Hogeschool Windesheim

Persbericht, 6 januari 2009

In 2010 is het eindelijk zover. De inkoop van de rijksoverheid is dan 100% duurzaam, die van de provincies voor 75% en van gemeenten voor 50%. Die doelstelling hebben we dan maar mooi gehaald. Dat zou volgend jaar rond deze tijd de openingszin van een bericht kunnen zijn over duurzame inkoop bij overheden. De vraag is hoe realistisch het is te denken dat die doelstelling wordt gehaald. Want wat is duurzaam en wat is 100, 75 of 50%, als nu al wordt gesteld dat 40% duurzame inkoop eigenlijk gezien kan worden als 100%? Afgezien daarvan: zijn toeleverende bedrijven wel in staat om te voldoen aan de âduurzame vraagâ?

Inleiders op dit onderwerp zijn: dr. Geoffrey Hagelaar, lector Supply Management bij Windesheim en ir. Henk Hortensius, coördinator voor het programma Duurzame Bedrijfsvoering Overheden, een opdracht van het ministerie van VROM aan SenterNovem. Woensdagavond 14 januari vindt Peper & Zout plaats, om 20.00 uur in het pand Koestraat 3 (van Windesheim). Voor iedereen die wil meepraten en denken.

De overheden hebben nog één jaar de tijd om de inkoopprocessen zodanig op orde te krijgen dat ze duurzaam kunnen inkopen conform de streefcijfers. Maar wat is duurzaam inkopen? Wanneer koop je duurzaam in? SenterNovem onderzoekt al enige tijd wat duurzaamheid is voor verschillende productgroepen en wat er onder verstaan moet worden. De aanname is nu dat als bijvoorbeeld een cateringbedrijf voor 40% met biologische producten werkt/inkoopt, gesteld kan worden dat ze 100% duurzaam is. Dan rijst toch de vraag: wat is 100% (nog waard) en wat is de waarde van die doelstellingen?

Andere vraag: kùnnen bedrijven en organisaties wel voldoen aan de duurzaamheidsvraag van overheden? Ofwel, zijn er wel voldoende bedrijven en organisaties die duurzame goederen aan overheden kunnen leveren? En is er voldoende keuze, of zitten overheden vast aan een beperkt aantal leveranciers willen ze duurzaam inkopen?

Duurzaam inkopen: de percentages benaderen is alleen mogelijk als er samengewerkt wordt in ketens. Dat is niet eenvoudig, in ketens werken. Het vraagt veel van mensen en organisaties en het vraagt niet in de laatste plaats om vertrouwen. Verder krijgen organisaties die in ketens willen werken te maken met een merkwaardige paradox. Ze moeten enerzijds transparante bedrijfsprocessen hebben, die vastgelegd zijn om andere ketenpartners in staat te stellen samen te werken.

Maar vastgelegde bedrijfsprocessen nodigen niet altijd uit tot flexibiliteit en dat is nu net noodzakelijk om in ketens te kunnen werken, om je aan te kunnen passen aan andere partners. En hoe transparant kun je zijn in relatie tot concurrentie? Toch is werken in ketens de enige manier waarop doelstellingen - zoals duurzame inkoop - in zicht komen.
Dilemmaâs om te overwinnen door er met elkaar over van gedachten te wisselen.

Peper & Zout is bedoeld voor iedereen die wil meepraten, mee discussiëren, en wil meedenken.