Gemeente Heemskerk
maandag, 05 januari 2009
Nieuwjaarstoespraak burgemeester Nawijn
Nieuwjaarstoespraak burgemeester Nawijn
Maandag 5 januari 2009
Vanavond ontmoeten wij elkaar, zoals gebruikelijk aan het begin van
het nieuwe jaar, om vele goede wensen uit te wisselen voor geluk,
gezondheid en goede samenwerking. We kijken kort achterom naar het
afgelopen jaar en brengen een toost uit op de toekomst. In die
toekomst denken en hopen we mooie ontwikkelingen te zien, waarvan ik
er graag enkele met u wil bespreken. Net als u ben ik niet
helderziend, maar over de gemeenteraad van de toekomst kan ik heel
zeker zijn: in november was het gemeentehuis gevuld met 75
aspirant-raadsleden van het Kennemer College. De creativiteit en de
levendigheid spatten er vanaf.
In de Heemskerkse toekomst heeft de Brandweer inmiddels een andere
organisatorische plek dan voorheen. We hebben in het afgelopen jaar
formeel afscheid van hen genomen als onderdeel van de gemeentelijke
organisatie. Ik wil daar op deze plek graag enkele zinnen aan wijden,
want in het bijzonder voor de betrokken brandweerlieden ging dit
proces gepaard met emoties en zorgen. Het is bewonderenswaardig hoe de
korpsleden hebben meegewerkt aan de overgang van het Heemskerkse korps
naar de Veiligheids Regio Kennemerland, terwijl er nog zoveel vragen
onbeantwoord waren. Voormalig korpscommandant Henk Munnike heeft een
nieuwe functie als districtscommandant Haarlem en het Heemskerkse
korps functioneert nu onder leiding van de nieuwe postcommandant
Robert Boswinkel. Er is nieuw elan, én er is nog steeds de vertrouwde
saamhorige club van geweldige brandweerlieden; beroepsmensen,
vrijwilligers en het jeugdkorps.
Ook de afgelopen jaarwisseling hebben jullie het druk gehad en weer
volop jullie diensten bewezen. Mijn welgemeende complimenten!
Dames en heren, ik heb er vertrouwen in dat we als gemeente Heemskerk
een solide toekomst tegemoet gaan. Ook in onze gemeente zullen
gevolgen merkbaar zijn van de economische bedreigingen als gevolg van
de kredietcrisis. Daar wil ik geen doekjes om winden. Er zullen
inwoners zijn die te maken krijgen met financiële zorgen. Op basis van
onderzoek zal landelijk helder worden welke taken de overheid daarin
te vervullen heeft. De IJmond-gemeenten hebben voor onze regio
daartoe, samen met het bedrijfsleven en vertegenwoordigers van
werkgevers en werknemers, onder leiding van Gedeputeerde Jaap Bond,
inmiddels de nodige initiatieven genomen. Deze moeten leiden tot
oplossingen op lange termijn, die echter niet voor iedereen op korte
termijn bevredigend zullen zijn. Natuurlijk baart ons dat ook als
gemeentebestuur zorgen. Tegelijkertijd ben ik overtuigd van de
veerkracht van de ondernemersgeest, óók in Heemskerk. Uit deze
zorgelijke omstandigheden zullen ongetwijfeld ook weer nieuwe
initiatieven geboren worden.
Schoon, heel en veilig' is een begrip waar we allemaal een beeld bij
hebben. Voor een deel komen die beelden overeen. De kwaliteit van de
buitenruimte is daar een onderdeel van. We willen allemaal graag een
mooie groenvoorziening, voldoende straatverlichting, geen overlast van
wat dan ook, om maar een paar aspecten te noemen, of we nu in één van
de oudere wijken wonen of in de Broekpolder.
Geen overlast, zei ik. Van wat dan ook. En waar soms onze ideeën over
`schoon, heel en veilig' elkaar overlappen, bestaan er op het punt van
overlast uiteraard verschillen. Overlast van zogenaamde hangjongeren
bijvoorbeeld. Het is me wat. Dames en heren, de commentaren vanuit
onze samenleving, zowel van de jongeren zelf als van anderen, geven
mij vandaag aanleiding om hierover enkele opmerkingen te maken. Een
hangjongere, volgens Van Dale, is een `jongere die samen met anderen
op straat rondhangt'. Zoals velen van ons ooit het dorpsplein kozen
als ontmoetingsplek, het bankje bij de vijver, een muurtje in de zon,
een plek die zich niet bevindt onder de neus van vader of moeder. Zo
komen ook jongeren van nu af en toe bij elkaar. Het is van alle tijden
dat mensen - jong en oud - elkaar willen ontmoeten. Het hoort bij onze
sociale structuren, bij onze samenleving.
