dinsdag, oktober 28, 2008
Baantjessoap duurt voort; arm Alexander
De potsierlijke dans om de baantjes in Alexanderpolder is
in een nieuw stadium gekomen. Bestuurder Paulusma doet een stapje
terug, met behoud van wachtgeld uiteraard. Toch moet je in de politiek
de bereidheid hebben om het algemeen belang boven de eigen belangen te
stellen aldus Paulusma. Eigenbelang verkopen als algemeen belang; kan
het arroganter.
Door Ronald Sørensen:
Na de voor de partijgenoten catastrofaal verlopen verkiezingen verkoos
men met de beruchte toverballen coalitie door te gaan. Bestaande
regentenkliek, aangevuld met de SP, tegen Leefbaar en het CDA.
Partijprogrammas doen er niet toe. De VVD is tegen openbare
aanbesteding en vóór winkelsluiting op zondag en de SP wil geen
inspraak in de wijken. Dat alles voor de mammon.
Voor de verkiezingen waren de baantjes al verdeeld en de mening van de
kiezers in Alexanderpolder kon alleen via het monstrum van de
toverbalcoalitie worden genegeerd. Dictatuur met één stem meerderheid
en alle jaknikkers deden graag mee in de hoop ooit ook 7100,- per
maand te gaan verdienen. Eenieder weet dat een coalitie met één stem
verschil vrijwel onhoudbaar is. Na vele kleurverschietingen krijgt de
toverbal nu een andere kleur, alhoewel pikzwart is geen kleur. Maar
deze kleur heeft het wel!
Paulusma is nodig in de raad om de minieme meerderheid te behouden en
doet dus een stapje terug. Dit zegt ook wat over de zwaarte van zijn
functie. Kon een vorige bestuurder zijn promotie afronden (heb ik als
raadslid absoluut geen tijd voor) nu kan Paulusma makkelijk gemist
worden en zo kan een partijgenoot een douceurtje worden toegeschoven.
Ondertussen wel wachtgeld trekken, ruim 7000,- in de maand, zodat hij
niet op een houtje hoeft te bijten, tot hij bij een waterschap terecht
kan
Het persbericht doet je het plaatsvervangend schaamrood naar de kaken
stijgen. Paulusma heeft het over het algemeen belang! Je moet maar
durven. Ik zal nu vast reserveren voor zijn afscheidsreceptie op 11
December want dat wordt natuurlijk een gedrang van jewelste.
Duizenden bewoners die met tranen in de ogen afscheid nemen van de
bewogen bestuurder. Een bestuurder die zo dicht bij de bewoners staat
dat niemand hem zonder aanduiding herkent. Gelukkig staat er snel weer
een partijgenoot "geheel belangeloos" klaar voor de verweesde bewoners
van Alexander.
Leefbaar Rotterdam