Ontstaan en preventie van hart-en vaatziekten bij dialysepatiënten
* Startdatum 21-11-2008
* Tijd 10.45
* Locatie Aula
* Titel Pathogenesis and prevention of cardiovascular disease in
patients with chronic kidney disease
* Plaats Aula
* Spreker P.W.B. Nanayakkara
* Promotor prof.dr. P.M. ter Wee prof.dr. C.D.A. Stehouwer
* Onderdeel VU medisch centrum
* Wetenschapsgebied Medisch
* Evenementtype Promotie
Uit het promotieonderzoek van Prebath Nanayakkara komt naar voren dat
een combinatietherapie de beste verbetering oplevert bij hart- en
vaatziekten bij milde tot matig ernstig nierfalen. Het is bekend dat
dialysepatiënten vaak overlijden aan hart- en vaatziekten. Therapieën
zoals cholesterolverlagers verlagen het risico op hart- en vaatziekten
bij deze patiënten niet. Het hebben van een mild tot matig ernstig
nierfalen blijkt ook het risico op het krijgen van hart- en
vaatziekten te verhogen. Traditionele risicofactoren zoals hoge
bloeddruk en een verhoogd cholesterol verklaren dit verhoogde risico
niet. Een van de factoren die hierbij een rol zou kunnen spelen is een
verhoogde oxidatieve stress veroorzaakt door zuurstofdeeltjes die
vrijkomen bij verschillende chemische reacties in het lichaam. Zulke
deeltjes gaan weer allerlei schadelijke reacties aan met onder andere
een bepaald soort cholesterol in het bloed die in de bloedvatwand gaat
zitten en deze dikker en stijver maken. Dat veroorzaakt
aderverkalking. Het effect van verlaging van zuurstofschade bij
patiënten met milde tot matige nierschade is niet bekend. Daarom is
gedurende 18 maanden aan patiënten met een mild tot matig nierfalen
achtereenvolgens (met zes maanden intervallen) drie medicijnen gegeven
met het doel de zuurstofschade te verlagen: pravastatine (een
cholesterolverlager), vitamine E (vangt de schadelijke
zuurstofdeeltjes weg) en een homocysteïneverlager (zwavelhoudend
aminozuur dat in het bloed zit). Vervolgens werd de dikte van de
bekleding van de halsslagader gemeten, een maat voor de hoeveelheid
aderverkalking in het hele lichaam. Deze wand was duidelijk dunner
geworden, wat betekent dat de aderverkalking in het hele lichaam was
verminderd. Helaas kond de afzonderlijke effecten van de drie
therapieën niet los van elkaar worden bekeken. Nanayakkara concludeert
dat deze combinatietherapie een significante verbetering in de
toestand van de vaatwand gaf en daarmee wellicht een gunstig effect
heeft op het risico op hart- en vaatziekten in nierpatiënten.
Het proefschrift is te downloaden via VU-dare.