Ik stel voor het positief te benoemen en in het vervolg te spreken
over ontmoetingsplek in plaats van hangplek.
Het gegeven dat mensen zeggen overlast te hebben van jongeren, komt
veelal voort uit een gevoel van veiligheid, of juist onveiligheid. Van
de jongeren hoor ik hierover, dat zij vaak argwanend worden aangekeken
als ze met een paar vrienden bij elkaar op straat zijn. Terwijl ze
misschien een sigaretje roken wat thuis niet mag, geen kwaad in de zin
hebben, geen bushokjes slopen, geen aanslagen beramen. We moeten ons
bewust zijn dat het gevoel van veiligheid voor een groot deel een
beleving is, waarin we onze eigen ervaringen leggen. Jongeren worden
op basis daarvan veelal als geheel in een negatief daglicht gesteld,
terwijl slechts een klein percentage verantwoordelijk is voor zaken
die misgaan. Dames en heren, leden van gemeenteraad: laat een enkeling
niet de maat der dingen bepalen.
Maar als er dan tóch een besluit wordt genomen op verzoek van de raad,
het hoogste orgaan binnen de gemeente met democratische legitimatie,
dan is het toch wel heel vreemd, zoniet ernstig gesteld, wanneer er
vervolgens mensen zijn die menen voor eigen rechter te kunnen spelen.
Tot enkele malen toe is het hek vernield en verwijderd dat geplaatst
was als fysieke afsluiting van het Tolpad. Dit is de wereld op zijn
kop dames en heren, nog afgezien van de hoge kosten die hier mee
gemoeid zijn.
Los van incidenten waarbij werkelijk onveilige situaties ontstaan,
kunnen we ons afvragen waar onze ergernisgraad ligt. De maatschappij
verandert continu, daar moeten we mee leren omgaan. Soms lijkt het
erop alsof we in een soort maatschappelijke `idols-omgeving' terecht
komen. Daarmee bedoel ik dat alles op straat ligt en er een bepaalde
hardheid en onverdraagzaamheid ontstaat, een competitie waarin het
begrip `privacy' ten onder gaat aan vluchtigheid, jachterige
nieuwsgaring, eigengereidheid en gebrek aan nuance. Helaas heb ook ik
daarmee persoonlijk ervaring opgedaan. Een dergelijke verandering in
de maatschappij is van invloed op de manier waarop we naar een ander
kijken. Met betrekking tot onze Heemskerkse samenleving pleit ik voor
mildheid en verdraagzaamheid.
De initiatieven die de `jongerenraad' in november jl. heeft
aangedragen tijdens het project `Wegwijs in het gemeentehuis',
richtten zich onder andere op ontmoeting. Een van de ingediende
plannen had iets te maken met `trampo-voetbal', een fenomeen dat mij
nog niet bekend was, maar ik beveel het ongezien van harte bij u aan.
Andere plannen hadden betrekking op muziek en dans, elkaar opzoeken.
Dames en heren, ik heb een zeer positieve indruk overgehouden aan het
gekrioel hier in de gangen van het Raadhuis. `De jeugd heeft de
toekomst', ook het kabinet steekt haar beleid hierop in. Ik hoop dan
ook de jongeren nog eens terug te zien hier, als betrokken inwoner of
ondernemer, of als toekomstig ambtenaar of raadslid. Er is genoeg te
doen, heb ik al gezegd, en dat moeten we echt samen doen!
Dat dit tot prachtige resultaten leidt, hebben we de afgelopen zomer
gezien. De Heemskerkse kermis kreeg een nieuwe opzet. Dames en heren,
de kermis is nog nooit zo goed verlopen, met een minimum aan
incidenten. Complimenten aan de organisatoren.
Over ontmoeten gesproken: eind vorig jaar zijn we gestart met de bouw
van ons nieuwe gemeentehuis annex bibliotheek. Er ging een lange tijd
aan vooraf eer we zover waren. Maar zoals ik bij het slaan van de
eerste paal ook heb gezegd, door de gedegen voorbereiding en het
zorgvuldig doorlopen van procedures, een bouwwerk dat zonder enig
bezwaar vergund is. Hulde voor Heemskerk en aan de Heemskerkers.
Nu de bouwactiviteiten door Lokhorst Bouwbedrijf zijn gestart en het
ontwerp van architect Meijer uit Leiden tot leven komt, zien we dat
het een prachtige `hangplek' wordt voor de Heemskerkse raadsleden.
Vergeef me, Ik bedoel natuurlijk dat we elkaar daar ontmoeten. Over
het werk praten, elkaar inspireren, en zo tot daadkrachtig beleid
komen.
