Huyzer: meer vrouwen in de politietop (19-06-2009)
Commisaris Liesbeth Huyzer vind het goed dat de minister de discussie
over vrouwelijke hoofdcommissarissen voert. 'Ik vind ook dat er meer
vrouwen in de politietop moeten werken.' Ze zegt dit in een interview
in de Telegraaf van vrijdag 19 juni over vrouwen bij de politie en een
diverser samengesteld korps. Hieronder het volledige interview.
Commissaris Huyzer wil dames in de top
De discussie over vrouwen binnen de politie is volop opgelaaid. Het
lijkt wel alsof mannen niet meer goed genoeg zijn voor een baan bij de
sterke arm. In Amsterdam blijken de vrouwen aan een opmerkelijke
opmars bezig. Maar liefst 35% van het korps bestaat al uit dames. Hoog
tijd voor een gesprek met de enige vrouw uit de korpsleiding: Liesbeth
Huyzer (48), die behalve diversiteit ook de portefeuille opsporing
beheert.
Wat vindt u van al het gepraat over vrouwelijke hoofdcommissarissen?
"Op zich vind ik het goed dat de minister dit heeft aangekaart. Ik
vind ook dat er meer vrouwen in de politietop moeten werken. Daar
moeten we naar streven. De minister heeft met de korpsen daarover een
afspraak gemaakt en als je dan ziet dat er het afgelopen jaar van de
twintig in te vullen topfuncties binnen de politie, toch weer
zeventien naar een man gingen, begrijp ik dat ze intervenieert. Alleen
kun je je afvragen of het wel op de juiste manier is gebeurd. Het
lijkt nu wel alsof een man niet meer geschikt zou zijn. Bovendien zijn
er mensen echt beschadigd door deze discussie."
Kunt u uitleggen waarom het belangrijk is dat meer vrouwen een hoge
positie krijgen binnen de politie?
"Vooropgesteld, je kunt natuurlijk niet alle vrouwen of mannen over
één kam scheren. Dus ik stel het een beetje zwart-wit. Maar dan denk
ik dat vrouwen met een meer menselijke blik naar een bedrijf en naar
personen kijken. Je kunt bijvoorbeeld op straat ingrijpen door met je
spierballen ergens op af te stappen óf je kunt proberen iets met
praten op te lossen. Daarbij is het van belang dat andere vrouwen zien
dat je wel degelijk iets kunt bereiken binnen de politie. Vrouwen in
de top hebben een voorbeeldfunctie. Ik wil overigens niet zeggen dat
ik alleen maar vrouwen als leidinggevenden wil hè. Het moet een juiste
mix zijn. Wij willen variëteit en duidelijk maken dat de politie
allang geen 'witte mannenbedrijf' meer is."
Hoe staat het in Amsterdam met de vrouwen in de top?
"Daar ben ik heel tevreden over. We hebben de eerste vrouwelijke
districtchef en verschillende wijkteamchefs en bureauchefs zijn
vrouwen. Vooral in het middenkader zitten we ruim in de vrouwelijke
leidinggevenden, ca. 30% van ons midden-management is vrouw. Het duurt
nog wel even voordat die de echte top hebben bereikt, maar de toekomst
ziet er wat dat betreft goed uit."
En een vrouwelijke korspchef? Iets voor uzelf misschien? Bernard
Welten gaat over twee jaar weg.
"Laat ik het zo zeggen: Het zou leuk zijn als de volgende
hoofdcommissaris van Amsterdam een vrouw is. Of een allochtoon. Een
allochtone vrouw! Zou helemaal mooi zijn. Of ik het zelf wil worden
weet ik niet. In principe geldt hier trouwens de regel dat je niet
vanuit het korps zelf kunt doorstromen."
Lachend vervolgt zij: "Dus als je me ineens bij een ander korps
terugvindt, zou het zomaar eens kunnen dat ik daarna mijn opwachting
als korpschef in Amsterdam maak. Maar vooralsnog is daar geen sprake
van en vind ik nog voldoende uitdagingen in mijn huidige functie."
