NVLF
PERSBERICHT
Vroege signalering van afwijkingen in spraakklank
Woerden, 26 januari 2009 - Kinderen ontwikkelen hun spraak in fasen vanaf de
geboorte tot aan het zesde levensjaar. Het merendeel (90%) van de kinderen
die op jonge leeftijd logopedie krijgen, loopt achter in de
spraakklankontwikkeling. Uit studies blijkt dat articulatieproblemen het risico
op dyslexie kunnen voorspellen. Daarom worden jonge kinderen getest op hun
uitspraak van klinkers en medeklinkers en volgt er behandeling ter voorkoming
van latere problemen met het lezen en schrijven. Een onderzoek door
Hogeschool Windesheim en het UMCG toont aan dat een vroege behandeling
van uitspraakproblemen bij kinderen beter afgezet kan worden tegen de
taalontwikkeling. Ook de motorische ontwikkeling kan een criterium zijn voor
een juist oordeel over de spraakklankontwikkeling. Logopedie en Foniatrie,
vakblad van de beroepsvereniging van logopedisten, publiceert in januari 2009
de uitkomsten van dit onderzoek.
Volgens onderzoeker drs. Gertrude Priester moet er een instrument komen dat een
betrouwbaar oordeel geeft over wat normaal is bij spraakklanken van kinderen die
hun taalsysteem ontwikkelen. "Een probleem is dat er geen gestandaardiseerde tests
zijn voor de articulatieontwikkeling. Misschien moet de uitspraak van klanken toch
meer in verband worden gebracht met de taalontwikkeling. Daar zijn wel
minimumnormen voor ten aanzien van de uitspraak en de verstaanbaarheid per
leeftijdscategorie."
Uit het onderzoek bleek dat de logopedisten eensgezind zijn wat betreft de rijpheid
van enkelvoudige spraakklanken (bij 4 jaar) en meervoudige spraakklanken (tot
ongeveer 6 jaar). Een meerderheid wil de spraakklankontwikkeling al tussen de 3-5
jarige leeftijd onderzoeken.
Gertrude Priester: "Het belang van het onderzoek naar de uitspraak is volgens de
logopedisten de verbetering van de communicatie, waardoor een positief effect
ontstaat op de sociaal-emotionele ontwikkeling. Deze gedachte lijkt plausibel, omdat
vanuit de taalpathologie bekend is dat kinderen met spraak- en/of
taalontwikkelingsstoornissen vaak sociaal-emotionele problemen gaan ontwikkelen.
Echter, te vroege aandacht voor de uitspraak kan ook negatief werken. Daarom moet
articulatie in ontwikkeling duidelijk onderscheiden worden van articulatieproblemen."
Noot voor de redactie (