Ingezonden persbericht


Verslag Dodenherdenking, 4 mei 2009 en aansluitende gespreksbijeenkomst in de Meevaart te Amsterdam

Wanneer: maandag 4 mei 2009.
Waar: De Meevaart, Balistraat 48A Amsterdam

Op weg naar Ceramplein voor herdenking kranslegging en 2 minuten stilte

Het themabijeenkomst: "Vrijheid en identiteit"

Ook deze 4 mei had de multiculturele vereniging Assadaaka een speciale bijeenkomst belegd in de Meevaart om van daaruit in een stille tocht op te trekken naar de Dodenherdenkingsbijeenkomst op het Ceramplein. Na het officiële gedeelte, de twee minuten stilte en de krans- en bloemlegging vond een bijeenkomst plaats waarin mensen van gedachten konden wisselen over de betekenis van Dodenherdenking in de huidige tijd. Ook dit keer was het gezelschap dat zich van de Meevaart in een stille tocht naar het Ceramplein begaf en rond half acht vertrok, een bont gezelschap. Er werden regenboogvlaggen meegedragen en vlaggen met Peace en Vrede erop. Eenmaal aangekomen op het Ceramplein deed iedereen mee aan het officiële gedeelte, met toespraken van een buurtbewoner, van de stadsdeelvoorzitter, van optredens, de traditionele Taptoe en de twee minuten stilte, waarna het zingen van het volkslied. Vervolgens legden velen bloemen neer en vele organisaties, waaronder Assadaaka, een krans. Daarna begaf de groep zich weer door de Balistraat naar de Meevaart, alwaar de avond rond een uur of half negen begon. Gespreksleidster deze keer was Assia Hamdi, medewerkster van Assadaaka, die de aanwezigen allereerst vroeg om de verongelukten van het drama te Apeldoorn, dat nog vers in het geheugen ligt, met een minuut stilte te herdenken. Daarna reciteerde de vaste imam bij Assadaaka een aantal verzen uit de Koran. Vervolgens gaf Assia het woord aan Ahmed El Mesri, de voorzitter van Assadaaka, die de volgende woorden sprak:

Assia Hamdi gespreksleidster

'Het is nu 64 jaar geleden dat in Wageningen de vrede getekend werd tussen Duitsland en Nederland. Dat is een hele tijd geleden. Veel mensen denken misschien: Zelfs mijn grootouders hebben die oorlog niet bewust meegemaakt, waarom moet ik dan nog deze gebeurtenis herdenken? Maar in al die jaren heeft de Dodenherdenking een ontwikkeling doorgemaakt, zodat wij nu kunnen zeggen dat 4 mei, 8 uur 's avonds, ons, mensen die de Tweede Wereldoorlog niet meegemaakt hebben en ook van verhalen uit onze eigen omgeving niet kennen, iets te vertellen heeft. Want op deze dag herdenken wij niet alleen meer de gruwelijkheden van die jaren, de vele mensen die toen omgekomen zijn en de vele mensen, van allerlei nationaliteiten, die zich ingezet hebben voor de vrijheid en die hun leven ervoor gegeven hebben; nee, geleidelijk aan heeft 4 mei zich ontwikkeld tot een herdenkingsdag voor al het leed en alle zinloosheid die door oorlogsgeweld aan ons gedaan wordt. En niet alleen aan dat leed en aan die zinloosheid herinnert deze dag ons, maar ook en vooral daaraan dat het ménsen zijn die dit teweegbrengen. En daarmee houdt deze dag ons een spiegel voor: want de tijd is ver van ons dat wij zeggen: 'Zij waren fout en wij zijn goed'. De tijd is allang aangebroken waarin wij ons afvragen: Waar ligt de grens tussen fout en goed? Hoe gemakkelijk is het inmiddels geworden om die grens te overschrijden? Want wanneer wij zien dat het ook voor ons, met de nodige afstand in tijd, met de vele kennis die inmiddels tot onze beschikking staat over de gruwelen van de Nazitijd, de algemene afkeuring die er is over deze periode en wat daarin gebeurd is, nog maar al te gemakkelijk is om tot een negatief oordeel te komen over onze medemens, om anderen af te keuren op grond van hun afkomst, van hun culturele identiteit, van hun 'anders zijn'. Deze dag roept ons op om stil te staan bij de vraag hoe ver wij gekomen zijn vanaf het moment dat wij - en daarmee bedoel ik alle mensen van de hele wereld -, gezegd hebben: Nooit meer. Er worden immers nog steeds oorlogen gevoerd, er worden nog steeds op grond van allerlei vooroordelen en vermeende gevoelens van superioriteit mensen vernederd, geminacht, onderdrukt, en zelfs doodgemaakt. En wie denkt: 'Ja, maar dat is allemaal ver van mijn bed, dat gebeurt hier immers niet', die nodigen wij uit om diep in zichzelf te kijken en zich dan de vraag te stellen: 'Maar vind ik eigenlijk niet dat ik toch beter ben dan mijn buurman, beter dan die ander?' En als hij die vraag dan toch ergens met 'ja' moet beantwoorden, dan is dat niet erg, dan hoeft hij zich daar niet voor te schamen, dan is dat juist een overwinning. Want het is niet erg om dat te vínden. Als we dat gevoel erkennen, dan kunnen wij het recht in de ogen kijken en dan kunnen wij zeggen: 'En nu ga ik onderzoeken of dat ook werkelijk zo is, bén ik ook werkelijk beter dan mijn buurman, bén ik ook echt beter dan die ander?' En dan zal voor iedereen duidelijk worden dat dat niet zo is. En op dat moment, wanneer wij voor onszelf tot die conclusie gekomen zijn, dan kunnen wij zeggen dat deze dag, deze herdenking, deze twee minuten stilte, zin gehad hebben, ook in ons leven, ook in onze wereld. Dames en heren, ik wil u graag, op deze dag en met deze herdenking, dít meegeven ter bezinning: Kijkt diep in uzelf, onderzoekt, wees eerlijk. En ook wanneer u dingen tegenkomt die u niet zo aanstaan: ga ze niet uit de weg, maar probeer ze ten goede te keren. Zo kunnen wij leren van alle verschrikkingen van vroeger en van nu, en zo kunnen wij allemaal ons eigen steentje bijdragen aan een betere wereld.