Uw korps heeft onlangs personeel geworven in een moskee. De VVD vindt
dit nogal vreemd. Begrijpt u die kritiek?
"Wij zijn op zoek naar allochtone collega's, want die hebben we gewoon
te weinig. Dat is echt een probleem. We zitten nu op ruim twaalf
procent en dat is wel boven het landelijk gemiddelde, maar we willen
er meer. Deze stad bestaat voor zestig procent uit mensen die geen
Nederlandse afkomst hebben. We moeten echt actief op zoek naar
allochtonen en hebben dus ook in een moskee geworven. Maar we werven
overal!"
Zou het nou echt zoveel uitmaken of een Marokkaan door een Marokkaanse
agent wordt gearresteerd of door een Nederlander?
"Nee, daar gaat het juist niet om. Het gaat erom dat we vertrouwen
wekken bij bepaalde groepen. We willen horen en begrijpen wat er
speelt en leeft. Vanuit hun eigen cultuur soms een heel ander beeld
van de politie. Door het gesprek aan te gaan, zoals we laatst met
Marokkaanse jongeren én buurtvaders hebben gedaan in de moskee, willen
we duidelijk te maken wat werken bij de politie in Nederland inhoudt."
Waarom is het zo moeilijk om allochtonen te werven?
"Dat begint al bij de kleine kinderen. Die kijken heel anders tegen
agenten aan dan Nederlandse kinderen. Die willen als ze klein zijn
allemaal politie- of brandweerman worden. Dat heeft de allochtone
jeugd niet zo. Al is er ook weer een verschil tussen Marokkanen en
Turken. Turkse agenten vinden gaat gemakkelijker. Allochtonen vinden
het heel belangrijk wat hun ouders van de beroepskeuze vinden. Daarom
willen we ook die ouders bereiken. Natuurlijk speelt ook het
opleidingsniveau mee. Wij vragen van een agent minimaal een
havo-opleiding en voor een surveillant vmbo. Daarmee maken we het
onszelf niet gemakkelijk."
Hoezo? Zijn dat geen landelijke eisen dan?
"Nee, landelijk is vmbo-t genoeg om agent te kunnen worden. Wij denken
dat een stad als Amsterdam toch iets extra's vraagt en passen onze
eisen daarop aan."
U heeft een verleden bij het ministerie. Hoe bekend bent u eigenlijk
met het politiewerk? Gaat u zelf wel eens de straat op?
"Ik ben een zij-instromer inderdaad. Dat heeft als voordeel dat ik
anders tegen zaken aankijk als iemand die alleen maar bij de politie
heeft gewerkt. Aan de andere kant word ik natuurlijk nooit meer zo'n
goede politievrouw als iemand die hier al twintig jaar zit. Maar ik
heb mijn politieopleiding via een maatwerktraject gedaan, doe braaf
mijn schietoefeningen en ben ook gewoon bewapend."
Is uw werk makkelijk te combineren met een gezinsleven?
"Hadden jullie deze vraag nou ook gesteld als ik een man was? Dit is
een topfunctie en dat eist nogal wat. Daar moet je mee om kunnen gaan.
Ik ben moeder van twee kinderen en op vrijdag werk ik vaak vanuit
huis, zodat ik wat meer thuis ben. Overigens heb ik binnen ons korps
er voor gezorgd dat er meer deeltijd gewerkt wordt. In feite werkt
iedereen bij ons in deeltijd want ons werk gaat 168 uur per week door.
Ook voor mannen is het belangrijk dat ze tijd kunnen besteden aan het
gezin. Wij zijn zelfs het enige korps in Nederland dat van
leidinggevende banen, duobanen heeft gemaakt. Kijk, daar is dan toch
de hand van de vrouw zichtbaar."
____________________