maandag, april 27, 2009
Stadsverwarming
Geacht college,
In Rotterdam zijn enkele tienduizenden huishoudens voor hun verwarming
en tapwater aangewezen op stadsverwarming. De voordelen van
stadsverwarming zouden gelegen zijn in veronderstelde CO2-reductie.
Argumenten waar de consument voor betaalt, want in de praktijk zijn
huishoudens met stadsverwarming tot wel 300 euro per jaar duurder uit.
Het lijkt er dan ook op dat energiebedrijven, en de gemeente Rotterdam
via dividenduitkering, profiteren van een monopoliepositie, ten nadele
van de consument. De afnemer kan niet wisselen van warmtebron,
bijvoorbeeld elektriciteit of gas, maar ook niet van leverancier. De
tarieven zijn uitermate ondoorzichtig en de afnemer van
stadsverwarming geniet minder wettelijke bescherming dan afnemers van
reguliere energie. In een rapport uit 2007 bevestigt de Algemene
Rekenkamer het hierboven geschetste beeld en de Rekenkamer drong aan
op maatregelen.
Leveranciers van stadsverwarming zijn verplicht zich te houden aan het
Niet Meer Dan Anders (NMDA) principe. Dit principe houdt in dat
huishoudens niet meer dienen te betalen voor hun verwarming dan zij
kwijt zouden zijn indien het huis middels gas verwarmd wordt. Het
Rekenkamerrapport constateert dat het NMDA principe vaak niet juist
wordt toegepast. De onlangs aangenomen Warmtewet zou aan genoemde
misstanden een einde moeten maken. Helaas zien we dat dit dossier met
de zo kenmerkende Haagse traagheid in ruim vijf jaar is aangenomen. De
wet zou moeten zorgen voor eenduidige en transparante afspraken en een
voor de consument heldere tariefberekening.
Leefbaar Rotterdam wil dat er nu snel een gedegen inventarisatie komt
van de Rotterdamse situatie en dat eventuele misstanden worden
gecorrigeerd. Daarom heb ik aan het college de volgende vragen:
1. Hoeveel huishoudens en bedrijfspanden zijn in Rotterdam aangewezen
op stadsverwarming?
2. Welke aanbieders van stadsverwarming zijn er in Rotterdam actief?
3. Welke wijze van tariefberekening wordt er door hen gehanteerd? En
is dit voor de consument inzichtelijk?
4. Is het college van mening dat de energiebedrijven die in Rotterdam
Stadsverwarming aanbieden het NMDA principe correct hanteren? En zo ja
waar baseert u dit op?
De Warmtewet treedt in werking met terugwerkende kracht tot 1 januari
2007. Het is dus zeer waarschijnlijk dat veel Rotterdamse huishoudens
en bedrijven recht hebben op een aanzienlijk bedrag aan teveel
betaalde energiegelden. Eerder begon de gemeente Almere een proces
tegen NUON omdat duizenden huishoudens daar jarenlang honderden euros
teveel betaald hebben.
5. Om hoeveel geld zou het in Rotterdam gaan?
6. Wat gaat dit College doen om het door Rotterdamse huishoudens
teveel betaalde geld voor stadsverwarming, terug te krijgen?
7. Bent u bereid, desnoods via een proces, de leveranciers te dwingen
het teveel betaalde te restitueren?
Met vriendelijke groet,
René Schuurman
Leefbaar Rotterdam