KNHS
terug
Hans Peter Minderhoud in Hong Kong
30 juli 2008
hans peter hong kong
Ook Hans Peter Minderhoud vertelt over al zijn ervaringen in Hong Kong
waar hij voor het eerst zal deelnamen aan de Olympische Spelen.
(28-07)
"Tijdens het opstijgen en landen stond Nadine gewoon hooi te eten! Dit
was haar eerste reis per vliegtuig, maar ze gedroeg zich alsof ze dit
tien keer per jaar doet. Alle paarden waren trouwens heel rustig op
het vliegtuig, Sunrise was de enige die een paar keer wat onrustig
was. Ik mocht niet bij de paarden komen, maar er was een raampje waar
we doorheen konden kijken en Nadine stond in de tweede box, dus ik kon
haar mooi in de gaten houden.
Alles was perfect geregeld voor de paarden. Die stonden al lang op
stal toen wij nog een keer aankwamen. De vrachtwagens om de paarden te
vervoeren stonden al klaar, de paarden gingen direct van het vliegtuig
af en ze gingen met politie-escorte over afgezette wegen linea recta
naar stal.
Voor ons duurde het ook niet lang, we verloren alleen een half uur
tijd omdat we op het vliegveld geprobeerd hebben om onze Olympische
accreditatie te activeren. Dat lukte niet en toen zijn we maar gegaan.
Die accreditatie heb je nodig om overal naar binnen te kunnen. Er is
heel veel beveiliging. Als je bij de Olympic village aankomt, duiken
er gelijk vijf man op je tas af, je moet je spullen uit je zakken
halen en je moet door zon poortje. Als je de shuttlebus in wil, gaat
dat alleen op vertoon van je accreditatie, maar honderd meter verderop
moet je die weer laten zien als de bus een controlepost passeert.
Zaterdag hebben we de paarden alleen wat aan de hand laten lopen,
zondag heb ik buiten heel licht gereden. Vanaf maandag trainen we de
paarden alleen s avonds. Overdag is het hier echt heel erg heet,
minstens 35 graden. Maar om zeven uur s avonds is het hier al donker
en als de zon weg is, scheelt dat behoorlijk: dan is het in je
t-shirtje goed uit te houden. Met dat warme en vochtige weer loop je
hier wel meer kans op onweer en dat bleek zondagmiddag wel, toen het
een poosje enorm bliksemde en heel hard waaide.
Dat Olympic village stelt niet heel veel voor: het is ons hotel met
nog wat ruimte eromheen. Imke, Tim Lips en ik zitten in dat Olympic
village, de anderen logeren in een ander hotel en Sjef en Anky hebben
met hun kinderen een appartement gehuurd; die komen naar het Olympic
village als de wedstrijden beginnen. Ik vind het prima zo, nu heeft
ieder tenminste een eigen kamer.
De stallen zijn super! Ze zijn van alle gemakken voorzien: wasmachine,
droger, ijsmachine, een apparaat voor het afkoelen van de paarden,
aparte boxen waarin de paarden kunnen rollen, een longeerbak: het kan
niet mooier.
We hebben natuurlijk niet veel te doen: één paard rijden, dat is het
zon beetje. Toch voelt dit niet als een vakantie: ik weet maar al te
goed waarom ik hier ben. Maar we vermaken ons prima. De eerste avond
hebben we gegeten met onze dierenarts Arie Hoogendoorn, onze hoefsmid
Rob Renirie en met Tineke Bartels en Mariette Sanders. Zondag hebben
we samen met Andreas Helgstrand en Anne van Olst gegeten.
Zo, alles is nu gesetteld. Nu kunnen we verder gaan bouwen aan de
sportieve voorbereiding op datgene waar het allemaal om gaat: de
Olympische landenwedstrijd. Maar dat gaan we heel rustig opbouwen."
Bron: Hanspeterminderhoud.nl