4. CuraRata brengt zorg en onderzoek bij elkaar
CuraRata brengt zorg en onderzoek bij elkaar
Toespraak, 25 juni 2009
Minister Klink gaf op 25 juni in Leiden het officiële startsein voor
de invoering van de eerste fase van CuraRata. HIj zei ervan overtuigd
te zijn dat de patiënt hier veel baat bij kan hebben, dat de
zorgverlener betere zorg kan verlenen en de wetenschapper sneller tot
nieuwe inzichten kan komen. Let op: alleen uitgesproken woord geldt.
Dames en heren,
Zorg op maat en de patiënt centraal. Het zijn mantra's die hun plek
hebben gevonden bij mij en het ministerie van VWS. En daarbij zal uw
initiatief CuraRata zeker een belangrijke rol kunnen spelen. CuraRata.
Een huwelijk van zorg en onderzoek, las ik in een artikel. Het zal
zeker een huwelijk zijn met liefde in de relatie. Want een kenmerk van
veel wetenschappers en zorgverleners is, dat ze liefde voor hun vak
hebben.
CuraRata: een vernieuwend zorgproces voor patiënten met complexe
aandoeningen maar vorm krijgt binnen een researchomgeving. Het gaat om
chronische ziekten en kanker. Aandoeningen die, onder meer als gevolg
van de vergrijzing, steeds vaker voorkomen. En steeds vaker in
combinatie met elkaar. De naar aard en omvang veranderende zorgvraag
dwingt tot een vernieuwende en creatieve aanpak. Van op eenmalig
ingreep ingestelde zorg naar medische begeleiding en op de persoon
toegespitste aandacht en therapie.
Van veel chronische ziekten en de diverse vormen van kanker weten we
nog niet precies wat de oorzaken zijn. Daarom is wetenschappelijk
onderzoek naar die aandoeningen essentieel. In veel gevallen staat dat
onderzoek enigszins los van de zorgverlening. `Dit is jammer, want
daardoor kan slechts met een flinke vertraging gebruik worden gemaakt
van de resultaten van wetenschappelijk onderzoek. En dat is noch in
het belang van de patiënt, noch in het belang van de zorgverlener'.
Curarata, dames en heren, brengt wetenschap en zorg bij elkaar. Dat is
een mooi voorbeeld van een vernieuwend zorgproces. Van innovatie. En
van aandacht voor de patiënt. Ik complimenteer u, en in het bijzonder
professor Hommes, van harte met de ontwikkeling van dit concept.
U zegt zelf dat CuraRata is ontwikkeld vanuit de gedachte dat moet
worden gewerkt aan betere zorgverlening. Zorg die nog meer kansen op
genezing biedt. Die patiënten meer kansen geeft zelfstandig te kunnen
functioneren en actief te blijven in het maatschappelijke leven. Zorg
is dan gezondheidswinst en winst van levens geworden. Bij CuraRata is
ook zelfmanagement een belangrijk onderdeel. Participatie van de
patiënt, gericht op preventie van de ziekte of genezing. De patiënt
levert zelf voordurend gegevens aan; hij - en de zorgverleners -
kunnen zich voortdurend medisch op de hoogte houden via een digitaal
beschikbaar individueel patiëntendossier. Een mini-epd op LUMC-niveau.
Inzicht in het eigen dossier, goede communicatie met de zorgverlener
maken dat de patiënt meer betrokken is bij het managen van zijn
ziekte. De patiënt krijgt het terechte gevoel dat hij of zij er zelf
toe doet. Het motiveert hem om zo goed mogelijk om te gaan met de
aandoening.
Het LUMC, waar vandaag de eerste fase van het zorgprogramma CuraRata
in gebruik wordt genomen, richt zich in het bijzonder op inflammatoire
darmziekten. Het is een innovatieve aanpak, die navolging krijgt bij
de andere universitaire centra. Daardoor kunnen de komende tijd nóg
meer chronische ziekten worden gevolgd, waaronder diabetes en reuma.
De patiënt kan toestemming geven om anoniem lichaamsmateriaal op te
slaan. Dat dient natuurlijk met de grootste zorgvuldigheid te
gebeuren. En daar ligt ook een taak voor mij, voor de wetgever, in het
kader van de Wet zeggenschap lichaamsmateriaal, die momenteel op VWS
in voorbereiding is. Uitgangspunt moet zijn dat de patiënt er blind op
kan vertrouwen dat onder alle omstandigheden zorgvuldig wordt omgegaan
met lichaamsmateriaal.
Onderzoekers krijgen toegang tot heel veel materiaal, zeker wanneer de
biobanken van alle acht UMC's worden gekoppeld. Dat levert nieuwe,
wetenschappelijke inzichten op over de aard en ontstaanswijze van
ziekten. Mogelijk belangwekkende conclusies kunnen worden getrokken
over bijvoorbeeld de relevante genetische aspecten van een chronische
ziekte of van omgevingsfactoren die hierbij een rol spelen. En die
informatie wordt keer op keer volgens de allernieuwste technieken
getoetst op bruikbaarheid voor de therapie. Daarbij wordt mede op
basis van de uitkomsten van wetenschappelijke onderzoek de zorg
afgestemd op de behoefte van de patiënt.
De patiënt kan dus altijd rekenen op behandeling die op maat is en
volgens de laatste stand van de wetenschap. Het resultaat is wat in
goed Nederlands `personalised medicine' is gaan heten, op het individu
toegesneden zorg en gebruik van geneesmiddelen. CuraRata is excellente
zorg; `state of the art'. Het is een innovatie die met recht is
aangemerkt als een parelsnoerproject.
De in 2006 begonnen pilot voor het ziektebeeld inflammatoire
darmziekten heeft zijn succes bewezen. Daarom geef ik hier met
genoegen het officiële startsein voor de volgende stap: de invoering
van de eerste fase van CuraRata. `De volledige integratie van
translationeel onderzoek met academische zorg,' zoals professor Hommes
het zelf bondig samenvatte. Ik ben heel benieuwd waar dit vernieuwende
concept concreet toe zal leiden en hoe na het LUMC ook de andere umc's
ermee aan de slag gaan. Ik heb er persoonlijk hoge verwachtingen van.
En, ik ben ervan overtuigd dat de patiënt hier veel baat bij kan
hebben, dat de zorgverlener betere zorg kan verlenen en de
wetenschapper sneller tot nieuwe inzichten kan komen. Een drieslag,
die in alle opzichten waardevol is en een win-win situatie creëert.
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport