CNV Onderwijs
24 april 2009
In memoriam Herman Brinkman.
Categorie: Personalia
Op maandag 20 april 2009 overleed Hermanus Wilhelmus Clasina Maria
Brinkman, in de wandeling Herman. Een man met een handvol voornamen
Maar dat handvol paste hem. Markant als hij was, in spreken, handelen,
voorkomen. Sterk, fors, sportief, stoer zelfs. In lichaamshouding,
gestalte, spreken, handelen en schrijven. Bovenal trouw aan wát hij
gekozen had en aan wie hém gekozen hadden. Daarin ging hij, zo als dat
zo fraai in het Westfries heet, door roeien en ruiten. Voor zijn
ulo/mavoschool, voor zijn r.k. mavovereniging waarvan hij
hoofdbestuurslid was, voor zijn KOV waarvan hij samen met Frans van
Moorsel en Jan Ebskamp (overleden in 2008) in 1980 landelijk bezoldigd
bestuurder werd. Herman was het type van de echte schoolmeester die
doceren wil, niet de erudiete intellectueel. Wel de vechter die, als
hij ergens van overtuigd was, er ook voor ging. Voor de homo
emancipatie en voor zijn homogroep, voor de vrouwenemancipatie en voor
zijn vrouwengroep, voor de werkorganisatie en voor zijn medewerkers;
voor zijn structuurvisie, idealen en beleid. Dat die ijver en dat
soms zelfs een onsje fanatisme ook zijn moeilijke kanten had mag
niet onvermeld blijven. Herman was niet ieders vriend, ook niet in
bond en bondsbestuur, ook niet in de contacten met bijvoorbeeld het
episcopaat. Wel algemeen aanvaard als vent waar je van op aan kon, op
kon rekenen en vertrouwen. Eerlijk, soms tot in het ontactische toe.
In zijn werk en idealen kende hij geen compromis, geen oneerlijke
presentatie, geen leugentje om bestwil, maar soms ook wel wat weinig
tact. Ook een grote getrouwheid in het uitvoeren van beleid als dat
niet zijn voorkeur of instemming had.
Met het ouder worden en zijn verhuizing uit de drukke randstad naar
het bosrijke en landelijke Eerbeek werd het contact met zijn vroegere
collega's minder. Nu hij is terug gekeerd in de palm van Zijn hand mis
ik hem.
Het ga je goed Herman. Ook daar waar de Zon straalt. Je kunt er niet
meer racen op je sportfiets, wel in rust neer zien op ieder waar je
van hield en op ieder die van jou hield.
Wim Stoop
---