Brussel, 30 mei 2008
Commissie: in de beleidsverklaring worden voor 2009 grote veranderingen van
de regelingen voor visserijbeheer voorgesteld
De Europese Commissie heeft vandaag haar jaarlijkse beleidsverklaring over
de vangstmogelijkheden voor 2009 gepubliceerd, waarin wordt uiteengezet
welke aanpak zij van plan is te kiezen bij de vaststelling van de totaal
toegestane vangsten (Total Allowable Catches - TAC's) en de beperkingen van
de visserijinspanning voor het komende jaar. Ook komt uit de
beleidsverklaring duidelijk naar voren dat er sinds de hervorming van het
gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) van 2002 onvoldoende concrete
vooruitgang is geboekt. Met name zijn de TAC's op een veel hoger niveau
vastgesteld dan ze volgens de wetenschappelijke adviezen hadden mogen zijn,
waardoor de overbeviste bestanden niet de kans hebben gekregen zich te
herstellen; verder is het zeedagensysteem niet doeltreffend gebleken om de
visserijinspanning te beperken. Het gevolg is dat 88% van de visbestanden in
de EU overbevist wordt, tegenover 25% wereldwijd. Ondanks de grote
inspanningen is de algemene situatie van de bestanden sinds 2003 niet
verbeterd. De Commissie stelt derhalve voor de TAC's flexibeler te maken,
zodat ze per jaar kunnen worden aangepast, waardoor er meer doeltreffende
herstelmaatregelen kunnen worden genomen voor overbeviste bestanden en de
vissers meer van het herstel van bestanden kunnen profiteren. Een ander
voorstel van de Commissie houdt in dat voor het beheer van de
visserijinspanning wordt overgestapt op een kilowattdagensysteem, dat
gemakkelijker te controleren en flexibeler in de uitvoering is. De lidstaten
en de belanghebbenden wordt verzocht vóór 30 juni hun mening te geven over
de voorgenomen nieuwe aanpak.
Joe Borg, Europees Commissaris voor Maritieme zaken en visserij, zei
het volgende over de beleidsverklaring: "De situatie van de Europese
visbestanden blijft alarmerend. Vijf jaar na de vorige hervorming van
het GVB zijn er nog steeds grote problemen, waardoor de positieve
maatregelen die zijn genomen, zoals langetermijnplanning, de
voorzorgsaanpak en de ruimere consultatie van belanghebbenden, geen
tastbare resultaten opleveren. Om de zeeën weer helemaal gezond te
maken, moeten drastischer maatregelen worden genomen. Dat is de enige
manier waarop de visserij echt winstgevend en duurzaam kan worden
gemaakt. Ik roep de lidstaten en de belanghebbenden op om de voor 2009
voorgenomen aanpak te ondersteunen en om opbouwende kritiek en advies
te verstrekken over de beste manier om een en ander in te voeren."
De mededeling begint met een analyse van de staat waarin de
visbestanden in de EU, die ten opzichte van de bestanden in de meeste
andere regio's in de wereld sterk overbevist zijn, zich bevinden. Het
resultaat is dat de visserij in de EU tegenwoordig een veel kleinere
bijdrage aan de Europese economie en voedselvoorziening levert dan in
het verleden. Wat nog verontrustender is, is dat wetenschappers de
situatie van 57% van de bestanden niet kennen, voornamelijk als gevolg
van onjuiste vangstaangiften. Om ervoor te zorgen dat het GVB
doeltreffend werkt, zijn betere gegevens nodig, en is het met name van
belang dat verschillende gegevensbronnen automatisch onderling worden
vergeleken.
Om deze situatie doeltreffend aan te pakken moet een aantal zaken
dringend worden gewijzigd. In de eerste plaats moeten de
vangstmogelijkheden worden aangepast aan de visserijmortaliteit, zodat
het bestand op de langere termijn de hoogst mogelijke opbrengst
oplevert. Voorheen mochten de TAC's met niet meer dan 15% per jaar
naar boven of beneden worden bijgesteld om de bedrijfstak een minimale
stabiliteit te garanderen. Nu blijkt echter duidelijk dat deze
maatregel voor bestanden die ernstig overbevist zijn, resultaten
oplevert die tegen de langetermijnbelangen van de sector zelf
indruisen. De Commissie stelt naar aanleiding van het advies van haar
Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij
(WTECV) derhalve een flexibeler aanpak voor van de jaarlijkse
wijzigingen van de TAC's, in overeenstemming met de aanpak die onlangs
is voorgesteld in het kader van de herziening van het herstelplan voor
kabeljauw. Dit maakt het mogelijk echte instandhoudingsmaatregelen te
nemen waar ze het hardst nodig zijn, terwijl de bedrijfstak kan
profiteren van het herstel, zodra dat duurzaam is gebleken. Voor
bestanden met een geringe biomassa wordt voorgesteld de TAC's te
verlagen met een percentage van maximaal 20% per jaar, terwijl de
TAC's voor bestanden die zich hebben hersteld tot een hoger niveau dan
het niveau dat de hoogste opbrengst oplevert, met maximaal 25% zouden
kunnen worden verhoogd. Wanneer het WTECV een nulvangst adviseert,
moeten de TAC's met ten minste 25% worden verlaagd.
De Commissie benadrukt ook dat het met de bestaande maatregelen om de
visserijinspanning te beperken, niet is gelukt tot een aanmerkelijke
verlaging van de visserijdruk te komen. Door de ingewikkelde
afwijkingsregelingen, waarmee verlagingen van het aantal zeedagen
worden gecompenseerd, wordt het onmogelijk realistische
verlagingsdoelstellingen te halen. Zoals in december 2007 met de Raad
is overeengekomen, stelt de Commissie zich op het standpunt dat een
systeem met kilowattdagen doeltreffender zou zijn (zie Memo voor
nadere details). Zo'n systeem stelt de lidstaten in staat de juiste
balans te bepalen tussen vangstmogelijkheden en vlootcapaciteit, en om
maatregelen te nemen ter bevordering van vormen van visserij waarbij
slechts weinig vis wordt teruggegooid. Voorstellen inzake
inspanningsbeperking voor 2009 zullen derhalve op die basis worden
gedaan.
Het doel van de jaarlijkse beleidsverklaring is om een zinvol debat te
kunnen voeren met de belanghebbenden over de basisprincipes die aan de
voorstellen van de Commissie inzake de vangstmogelijkheden voor het
volgende jaar ten grondslag liggen. De Commissie zet zich ervoor in
dat de visserij in de EU wordt beheerd overeenkomstig de
doelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid, namelijk de
duurzame exploitatie van de visbestanden. De TAC's en quota moeten ook
in overeenstemming zijn met de internationale verbintenissen van de EU
en de langetermijnbeheersplannen. Jaarlijks worden voor de Oostzee, de
Zwarte Zee, en het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan, met
inbegrip van de Noordzee, TAC's vastgesteld. De TAC's voor de visserij
op diepzeesoorten worden eens in de twee jaar vastgesteld. De visserij
in de Middellandse Zee wordt niet door middel van vangstbeperkingen
beheerd, behalve voor blauwvintonijn.
European Union