Gruwelijke dood vissen in strijd met beloftes
(3 maart 2009)
Stichting Wakker Dier start vandaag een radiocampagne tegen de
onverdoofde slacht van vis. De campagne is een reactie op het
uitblijven van de verdoving voor de slacht die de vissector vorig jaar
beloofde. Tot op de dag van vandaag worden vissen echter nog steeds
levend gestript (ingewanden verwijderd), levend ingevroren of in een
zoutbad gegooid. Wetenschappers noemden de dodingmethode van vis
eerder het ergste dierenleed in de vlees- en vissector. "Al sinds
1990 doet men loze beloftes en wordt er onderzoek gedaan naar
diervriendelijkere slachtmethodes. Als vissen konden gillen zou het
allemaal veel sneller gaan," aldus Hanneke van Ormondt van Wakker
Dier: "daarom gillen wij vanaf vandaag voor de vissen."
In augustus beloofde de voorzitter van het Productschap Vis (in
Netwerk) dat de kweekvissen tilapia, paling en meerval, `binnen enkele
maanden' als eersten zouden worden verdoofd voor de slacht. Nu, een
half jaar later, blijkt dat de verdoving nog niet is ingevoerd. De
drie soorten kweekvis worden nog steeds zonder verdoving geslacht: de
ingewanden worden weggesneden, de vissen worden levend ingevroren of
in zout gegooid. De pijnlijke doodstrijd duurt van enkele minuten tot
meer dan een half uur.
In de uitzending van Netwerk vertellen wetenschappers van Imares dat
een tilapia nadat deze is ingevroren nog bij bewustzijn is en dus kan
voelen dat zijn ingewanden worden verwijderd. De vis zou zelfs nog
kunnen voelen als hij de hete pan in gaat. De vis kan echter niet
bewegen omdat hij is onderkoeld, en gillen kan hij ook niet.
Meervallen ondergaan op grote schaal hetzelfde lot als de tilapia in
de uitzending. Palingen worden levend in het zout gegooid om hen van
hun slijmlaag te ontdoen. Uit onderzoek van Wakker Dier blijkt dat
niet alleen de slijmlaag, maar ook de volledige opperhuid wordt
weggebrand, terwijl de paling volledig bij bewustzijn is. Cosmetisch
arts dr. Robert Schoemacher vergeleek dit eerder al met: "alsof over
je hele lichaam tegelijk sigaretten worden uitgedrukt."
Viskweek is de snelstgroeiende voedselproducerende sector en groeit in
Nederland sinds de jaren '90 met zo'n 11% per jaar. De hele
viskweeksector produceerde in 2007 zo'n 11 ton vis (jaarverslag LEI
2007). De meest gekweekte vissen in Nederland zijn paling, meerval en
tilapia. Wakker Dier zet zich in voor de kweekvissen, want voor vissen
in kwekerijen bestaan geen welzijnsregels.
Volgens de wet moeten alle dieren snel en pijnloos worden gedood.
Ondanks dat wetenschappelijk onderzoek in opdracht van de Europese
Commissie uitwees dat vissen pijn, angst en stress ervaren, gelden
voor vissen andere regels dan voor andere dieren. Dierwetenschappers
verkozen in 2005 de gruwelijke slachtmethode van vissen als het ergste
dierenleed in de vee- en vissector. Wakker Dier voert al jaren
campagnes tegen de onverdoofde slacht van vissen. In 2001 al kondigde
staatssecretaris Faber maatregelen aan tegen het vissenleed, maar deze
plannen bleven na de val van het paarse kabinet in een la liggen. Na
onderzoek van Wakker Dier riep een Kamermeerderheid landbouwminister
Veerman op om in te grijpen. Veerman greep niet in, hoewel hij toegaf
dat de slachtmethode niet acceptabel was.
Stichting Wakker Dier