Hogeschool Windesheim
Persbericht, 6 januari 2009
In 2010 is het eindelijk zover. De inkoop van de rijksoverheid is dan
100% duurzaam, die van de provincies voor 75% en van gemeenten voor
50%. Die doelstelling hebben we dan maar mooi gehaald. Dat zou volgend
jaar rond deze tijd de openingszin van een bericht kunnen zijn over
duurzame inkoop bij overheden. De vraag is hoe realistisch het is te
denken dat die doelstelling wordt gehaald. Want wat is duurzaam en wat
is 100, 75 of 50%, als nu al wordt gesteld dat 40% duurzame inkoop
eigenlijk gezien kan worden als 100%? Afgezien daarvan: zijn
toeleverende bedrijven wel in staat om te voldoen aan de âduurzame
vraagâ?
Inleiders op dit onderwerp zijn: dr. Geoffrey Hagelaar, lector Supply
Management bij Windesheim en ir. Henk Hortensius, coördinator voor
het programma Duurzame Bedrijfsvoering Overheden, een opdracht van het
ministerie van VROM aan SenterNovem. Woensdagavond 14 januari vindt
Peper & Zout plaats, om 20.00 uur in het pand Koestraat 3 (van
Windesheim). Voor iedereen die wil meepraten en denken.
De overheden hebben nog één jaar de tijd om de inkoopprocessen
zodanig op orde te krijgen dat ze duurzaam kunnen inkopen conform de
streefcijfers. Maar wat is duurzaam inkopen? Wanneer koop je duurzaam
in? SenterNovem onderzoekt al enige tijd wat duurzaamheid is voor
verschillende productgroepen en wat er onder verstaan moet worden. De
aanname is nu dat als bijvoorbeeld een cateringbedrijf voor 40% met
biologische producten werkt/inkoopt, gesteld kan worden dat ze 100%
duurzaam is. Dan rijst toch de vraag: wat is 100% (nog waard) en wat
is de waarde van die doelstellingen?
Andere vraag: kùnnen bedrijven en organisaties wel voldoen aan de
duurzaamheidsvraag van overheden? Ofwel, zijn er wel voldoende
bedrijven en organisaties die duurzame goederen aan overheden kunnen
leveren? En is er voldoende keuze, of zitten overheden vast aan een
beperkt aantal leveranciers willen ze duurzaam inkopen?
Duurzaam inkopen: de percentages benaderen is alleen mogelijk als er
samengewerkt wordt in ketens. Dat is niet eenvoudig, in ketens werken.
Het vraagt veel van mensen en organisaties en het vraagt niet in de
laatste plaats om vertrouwen. Verder krijgen organisaties die in
ketens willen werken te maken met een merkwaardige paradox. Ze moeten
enerzijds transparante bedrijfsprocessen hebben, die vastgelegd zijn
om andere ketenpartners in staat te stellen samen te werken.
Maar vastgelegde bedrijfsprocessen nodigen niet altijd uit tot
flexibiliteit en dat is nu net noodzakelijk om in ketens te kunnen
werken, om je aan te kunnen passen aan andere partners. En hoe
transparant kun je zijn in relatie tot concurrentie? Toch is werken in
ketens de enige manier waarop doelstellingen - zoals duurzame inkoop -
in zicht komen.
Dilemmaâs om te overwinnen door er met elkaar over van gedachten te
wisselen.
Peper & Zout is bedoeld voor iedereen die wil meepraten, mee
discussiëren, en wil meedenken.