European Parliament


Javier Solana tijdens het debat in het EP

Het Parlement heeft met grote meerderheid een resolutie aangenomen, waarin het vraagt om een raming van de schade in de Gazastrook en een evaluatie van de behoeften van de bevolking van Gaza. Die evaluatie kan volgens de resolutie als basis voor wederopbouwplannen dienen. Het EP roept ook op tot meer humanitaire hulp en tot de opheffing van de blokkade van de Gazastrook, de onmiddellijke en duurzame heropening van de grensposten en de verhindering van de smokkel van illegale wapens en munitie.
Europarlementsleden erkennen het lijden van de Palestijnse bevolking in de Gazastrook en roepen op om haar meer humanitaire hulp te verlenen. Het Parlement vraagt nogmaals dat de blokkade van de Gazastrook wordt opgeheven, in overeenstemming met de overeenkomst inzake verkeer en toegang van 2005, en dat de grensposten onmiddellijk en blijvend worden heropend voor personen en goederen.

Raming van de schade en wederopbouw van de Gazastrook

De resolutie roept op tot een gedetailleerde raming van de schade in de Gazastrook en een grondige evaluatie van de behoeften van de bevolking van Gaza, die als basis voor wederopbouwplannen kunnen dienen. Het financieel, economisch en sociaal herstel in de Gazastrook is essentieel voor de veiligheid in de regio. Hulp moet ook contante betalingen omvatten om salarissen, pensioenen en uitkeringen voor de meest kwetsbare mensen en gezinnen uit te betalen.

Het Parlement verzoekt de Commissie een volledige evaluatie te maken van de vooruitzichten voor de wederopbouwprojecten in de Gazastrook die door de Europese Unie worden gefinancierd in het kader van PEGASE en ECHO, en de gevolgen daarvan voor de begroting.

Europarlementariërs benadrukken nogmaals dat de financiële steun van de Europese Unie aan de Palestijnen niet mag worden ondermijnd door voortdurende vernielingen, die de steun van de Europese publieke opinie voor wederopbouwprojecten doen afnemen.

Internationale donorconferentie

Met het oog op de Internationale Conferentie van 2 maart 2009 in Sharm el Sheikh zijn Europarlementsleden van mening, dat voor een duurzaam wederopbouw- en ontwikkelingsbeleid in de Gazastrook een blijvend staakt-het-vuren nodig is. Daarvoor is de hervatting van ernstige vredesonderhandelingen tussen Israëli's en Palestijnen en een proces van nationale verzoening tussen de Palestijnen noodzakelijk, stelt de resolutie.

Het Parlement dringt er bij andere donoren op aan dat zij op de komende donorconferentie toezeggingen doen en zich committeren aan de toezeggingen die zij op de laatste donorconferentie in december 2007 in Parijs hebben gedaan.

Debat - woensdag 18 februari 2009

De Hoge Vertegenwoordiger voor het Buitenlands- en Veiligheidsbeleid

Javier SOLANA, Hoge Vertegenwoordiger voor het Buitenlands- en Veiligheidsbeleid, noemde conflictoplossing en een multilaterale aanpak de sleutels voor vrede in het Midden Oosten. De parameters voor een oplossing waren volgens hem bekend; wat nu nodig was, was "politieke wil." Solana achtte de voorwaarden voor een samenwerking tussen de VS en Europa om vrede in het Midden Oosten te bewerkstelligen "beter dan ooit". Na de recente Israëlische verkiezingen hoopte hij "dat de nieuwe premier en de regering goede gesprekspartners zullen vormen voor de vrede." Datzelfde gold ook voor de Palestijnen, van wie Solana hoopte, dat ze zich zouden inzetten voor een Palestijnse verzoening. De EU was zoals steeds bereid om te helpen, maar de Hoge Vertegenwoordiger benadrukte dat alleen multilaterale oplossingen, met een rol voor het Kwartet, uitzicht op succes konden bieden. Vrede in het Midden Oosten vereiste volgens Solana een verenigde Arabische wereld, en daarom was de komende Arabische top cruciaal. De verkiezingen in Iran zouden erg belangrijk zijn en hij benadrukte de noodzaak van "vertrouwen" tussen Iran en het westen.

Namens de Commissie

Commissaris voor externe betrekkingen Benita FERRERO-WALDNER sprak van een "moment van overgang in het Midden Oosten." Binnenkort zou er een nieuwe Israëlische regering aantreden en de Amerikaanse regering was bezig om haar prioriteiten voor het buitenlands beleid te bepalen. Ze hoopte dat er binnenkort ook een overgangsperiode in de bezette Palestijnse gebieden zou beginnen. Door het recente conflict was het vredesproces in het Midden Oosten heel kwetsbaar geworden, maar de enige manier waarop er vrede kon zijn, "was door alles in het werk te zetten om de gesprekken te hervatten." "We moeten de Israëlische leiders duidelijk maken dat we een duurzaam engagement voor een oplossing willen". Ook met de nieuwe Amerikaanse administratie moest er een gemeenschappelijke weg voorwaarts afgesproken worden, de diplomatieke inspanningen van de omringende landen moesten worden gesteund en de samenwerking met de landen van de Arabische Liga moest worden versterkt.

