Ingezonden persbericht


Persbericht

Den Haag, 7 januari 2008

Beloofde Land

Yael Bartana - Pavel Wolberg

10 januari t/m 22 maart 2009

Gemak Den Haag

Na een tijd van relatieve rust, zijn de verhouding tussen Israël en de Palestijnen weer op scherp gesteld door de beschietingen en Israëlische inval in de Gazastrook. Met een scherpe blik, een groot gevoel voor schoonheid en soms met nauwelijks verholen verbazing kijken in Beloofde Land fotograaf Pavel Wolberg (Leningrad, nu Sint Petersburg, 1966) en videokunstenares Yael Bartana (Afula, Israël, 1970) naar de Israëlische samenleving. Wolberg laat met zijn foto's de soms absurde, soms tegenstrijdige realiteit zien die in Israël alledaags is geworden, mede door de continue aanwezigheid van het leger en andere veiligheidsdiensten. Yael Bartana is een videokunstenares die in haar bevreemdende, surrealistische en altijd zeer poëtische films uiteenlopende thema's over de Israëlische en Joodse identiteit aan de kaak stelt.

Yael Bartana, die in Nederland aan de Rijksakademie studeerde en tegenwoordig in Tel Aviv woont, registreert op fascinerende wijze in haar films de tradities, riten en symbolen die van Israël een natie maken. In Beloofde Land zijn drie films van haar hand te zien. In Trembling Time filmt zij een autoweg waar op een gegeven moment alle auto's stilstaan en de bestuurders uitstappen, om na enige tijd weer in te stappen en hun weg te vervolgen. Door gebruik te maken van versnelling, vertraging en versmelting van het beeld creëert ze een apocalyptische sfeer, waardoor de beweging van de auto's en de mensen een soort morbide dodendans wordt. When Adar Enters is een registratie van purim, het orthodox-joodse carnaval. De kleurige, op de Bijbel geïnspireerde verkleedkleren van de kinderen en jongeren staan in groot contrast met de traditionele zwarte jassen, jurken en hoeden en de gekrulde bakkebaarden. Door geluid- en beeldmanipulatie verandert het feest in een soort bizarre exodus, een grimmige parade. De indrukwekkende foto's van Pavel Wolberg, die in 1973 in Israël kwam wonen, vallen direct op door hun schoonheid, die maar al te vaak en al te snel verandert in het besef dat eerder iets genadeloos en wreeds wordt verbeeld dan iets moois. Oorlog, bezetting en terreur zijn de onderwerpen die hij op uitermate poëtische wijze in beeld brengt. De realiteit van het dagelijks leven in Israël, een land waar nagenoeg iedereen ook militair is en waar het waarborgen van de veiligheid alomtegenwoordig is, zorgt voor de bizarre situaties en ontmoetingen die Pavel Wolberg vastlegt. Op het eerste gezicht lijken zijn foto's vaak journalistieke reportages; illustraties bij actualiteiten en het nieuws. Maar wie verder kijkt ziet dat het foto's zijn van mensen, van drama's die hen overkomen vanwege een muur die gebouwd werd tussen hun land en dat van de buren, van een maatschappij die door wil leven alsof er niets aan de hand is, terwijl ze in een bijna voortdurende staat van beleg verkeert.