Zo geven we steeds nader invulling aan het begrip `Schoon, heel en
veilig' op alle vlakken van het gemeentelijke beleid. Op het
maatschappelijke, economische en fysieke speelveld is er al veel
bereikt en tegelijk is er ook nog veel te winnen.
Heemskerk is nog lang niet af, anders dan wat iemand ooit beweerde.
De toekomst van Heemskerk ziet er schoon, heel en veilig uit.
`Schoon, heel en veilig', dat betekent ook iets voor onze blik naar
buiten en de samenwerkingsverbanden die we daar in aangaan. Hoe veilig
is Heemskerk als bijvoorbeeld de tunnels vastzitten? We werken hard
aan het vergroten van het draagvlak om de verbinding A8/A9 tot stand
te brengen. Dat zou voor onze regio betekenen dat er een toegankelijke
oost-west route ontstaat, die bijdraagt aan een betere bereikbaarheid,
én in het kader van de rampenbestrijding van grote betekenis kan zijn.
Hoe heel en veilig is Heemskerk als je met de trein aankomt en de reis
eindigt op een verlaten station?
Analoog aan wat Rijkswaterstaat zegt, geldt hier nog steeds de leuze
`Van A naar Nergens' en dat is onaanvaardbaar!
In een interview bij mijn aantreden heb ik er mijn verbazing al over
uitgesproken, meer malen heb ik er aandacht voor gevraagd bij het
Provinciebestuur als opdrachtgever voor het openbaar streekvervoer.
Het heeft voor mij hoge prioriteit.
Sommige zaken vragen tijd, tact en geduld dames en heren, maar nu de
Provincie onlangs onze medewerking gevraagd voor een
snelbusverbinding, en daar heeft men haast mee, zeg ik u dat dit wat
mij betreft alleen maar mogelijk is wanneer diezelfde Provincie er
voor zorgt dat u bij aankomst op station Heemskerk gaat van A naar
Ergens!
In mijn nieuwjaarstoespraak van vorig jaar heb ik gezegd dat ik graag
iets wilde doen aan de Heemskerkse overdaad aan borden. Ik geef toe,
het heeft even geduurd, maar binnenkort zal zichtbaar zijn dat het
schoon, heel en veilig kan zijn zonder alle overbodige gebods- en
verbodsborden met toegevoegde onderborden. Te beginnen binnen de
centrumring. Weer een stap dichter bij echt `Groen in de IJmond'.
Heemskerk, schoon, heel en veilig. Ik heb met u willen stilstaan bij
enkele onderwerpen die binnen dit thema actueel zijn. Ik heb u laten
zien wat de gemeente Heemskerk aan prioriteiten stelt en waar we
aandacht aan willen schenken. Onderwerpen die belangrijk zijn voor
onze inwoners, voor de instellingen die werkzaam zijn in onze
gemeente, en voor de ondernemers die er zaken doen. Onderwerpen dus
die voor onze gemeentelijke overheid belangrijk zijn en waar u allen
iets van zult merken. Ik heb het met u gehad over gemeenschapszin,
veiligheid, de kwaliteit van de buitenruimte. Maar ik wil daar graag
een kanttekening bij maken.
"De maatschappij, dat ben jij!" was enkele jaren geleden een veel
gebruikte slagzin. De samenleving, het woord zegt het al, dat zijn we
samen. De overheid is een instituut om in die samenleving enige
sturing aan te brengen. `Het' moet dus van twee kanten komen. En met
díe boodschap van samenleven en meedoen in de maatschappij, wil ik
vandaag de loftrompet steken over onze gemeente. Inmiddels hebben deze
woorden in politieke zin een dubbele betekenis gekregen, maar heel
zuiver bedoeld wil ik eigenlijk zeggen dat ik trots ben op Heemskerk.
In Heemskerk zien we een zeer hoge graad van betrokkenheid van
inwoners en vele vrijwilligers bij allerlei projecten en initiatieven.
Ik noem u alleen al de projectteams die in het buurtgericht werken
actief zijn. En weet u nog hoeveel steun er kwam toen vorig jaar de
kinderboerderij door brand werd verwoest? Soms zou je méér reacties
verwachten, méér gasten op de publieke tribune, méér bezoekers bij
activiteiten. Maar eerlijk is eerlijk: soms zijn mensen ook gewoon
heel tevreden. Laten we dat niet vergeten!
Alvorens ik u allen een heel goed Nieuwjaar toe wens, vraag ik de
leden van de gemeenteraad en het college die onze gemeente deze maand
vertegenwoordigen op het Corus Chess Tournement, hun uiterste best te
doen om onze titel te verdedigen, opdat de trofee ook dit jaar weer
een plaats mag krijgen in deze raadszaal
Ik wens u allen een Gelukkig Nieuw Jaar!
---