Ingezonden persbericht
P E R S B E R I C H T
Galerie Smarius, Sonnega, 5 maart 2009
Henrik Kroner: Ice, Ice baby!
Toos Arends, conservator moderne en hedendaagse kunst/Buro Leeuwarden van het Fries Museum opent zondag 15 maart 2009 de solo-expositie Ice, Ice baby! van de Duitse schilder Henrik Kröner (Duitsland, 1979) bij Galerie Smarius in Sonnega.
De titel Ice, ice baby! refereert aan Kroner's nieuwe serie schilderijen ingegeven door een kleine en koude atelier in Groningen waar hij vorig jaar tijdens een strenge winter introk. Hij raakte gefascineerd door de kracht, de doorschijnende lagen van ijs en het vermogen om voorwerpen te absorberen en vroeg zich af hoe hij dit schilderend kon weergeven.
Galeriehouder Marcel Smarius volgt Henrik Kröner sinds zijn afstuderen aan de AKI in Enschede in 2005. Zijn eerdere werk bestond uit figuratieve en nonchalante geschilderde doeken, die vaak een ironisch en verhalend commentaar hadden op zijn Duitse achtergrond. Tijdens zijn vervolgstudie aan de Frank Mohr Instituut onderzocht hij de betekenis van het denken Frans Kafka en Claude Lévi-Strauss, de maaksels van zijn grootmoeder die textielkunstenares was en als de drummer van de speedfolkband Filthy Nelly de kracht van muziek. Dit leverde weerbarstige schilderijen op, zoekend naar een nieuwe vorm. De verdieping die in het werk van Henrik kröner is geslopen, is een interessante ontwikkeling die tijdens deze solotentoonstelling worden getoond.
De solo-expositie van Henrik Kroner is tot en met zondag 26 april bij Galerie Smarius te Sonnega (Friesland) te zien. Galerie Smarius presenteert het werk van Kroner voor de tweede maal op Art Amsterdam 2009.
Ice, ice baby!
De titel Ice, ice baby! refereert aan Kroner's nieuwe serie grotendeels werken van klein formaat. Kroner:' Ik heb mij met het fenomeen ijs bezig gehouden. Gefascineerd door de mogelijkheid boven het water te kunnen lopen. Je kunt dwars door het ijs kijken, tot aan de grond, voorbij vele lagen.' Maar het begon met het verhuizen naar zijn nieuwe atelier. Kroner vervolgt: 'Het is klein en in de winter heel koud. Dus de kou begon een constante factor te worden. En drong ook in mijn werk- en kijkwijze door. Dit is natuurlijk het cliché van de romantische kunstenaar. Maar voor mij begon het interessant te worden, als ik erin zou slagen een formele oplossing voor het probleem te vinden. Door het doek te doorbreken. Niet door vernieling of te snijden. Maar door te "vriezen". De achterkant is beschilderd. Ze schijnt door sommige plekken heen. Op de voorkant zit een voorzichtige tekening. Een alledaagse omschrijving. Maar ze verdwijnt bijna. Erover zitten lagen met was en twijfelachtige penseelstreken met pigment.
Zoals ik bij het lopen over het ijs ontdekte, dat in de lagen ijs allerlei dingen verzamelde. Natuurlijk de natuur met wat stokken, luchtbelletjes, oude bladeren en de resten van onze cultuur, meestal weggeworpen verpakkingen of verloren dingen, een ketting of een foto. Deze dingen worden op een heel natuurlijke manier met elkaar verzoent. Het is bijna een ecrituur automatique. Je moet het verhaal gewoon vinden.
Zo vind ik mijn verhalen. Ik zou het heel leuk vinden als deze verhalen ooit mythologieën zouden worden. Maar, dat ligt niet mijn hand. Zij zweven ergens tussen realiteit en droom.' Kroner tot slot: 'Maybe it has to do with the individual gone underground.'
Verdieping door stijlbreuk
Galeriehouder Marcel Smarius volgt de Duitse schilder Henrik Kröner sinds zijn afstuderen aan de AKI in Enschede in 2005. De kunstenaar combineert, plakt en sampelt beelden naar hartelust, tot er een werk ontstaat dat in kleur en handschrift de bedoelde visie van de schilder vertoont. Een jaar later won Kröner de Nederlandse Buning Brongers prijs, die tweejaarlijks aan tien jonge veelbelovende kunstenaars wordt uitgereikt. De jury lichtte de nominatie als volgt toe:' Met losse gebaren zijn in schrille kleuren en moddertinten gedurfde beelden en onverwachtse contrasten geschilderd. Zo zijn kleine en grote schilderijen gemaakt, waarin de geschiedenis van de Duitse schilderkunst doorklinkt. Dat geeft een veilige ondergrond, een leerschool, waaruit veel geput kan worden'
Kröner onderzocht tijdens zijn vervolgstudie aan de Frank Mohr Instituut (FMI) in Groningen zijn kunstenaarschap om er nieuwe impulsen aan te geven. Dat betekende een stijlbreuk met zijn eerdere werk. Het eerdere werk bestond uit figuratieve en nonchalante geschilderde doeken, die vaak een ironisch en verhalend commentaar hadden op zijn Duitse achtergrond. Zijn inspiratiebronnen die hij onderzocht tijdens zijn verblijf aan de FMI waren zeer divers, zoals het denken Frans Kafka en Claude Lévi-Strauss, maar ook
de maaksels van zijn grootmoeder die textielkunstenares was. Maar ook de muziek maakt een groot deel uit van zijn kunstenaarsschap, hij is de drummer van de speedfolkband Filthy Nelly. Dit levert weerbarstige schilderijen op waar het zoeken naar een nieuwe vorm aanwezig is. De verdieping die in het werk van Henrik kröner is geslopen, is een interessante ontwikkeling die tijdens deze solotentoonstelling worden getoond.
Ingezonden persbericht