Fractiewoordvoerders

"In Gaza gaat de situatie er elke dag verder op achteruit", zei Joseph DAUL (EVP-ED, FR) namens de christendemocratische fractie. De EU had heel veel gedaan om de tegenwoordige humanitaire ramp te voorkomen, maar de hulp kwam vaak niet aan. Daul verwees naar de grensblokkades door Israël en de confiscatie van hulp door Hamas en zei: "we kunnen niet accepteren dat humanitaire hulp wordt gegijzeld" en "het is schandalig en mag niet nog eens gebeuren".

Martin SCHULZ (PES, DE) zei "de boodschap van ons debat kan er slechts één zijn: er is geen oplossing met geweld, geweld leidt alleen maar tot nog meer geweld. Dat betekent dat het doorslaggevende punt de dialoog is." Hij pleitte voor een Palestijnse nationale eenheidsregering, maar Hamas moest laten zien of het daartoe bereid was. Hij concludeerde: in het Midden Oosten staat alles met elkaar in verband. Basisvoorwaarde voor alles is dialoog."

Graham WATSON (ALDE/ADLE, UK) zei "natuurlijk is het onze morele taak om te helpen bij de wederopbouw". De EU had een nieuwe positieve benadering nodig, met of zonder de VS. De EU moest de leiding nemen en ja, het Kwartet kon nuttig zijn, maar intussen had er al zeven jaar extremisme plaatsgevonden zonder dat het daar iets aan had gedaan en zijn gezant Blair was nog nooit in de Gazastrook geweest.

Brian CROWLEY (UEN, IE) merkte op dat de onderhandelingen niet tussen gelijken werden gevoerd: er is kracht aan de ene kant en zwakheid en verdeeldheid aan de andere kant. Ten tweede was er geen evenwichtige verslaggeving in de media. Ten derde, en dat was het belangrijkste punt, "het zijn dezelfde mensen die steeds weer lijden". Europa moest grote stappen zetten, "alleen een dialoog tussen vijanden kan zorgen voor vrede.

Jillian EVANS (GROENEN/EVA, UK), die als lid van een delegatie vorige week Gaza bezocht had, zei dat de sleutel het openen van de grensovergangen was: "het is niet zo dat er geen hulp is, maar de hulp mag niet binnen." Cruciaal was dat de EU bereid was om samen te werken met een Palestijnse regering van nationale consensus, om te "garanderen dat de fouten uit het verleden niet worden herhaald."

Francis WURTZ (EVL/NGL, FR) was niet trots op Europa en het gebrek aan politieke moed en visie. "We moeten genoeg is genoeg zeggen tegen Israël", zei hij. Het optreden van het Israëlische leger en de Israëlische regering hadden het Israëlische vredeskamp niet versterkt. De Palestijnen en Arafat hadden Israël 20 jaar erkend, zonder er iets voor terug te krijgen.

Kathy SINNOTT (IND/DEM, IE) sprak namens zichzelf, want haar fractie had geen gemeenschappelijk standpunt in dit debat. Ze bekritiseerde de EU die zichzelf feliciteerde met de humanitaire inspanningen, maar niet bereid was om de handel met Israël "te gebruiken als wapen en economische sancties op te leggen. Niet alleen zijn we niet bereid om een goede zakenmarkt te verstoren, we gaan zelfs zo ver dat we niet willen tornen aan het EU-Israël akkoord", zei ze.

Jean-Marie LE PEN (NI, FR) zei dat het zeker niet Europa was, die de rol van bemiddelaar kon spelen in dit conflict. In de praktijk verliep het meer als volgt: "de Amerikanen en de Israëli's blazen dingen op en de Europeanen betalen de wederopbouw. Het zijn degenen die vernietigen die moeten betalen, zo zou het moeten zijn", zei Le Pen. Er waren "haviken in beide kampen" en hij vroeg zich af of die wel ooit samen over vrede konden onderhandelen.

Procedure: Gezamenlijke ontwerpresolutie / Debat: 18 februari 2009 / Stemming: 18 februari 2009 / Ontwerpresolutie aangenomen (488-5-19) REF. : 20090218IPR49756

Contact

Sanne DE RYCK
Persdienst - Redactie


* E-mailadres : persdienst-nl@europarl.europa.eu
* Telefoonnummer in Brussel : (32-2) 28 42531 (BXL)
* Telefoonnummer in Straatsburg : (33-3) 881 73605 (STR)
* Mobiel nummer : (32) 498 98 34 51

Nadere informatie :


* Javier Solana (OR versie)

* Javier Solana (EN versie)

* Fractiewoordvoerders (OR versie)

* Fractiewoordvoerders (EN versie)