Yvonne Ziel leest haar winnende column
winnaaryvonneziel-ptuk.jpg (10 Kb)
De jury is zeer te spreken over de manier waarop Yvonne het thema
vrijheid en identiteit in verband brengt met haar persoonlijke
geschiedenis. Yvonne vertelt over het thema dat centraal staat in haar
column: "Wanneer je in vrijheid leeft, ben je je eigenlijk weinig
bewust van wat die vrijheid inhoudt. Vrijheid is niet duidelijk
zichtbaar, je staat er niet echt bij stil. Daar wilde ik kritisch naar
kijken."
De column:
Is vrijheid een immigrant?
Vandaag wilde ik een experiment wagen om te testen wat het is om vrij
te zijn. Daarom probeerde ik vanaf mijn eerste stap uit bed in al mijn
doen en laten intensief op mijn vrijheid te letten. Helaas bleek deze
opdracht meteen al niet te doen. Bij mijn tweede stap piekerde ik al
met vragen in mijn hoofd. Hoe let je goed op vrijheid die voor je
gevoel gewoon zo nauw verweven is met je leven, dat ze voor een groot
deel onzichtbaar is geworden?
Vaak sta ik bijvoorbeeld niet stil bij het feit, dat ik nu in een land
woon waar ik vrij ben om mijn mening te uiten en waar ik zelf mijn
godsdienst, werk en studie kan kiezen. Maar wat houdt het begrip
vrijheid nu verder in? Is het een diep gevoel van zelfstandigheid, de
ervaring dat ik niet gedwongen wordt? Of is vrijheid de mogelijkheid
om speelruimte te ontvangen, om over grenzen heen te gaan en mezelf te
ontplooien? En hoe verhoudt zich mijn vrijheid tot mijn medemensen? Ik
kom er niet zo snel uit.
En dat ondanks het feit dat ik ook andere, onvrije tijden heb gekend,
omdat ik als "Zonenkind" in de DDR opgegroeid ben. Het grappige is,
dat ik in die tijd net als andere Oost-Duitsers, wel wist wat vrijheid
was, hoewel ze niet onder ons woonde. Ze leek een illusie, omdat ze
altijd achter de muur bleef: een idee van het Westen. Toen de muur
viel, kwam de vrijheid eindelijk als immigrant ons land binnen, maar
voor velen van ons bleef ze een moeilijk en vreemd begrip. Zodra de
vrijheid arriveerde, ben ik net als vele jongeren, na een korte
kennismaking er vandoor gegaan.
Nu ik dit schrijf, is de muur al bijna 20 jaar weg en ik zit nog
steeds `vrij en blij' in het Westen. Maar hoe gek ook: het begrip
vrijheid is een vreemder begrip voor me geworden dan toen ik nog in de
DDR woonde. Ik heb vrijheid maar heb vaak niet het gevoel dit
voldoende te waarderen: ik zie haar niet. Daardoor voel ik me weer
onvrij, ook al is er geen muur meer om mijn land heen. Ik verlang naar
een nieuwe vrijheid die me van binnenuit durfkracht geeft om niet weg
te lopen, maar te blijven. Hiervoor heb ik verbondenheid nodig! Und
Sie?
foto: Hans van Eijsden
Provincie Overijssel