Hond Boran viert Kerst thuis
BREDA, 20081216 -- Boran, de tweejarige Rottweiler van de familie Hugens uit Breda die na een licht bijtincident een half jaar geleden in beslag werd genomen, is vandaag eindelijk weer thuis gekomen. Eerder dreigde de hond ter dood veroordeeld te worden op het feit dat hij niet tegen de isolatie van de inbeslagname kon en daardoor onbenaderbaar was geworden. Doordat eigenaar Hugens en zijn negenjarige dochter Amber, een drietal dierenorganisaties en enkele hondengedragsdeskundigen waaronder Martin Gaus zich voor een rechtvaardige behandeling van Boran hebben ingezet is het tij voor Boran uiteindelijk gekeerd.
Boran mocht als eerste hond in de Nederlandse geschiedenis tot rust komen bij de familie Gaus en herstellen van zijn door de inbeslagname opgelopen trauma alvorens er een test bij hem werd afgenomen. Nadat Boran daar liefdevol enkele weken was opgenomen slaagde hij voor de test. Omdat de officier van Justitie niet in beroep is gegaan tegen de uitspraak van de rechter mag Boran eindelijk met een aanlijn- en muilkorfgebod naar huis.
Voor de familie Hugens gaat nu een tijd aanbreken om zelf tot rust te komen en samen met hun geliefde hond Boran hun leven weer op te pakken. De lange inbeslagname en het lot dat hun dierbare kameraad boven het hoofd hing waren het afgelopen half jaar niet alleen voor Boran maar ook voor de familie Hugens psychisch zwaar belastend. Negenjarige dochter Amber verheugt zich erg om Kerst met Boran te vieren. Zijn pakjes liggen al onder de kerstboom en haar liefste wens is vervuld.
Boran is niet de enige hond die lang in beslag genomen zit en niet tegen de isolatie van de inbeslagname kan. Wel is hij de eerste hond in de Nederlandse geschiedenis waarbij een rechter het heeft toegestaan dat hij eerst tot rust mag komen van de door de isolatie opgelopen trauma's alvorens hij getest wordt. In deze maand worden alleen al ruim 80 pitbulls getest die al maandenlang eenzaam opgesloten zitten vanwege de oude RAD (Regeling Agressieve Dieren), die pitbullachtigen enkel op uiterlijke kenmerken veroordeelde tot de dood. De helft van deze honden heeft nooit wat gedaan, maar heeft door de lange inbeslagname gedragsafwijkingen ontwikkeld. Ruby is één van hen en zit al 11 maanden geïsoleerd opgesloten. Door de isolatie is zij erg angstig geworden en hierdoor niet benaderbaar. Deze inbeslaggenomen honden zijn vrijwel kansloos doordat zij in deze situatie getest gaan worden en zullen hierdoor hoogstwaarschijnlijk nooit meer Kerst met hun baasjes kunnen vieren. Als slachtoffers van een verkeerde regeling zouden zij voordat ze getest worden net als Boran eerst op een goede plek tot rust moeten komen.
Ook eenkennige, angstige en getraumatiseerde honden hebben grote kans op een negatieve beoordeling wanneer zij wegens een onbetekenend bijtincident een risico-assessment moeten doorlopen. Indien ze bovendien dit laatste zónder hun baas moeten doen, hebben ze helemaal geen schijn van kans. De baas is immers juist degene die door zijn optreden de hond er voor kan behoeden dat die in bedreigende situaties uitvalt. Een hond die alleen zijn baas vertrouwt hoeft beslist geen gevaarlijke agressieve hond te zijn. Maar overgeleverd aan enkel vreemden die bedreigende dingen met hem doen, terwijl hij die niet kan ontvluchten, is de kans groot dat angst en paniek met de hond op de loop gaan en hij zo zijn eigen doodvonnis tekent.
Volgens de onderzoekers zelf is het risico-assessment pas uitgetest na anderhalf tot twee jaar. Desondanks is er nu al mee gestart en worden hiermee beslissingen genomen over leven en dood. Honden lopen nu kans onschuldig gedood te worden door een momentopname. Omdat de honden gedood worden kan achteraf ook nooit meer gekeken worden of de uitslag wel klopte en of het risico-assessment werkelijk zo betrouwbaar is. De dierenorganisaties pleiten er daarom voor dat de minister vooral aandacht gaat besteden aan het voorkomen van bijtincidenten door het verplicht stellen van opvoedcursussen, en het opleggen van beperkende maatregelen bij agressief gedrag zoals een muilkorf- en aanlijngebod, en verplichte gedragstherapie. Door dit soort maatregelen worden de oorzaken van bijtincidenten aangepakt, wordt voorkomen dat honden onnodig in beslag genomen worden en is het ook niet langer nodig om honden bij niet slagen van het risico-assessment te doden.
Comité Dierennoodhulp, de Sophia-Vereeniging tot Bescherming van Dieren en Stichting Rechten voor al wat leeft