Dank u wel.'

Ahmed en Jan - Lory, Peter en Shakir

Daarna vroeg Ahmed of er aanwezigen waren die zelf nog iets toe te voegen hadden. Omdat er nog niemand iets wilde zeggen, gaf hij het woord aan Lori Tasma van de humanistische organisatie De Gemeenschap. Zij sprak over verschrikkingen en zinloosheid van oorlog in het algemeen, over de economische oorzaken die bijna altijd aan oorlog ten grondslag liggen, bedankte alle aanwezigen voor hun komst, voor hun meelopen, voor de herdenking, niet alleen naar de overledenen van de Tweede Wereldoorlog, maar ook naar andere slachtoffers van conflicten en oorlogen. Zij verwees nog even naar de wereldmars voor vrede en geweldloosheid, die 2 oktober van start zal gaan en die internationaal aandacht wil vragen voor dit thema. Zij vraagt iedereen om stil te staan bij de vraag of wij het de moeite waard vinden om de wereld voor iedereen een betere plek te maken.

Ahmed en een veteraan uit Nederlandse India over zijn ervaringen

Vervolgens neemt Jan Grijpma het woord die vertelt over zijn samenwerking met Ahmed en wat dit voor hem betekend heeft en nog steeds betekent. Daarna nam één van de aanwezigen het woord, een veteraan, die sprak over het onbegrip dat veel veteranen tegenkomen wanneer zij, na een missie in een strijdgebied of oorlogsgebied, terugkeren naar huis. Hij vond dat dat ook iets is om bij stil te staan.

Tenslotte ontspon zich bij de aanwezigen een gedachtewisseling over de betekenis van Dodenherdenking in deze tijd, nu er steeds minder mensen overblijven die de Tweede Wereldoorlog nog meegemaakt hebben. De meningen hierover gingen van traditioneel, wat betekent dat op 4 mei vooral de doden die in de Tweede Wereldoorlog gevallen zijn, herdacht moeten worden tot een wat modernere benadering, waarbij men een ogenblik meditatief stil moet staan bij de verschrikkingen van oorlog in het algemeen.

Deelnemers aan discussie op 4 mei j.l.

Aan het einde van de avond konden de aanwezigen tot de conclusie komen dat er in een aangename sfeer gedachten uitgewisseld waren en dat ook deze Dodenherdenking, mede dankzij Assadaaka, weer een belangrijk moment van stilstaan is geweest.

Verslag: Erik Haan

Multiculturele vereniging Assadaaka
Deze vereniging zet zich al jaren in voor participatie, integratie en sociale cohesie. Voor meer informatie over de multiculturele vereniging Assadaaka en haar werkzaamheden kunt u contact opnemen met de voorzitter, de heel Ahmed El Mesri op telefoonnummer 06-10 112691. U kunt ook de website raadplegen: www.vriendschapassadaaka.web-log.nl, Assadaaka werkt veel samen met haar partners, Stichting Onze Hoop, www.comiteonzehoop.web-log.nl, Carry on the move www.bitvooriedereen.web-log.nl. De NOMA, de Nederlandse Oudere Migranten Actief zet zich in voor actieve participatie van oudere migranten die het contact met de Nederlandse maatschappij meer en meer dreigen te verliezen. Voor meer informatie over de NOMA kunt u de website raadplegen: www.noma-amsterdam.nl. U kunt ons ook telefonisch bereiken van maandag tot en met woensdag van 10.00 uur tot 17.00 uur via telefoonnummer (020) 7525197. Humanistisch organisatie (de Gemeenschap) zet zich voor vrede. U kunt de website raadplegen: www.degemeenschap.info Stichting intercultureel Zorg in Nederland (SIZIN) Ook aan de organisatie van 4 en 5 mei hebben deze organisaties hun medewerking verleend.

Deelnemers aan discussie op 4 mei j.l.

---- --