hele forse aderlating. De plaatselijke politiek wordt wat
fletser van kleur. De raad verliest iets van zijn aantrekkingskracht.
Het afscheid zal Simon dus niet gemakkelijk vallen. Maar de situatie
waarin hij zich al een tijd bevindt, dwingt tot bezinning; dwingt tot
het stellen van prioriteiten. En die liggen natuurlijk vooral op het
persoonlijke vlak. Daar moet de aandacht vanzelfsprekend in eerste
instantie op gericht worden. Ik geloof dat ik dit maar moet eindigen
zoals ik begon. Want ook in dit geval geldt, hoop ik: Simon kwam.
Simon zag. En: Simon overwon!