Reclamebelasting meestal op initiatief winkeliers
24.06.2009
Gemeenten die besluiten tot invoering van een reclamebelasting doen
dit vooral op verzoek van winkeliers. Winkels die niet mee willen
betalen aan de organisatie van activiteiten maar wel meeprofiteren,
wekken namelijk veel ergernis onder winkeliers.
Zij pleiten dan ook voor een reclamebelasting die voor iedereen geldt.
Als de gemeente gehoor geeft aan zon verzoek, zal de opbrengst niet
voor andere doelen worden aangewend dan waar
die voor bedoeld is; verfraaiing of verlevendiging van de stad.
In dit licht begrijpt de VNG dan ook niet waarom de Raad Nederlandse
Detailhandel (RND) zich verzet tegen de reclamebelasting. Dat
gemeenten deze belasting zouden gebruiken als melkkoe is pertinente
onzin. Als de gemeente tegemoet komt aan het verzoek van winkeliers
zal zij met de ondernemersvereniging(en) afspraken maken over de
besteding van de opbrengst. Dit is in de meeste gemeenten die
reclamebelasting hebben ingevoerd het geval. De opbrengst is dan
geoormerkt en zal dus niet voor andere doelen worden aangewend dan
voor verfraaiing of verlevendiging van de stad.
Als een gemeente reclamebelasting heft, geldt die voor alle
aankondigingen, in de volksmond reclame, die zichtbaar zijn vanaf de
openbare weg. De gemeente kan hierop uitzonderingen maken door het
gebied waar deze van toepassing is te beperken tot bijvoorbeeld alleen
de binnenstad. Ook kan een beperking worden gemaakt voor wat betreft
soort of formaat van de aankondiging.
Den Haag, 24 juni 2009
Vereniging Nederlandse Gemeenten