European Union



Brussel, 4 juni 2008

Visserij: de Commissie stelt een eenvoudiger benadering van technische maatregelen voor

De Europese Commissie heeft vandaag een voorstel vastgesteld voor een verordening van de Raad inzake technische maatregelen voor de instandhouding van visbestanden, de beperking van ongewenste bijvangst en de bescherming van kwetsbare mariene habitats in EU-wateren buiten de Baltische Zee, de Zwarte Zee en de Middellandse Zee. Het doel van deze verordening is de algemene beginselen vast te stellen die aan de basis liggen van alle technische maatregelen in deze wateren, samen met een klein aantal specifieke maatregelen die permanent van toepassing zullen zijn in alle gebieden. Vervolgens zullen specifiekere regels, aangepast aan lokale omstandigheden, worden vastgelegd in een reeks verordeningen van de Commissie, die overeenstemmen met de visgronden waarvoor de betrokken regionale adviesraden (RAR's) bevoegd zijn. Deze benadering moet leiden tot een technisch kader voor de visserij in de EU dat niet alleen duidelijker en eenvoudiger is, maar dat ook beter is aangepast aan de verschillende ecosystemen en een betere weerspiegeling is van de input van belanghebbenden.

De technische maatregelen voor de visgronden aan de Atlantische kust van Europa waren al lang aan vereenvoudiging toe. Technische maatregelen zijn een cruciaal instrument, niet alleen om de visbestanden in het algemeen in stand te houden, maar meer specifiek ook om ongewenste bijvangst tot een zo laag mogelijk niveau te doen dalen en om te garanderen dat de EU-visgronden milieuvriendelijk zijn. Door de regionale aanpak voorkomt de Commissie dat ze in de val van microbeheer trapt en garandeert zij dat de specifieke maatregelen echt zijn afgestemd op de omstandigheden in bepaalde visgebieden.

Bij de voorbereiding van dit voorstel heeft de Commissie rekening gehouden met een aantal factoren, die tot doel hadden het huidige systeem, waarbij vergelijkbare maatregelen verspreid zijn over een groot aantal teksten, minder complex te maken. Met name de beperking van ongewenste bijvangst en milieubescherming zijn nu als kerndoelstellingen in het voorstel opgenomen, samen met de algemene instandhouding van visbestanden en de bescherming van jonge vis. De Commissie heeft er ook op toegezien dat alle maatregelen van het voorstel controleerbaar zijn en de vissers helpen hun kosten te beperken, in plaats van voor nieuwe kosten te zorgen.

Onder meer de volgende nieuwe maatregelen in dit voorstel hebben specifiek tot doel ongewenste bijvangst te beperken en zijn van toepassing in de hele Noordzee en het noordoostelijk deel van de Atlantische Oceaan:

* de lidstaten mogen gebieden waar een sterke concentratie van jonge vis is vastgesteld, in real-time sluiten gedurende maximaal tien dagen;

* het aantal soorten waarvoor een minimummaat bij aanlanding is vastgesteld, wordt beperkt, zodat de aandacht helemaal kan worden gericht op de doelsoort van de desbetreffende visgrond;
* de regel van de Visserijorganisatie voor het noordwestelijke deel van de Atlantische Oceaan (NAFO) dat een schip van vistuig moet veranderen of verder varen wanneer meer dan 10% van de vangst van een doelsoort uit ondermaatse vis bestaat, wordt algemeen toegepast;

* de regels inzake bijvangst, die tot doel hebben het teruggooien van vis te ontmoedigen, worden flexibeler toegepast.

De lidstaten en RAR's kunnen nu ook plannen voor de beperking van ongewenste bijvangst indienen; als deze plannen worden aanvaard, kan de Commissie afwijkingen van bepaalde technische maatregelen toestaan.

De voorgestelde verordening van de Raad zal worden aangevuld met meer gedetailleerde verordeningen van de Commissie, met specifieke regels voor de Noordzee, de Noordwestelijke wateren, de Zuidwestelijke wateren en de visgronden die onder de pelagische RAR vallen. Ook voor Frans-Guyana wordt een afzonderlijke verordening van de Commissie opgesteld. De Commissie zal in de komende dagen met de lidstaten en de regionale adviesraden overleg te plegen over de mogelijke inhoud van deze gedetailleerde verordeningen.

Samen met vangst- en inspanningsbeperkingen zijn technische maatregelen van cruciaal belang voor duurzame visserij. Ze zijn bovendien bijzonder waardevol voor het beschermen van visbestanden in specifieke fasen van hun levenscyclus (jonge vis, voortplantingsrijpe vis). Typisch voor technische maatregelen is dat ze bepalingen bevatten inzake minimummaten bij aanvoer, regels voor maaswijdte en vangstsamenstelling, gesloten gebieden, visseizoenen en types vistuig dat wel of niet mag worden gebruikt.