Ministerie van Algemene Zaken

Gesprek met de vice-minister-president

Radio / TV-interview | 07-06-2008

Vice-minister-president Bos, na afloop van de wekelijkse ministerraad, over embryoselectie


1red19982

06-06-2008, NOS, Met het oog op morgen, Radio 1, 23.07 uur

VICE-MINISTER-PRESIDENT BOS, NA AFLOOP VAN DE WEKELIJKSE MINISTERRAAD,

OVER EMBRYOSELECTIE

SLOTBOOM:

Bent u blij met de los gekomen discussie?

BOS:

Ik heb er heel dubbele gevoelens bij. Ik denk inderdaad dat het belangrijk is dat zo'n discussie gevoerd wordt zodat mensen ook zien dat wij met hun problemen bezig zijn. En dat we daar proberen een verantwoorde mening over te ontwikkelen. Tegelijkertijd moeten we ook constateren dat heel veel van de wetenschap die hier een rol bijspeelt, heel van de beslissingen die hierbij genomen worden natuurlijk uiteindelijk niet door politici genomen zullen worden. Niet in Den Haag genomen zullen worden. Maar dat we daar ook heel veel moeten willen overlaten aan de mensen die dat veel beter kunnen beoordelen dan wij. En dat zijn natuurlijk met name de vrouwen waar het om gaat en de medici en de ethici die daar bij betrokken zijn in de ziekenhuizen.

SLOTBOOM:

De ontwikkeling gaat heel snel.

BOS:

Dat is natuurlijk het interessante van wat we deze week gezien hebben. Wij zijn met z'n allen hier in Den Haag en gelukkig ook buiten Den Haag hierover aan het discussiëren, ondertussen gebeurt er van alles in die ziekenhuizen. Gaat men als je niet uitkijkt er ook bij wijze van spreken ongeacht wat wij bediscussiëren hun eigen weg.

SLOTBOOM:

Dat zou een begin van een oplossing kunnen bieden. Als je als kabinet zorgt voor dit acute probleem, dan kan je wat het verdere perspectief betreft dan maar even afwachten wat daarmee gaat gebeuren.

BOS:

Ja, ik denk dat een van de interessante kantelingen in deze discussie die we afgelopen week hebben zien voltrekken is dat daar waar het beeld eerst leek te zijn dat de politiek ruimte maakt voor een bepaald type behandeling, het beeld nu op zijn minst is aangevuld met de perspectief dat het er ook omgaat of de politiek misschien ergens nog grenzen zal moeten trekken aan een ontwikkeling die toch al plaatsvindt. Gewoon vanuit de medische discipline, wat men kan en wat men in de aanbieding heeft. En wat mensen, vrouwen in dit geval, ook zelf graag wensen.

SLOTBOOM:

U zegt eigenlijk: wees daar voorzichtig mee.

BOS:

Iedereen, ook in het Kamerdebat gisteren, was zich bewust van de gevoeligheid van deze materie. Niemand heeft gepleit voor een soort laat maar gebeuren, laat maar waaien houding. Iedereen ziet dat ongeacht wat je principiële vertrekpunt is dit iets is waar je niet lichtvaardig en lichtvoetig mee om moet gaan. Vanwege de belangen van de betrokken ouders, vanwege alle verschillen in hoe men denkt over wat dan heet de ongeboren vrucht, de embryo's. Daar zit zoveel aan vast. Iedereen ziet wel de noodzaak tot zorgvuldigheid. En dat is goed.

SLOTBOOM:

Monopolie op geweten, monopolie op principes. Dat past niet bij dit onderwerp.

BOS:

Ik denk het niet. Er zijn zeer principiële standpunten in het geding. Maar die principes leiden bij de een tot een radicale afwijzing van enigerlei ruimte voor dit type selectie, embryoselectie. En bij de ander leidt het tot het principe of het geweten of de persoonlijke ervaring precies de tegenovergestelde positie, dat het inderdaad wel geboden moet worden. En vervolgens is het aan de politiek om te kijken of we daar toch tegenstellingen kunnen overbruggen. En we hebben daar vandaag in de ministerraad ook met elkaar over gepraat. En ik proef in ieder geval de bereidheid om er met elkaar uit te komen. En ik zie ook wel tekenen dat dat zou moeten lukken.

SLOTBOOM:

Als er een compromis mogelijk is, betekent dat in feite ook dat mensen ook maar een klein beetje van hun principes moeten loslaten.

BOS:

Zelf die conclusie zou ik nu niet durven trekken. Er zijn misschien ook mogelijkheden waar uiteindelijk iedereen zich inhoudelijk en ten principale in kan vinden. Of het ons lukt om dat te bereiken, zullen we de komende week moeten merken. Maar het begint er bij dat je elkaar serieus neemt en dat je ook begrijpt waarom de vertrekpunten zo verschillend zijn. Dat je inderdaad iets begrijpt van de mensen om wie het hier gaat. En in welke onzekerheid zij nu zijn. En welke terechte behoefte zij hebben nu om snel duidelijkheid te hebben.

(Letterlijke tekst, ongecorrigeerd, MT)