Brussel, 4 juni 2008
Visserij: de Commissie stelt een eenvoudiger benadering van technische
maatregelen voor
De Europese Commissie heeft vandaag een voorstel vastgesteld voor een
verordening van de Raad inzake technische maatregelen voor de instandhouding
van visbestanden, de beperking van ongewenste bijvangst en de bescherming
van kwetsbare mariene habitats in EU-wateren buiten de Baltische Zee, de
Zwarte Zee en de Middellandse Zee. Het doel van deze verordening is de
algemene beginselen vast te stellen die aan de basis liggen van alle
technische maatregelen in deze wateren, samen met een klein aantal
specifieke maatregelen die permanent van toepassing zullen zijn in alle
gebieden. Vervolgens zullen specifiekere regels, aangepast aan lokale
omstandigheden, worden vastgelegd in een reeks verordeningen van de
Commissie, die overeenstemmen met de visgronden waarvoor de betrokken
regionale adviesraden (RAR's) bevoegd zijn. Deze benadering moet leiden tot
een technisch kader voor de visserij in de EU dat niet alleen duidelijker en
eenvoudiger is, maar dat ook beter is aangepast aan de verschillende
ecosystemen en een betere weerspiegeling is van de input van
belanghebbenden.
De technische maatregelen voor de visgronden aan de Atlantische kust
van Europa waren al lang aan vereenvoudiging toe. Technische
maatregelen zijn een cruciaal instrument, niet alleen om de
visbestanden in het algemeen in stand te houden, maar meer specifiek
ook om ongewenste bijvangst tot een zo laag mogelijk niveau te doen
dalen en om te garanderen dat de EU-visgronden milieuvriendelijk zijn.
Door de regionale aanpak voorkomt de Commissie dat ze in de val van
microbeheer trapt en garandeert zij dat de specifieke maatregelen echt
zijn afgestemd op de omstandigheden in bepaalde visgebieden.
Bij de voorbereiding van dit voorstel heeft de Commissie rekening
gehouden met een aantal factoren, die tot doel hadden het huidige
systeem, waarbij vergelijkbare maatregelen verspreid zijn over een
groot aantal teksten, minder complex te maken. Met name de beperking
van ongewenste bijvangst en milieubescherming zijn nu als
kerndoelstellingen in het voorstel opgenomen, samen met de algemene
instandhouding van visbestanden en de bescherming van jonge vis. De
Commissie heeft er ook op toegezien dat alle maatregelen van het
voorstel controleerbaar zijn en de vissers helpen hun kosten te
beperken, in plaats van voor nieuwe kosten te zorgen.
Onder meer de volgende nieuwe maatregelen in dit voorstel hebben
specifiek tot doel ongewenste bijvangst te beperken en zijn van
toepassing in de hele Noordzee en het noordoostelijk deel van de
Atlantische Oceaan:
* de lidstaten mogen gebieden waar een sterke concentratie van jonge
vis is vastgesteld, in real-time sluiten gedurende maximaal tien
dagen;
* het aantal soorten waarvoor een minimummaat bij aanlanding is
vastgesteld, wordt beperkt, zodat de aandacht helemaal kan worden
gericht op de doelsoort van de desbetreffende visgrond;
* de regel van de Visserijorganisatie voor het noordwestelijke deel
van de Atlantische Oceaan (NAFO) dat een schip van vistuig moet
veranderen of verder varen wanneer meer dan 10% van de vangst van
een doelsoort uit ondermaatse vis bestaat, wordt algemeen
toegepast;
* de regels inzake bijvangst, die tot doel hebben het teruggooien
van vis te ontmoedigen, worden flexibeler toegepast.
De lidstaten en RAR's kunnen nu ook plannen voor de beperking van
ongewenste bijvangst indienen; als deze plannen worden aanvaard, kan
de Commissie afwijkingen van bepaalde technische maatregelen toestaan.
De voorgestelde verordening van de Raad zal worden aangevuld met meer
gedetailleerde verordeningen van de Commissie, met specifieke regels
voor de Noordzee, de Noordwestelijke wateren, de Zuidwestelijke
wateren en de visgronden die onder de pelagische RAR vallen. Ook voor
Frans-Guyana wordt een afzonderlijke verordening van de Commissie
opgesteld. De Commissie zal in de komende dagen met de lidstaten en de
regionale adviesraden overleg te plegen over de mogelijke inhoud van
deze gedetailleerde verordeningen.
Samen met vangst- en inspanningsbeperkingen zijn technische
maatregelen van cruciaal belang voor duurzame visserij. Ze zijn
bovendien bijzonder waardevol voor het beschermen van visbestanden in
specifieke fasen van hun levenscyclus (jonge vis, voortplantingsrijpe
vis). Typisch voor technische maatregelen is dat ze bepalingen
bevatten inzake minimummaten bij aanvoer, regels voor maaswijdte en
vangstsamenstelling, gesloten gebieden, visseizoenen en types vistuig
dat wel of niet mag worden gebruikt.
European Union