Socialistische Partij

Kant: 'Kabinet zaait angst over AOW'

16-09-2009 ? "Het kabinet misbruikt de crisis om een sociale verworvenheid om zeep te helpen. De AOW-leeftijd. De SP zegt: 65 blijft 65. En met ons vele Nederlanders. Nederlandse burgers die zijn voorgelogen door CDA, PvdA en ChristenUnie. Dat noemen we kiezersbedrog. Of moet ik eigenlijk zeggen: crisisbedrog?" Dit zei Agnes Kant dinsdagochtend tijdens de algemene beschouwingen. De SP-fractievoorzitter gaf tevens aan dat de verhoging van de AOW-leeftijd -in tegenstelling tot wat het kabinet beweert- onnodig is.

"De AOW is helemaal niet onbetaalbaar. Allemaal kletspraat. Kletspraat, gericht op het zaaien van angst. Om iedereen vervolgens te doen geloven dat het onvermijdelijk is. Natuurlijk het aantal 65-plussers neemt toe, en dus nemen de uitgaven aan AOW toe. Maar die kosten betalen die 65-plussers zelf. Wat de AOW meer gaat kosten, wordt ook meer opgebracht door de extra belastinginkomsten over de pensioenen.", aldus Kant.

Verder vindt de SP dat de rekening van de crisis bij de verkeerde mensen wordt gelegd. Kant: Wie gaat de crisis betalen? Niet de bonusjagers maar de studenten, niet de bankiers maar de bejaarden, niet de veroorzakers maar de slachtoffers. Waarom zulke fluwelen handschoenen voor de veroorzakers van de crisis? Waarom draait de bonuscaroussel gewoon door? U laat de daders wegkomen. Tot grote woede van het Nederlandse volk. Terechte woede."

Daarnaast maakt Kant zich grote zorgen over de staat van de publieke sector. Ze verwees hierbij naar de onderzoeken die de SP doet onder agenten, leraren en medewerkers in de zorg. "Na jarenlange vermarkting en bezuinigingen, is deze verschraald, ontmenselijkt en verziekt door bureaucratie en managementlagen. De oplossingen van ervaringsdeskundigen liggen dan ook voor de hand. Zij willen investeringen in plaats van bezuinigingen. Zij willen schaalverkleining in plaats van schaalvergroting. Zij willen werken met mensen, in plaats van zichzelf verliezen in bureaucratische papieren. Maar bovenal willen zij dat er naar hen geluisterd wordt. Geluisterd naar hun ervaringen en hun oplossingen. Dan zullen ze hun werk met hart en ziel kunnen en willen blijven doen."

De volledige spreektekst van Agnes Kant

"Wie gaat de crisis betalen?

Niet de bonusjagers maar de studenten, niet de bankiers maar de bejaarden, niet de veroorzakers maar de slachtoffers.

De crisis, veroorzaakt door roekeloze bankiers en liberale politici, gaat betaald worden door heel veel gewone mensen. Zij zijn de slachtoffers, terwijl de veroorzakers buiten schot blijven.

De manier waar op het kabinet de gevolgen van de crisis aan pakt, lijkt wel heel erg op de politiek die deze crisis heeft veroorzaakt. In plaats van dat er gezocht wordt naar een alternatief voor wat heeft gefaald.

En dat in een tijd waar er over één ding grote eensgezindheid is. VVD, D66, CDA en PvdA, ze zijn het er over eens: Het neo-liberalisme heeft gefaald.

De knop moet om. In plaats van liberaal en asociaal, moeten we naar menselijk en sociaal. Een samenleving kan niet draaien op mensen die alleen maar geïnteresseerd zijn in hun eigen geluk en hun eigen belang. De optelsom van eigen belangen levert geen gezamenlijk belang. Niet in je gezin, niet in je straat of buurt, niet op je werk en in je bedrijf, niet in je stad of dorp, niet in je land en niet in de wereld.

De economische crisis treft de armste landen het meest. Hier wordt de hoogste prijs betaald.
De Wereldbank schat dat als gevolg van de crisis in 2009 50 tot 90 miljoen meer mensen in extreme armoede belanden. Het aantal mensen dat chronisch honger leidt in de wereld neemt sinds 2008 weer toe in plaats van af. Het is stuitend om te zien dat deze Westerse crisis de honger in de rest van de wereld vergroot. 200 tot 400 duizend kinderen zullen, volgens de Wereldbank, extra sterven als gevolg van de inhaligheid van een kleine groep. Als je dit tot je laat doordringen, dan past enkel diepe schaamte.

?De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.? Dit waren legendarische woorden van Gandhi.

De vrije markt en de ongecontroleerde vrijhandel, zijn niet het antwoord gebleken op de armoede en ongelijkheid in de wereld. Het heeft ons wel de wereldwijde crisis gebracht, niet alleen de economische, maar ook de voedsel- energie- en klimaatcrisis. Het Westen is erin geslaagd om van crisis een exportproduct te maken

Internationale solidariteit schreeuwt om verandering. Het IMF legt nog steeds onnodige harde eisen op aan landen. In plaats van dat het IMF landen helpt, worden zij gedwongen zware bezuinigingen door te voeren waardoor de crisis bij hen nog harder toeslaat dan bij ons.

Sociale voorzieningen zijn in deze landen extreem karig of zelfs afwezig. Velen hebben gezegd dat het anders moet. Maar er wordt niet gezocht naar een alternatief voor wat heeft gefaald. Bijvoorbeeld het invoeren van de Tobintax. Een belasting op speculatie waarvan de opbrengst gebruikt kan worden voor het bestrijden van armoede in de wereld.

De oorlog in Afghanistan is uitzichtloos. Elk jaar meer buitenlandse militairen. Elk jaar betreuren we meer doden, zowel soldaten, als Afghaanse burgers. En elk jaar krijgt deze oorlog minder steun van onze eigen bevolking.

De SP staat onvoorwaardelijk achter de individuele Nederlandse militairen die met een onmogelijke missie op pad zijn gestuurd. Wij betreuren de omgekomen militairen en leven mee met hun nabestaanden. Tegelijk verwijten wij de regering dat ze voortgaat op deze heilloze weg. U zegt een opbouwmissie uit te voeren. Maar ondertussen zijn er frauduleuze verkiezingen en maakt het land wetten die vrouwenmishandeling toestaat. De corruptie groeit van hoog tot laag. Er is geen zicht op verandering, laat staan op verbetering.

Wanneer is de grens bereikt? Wanneer heeft Nederland eindelijk de moed om te zeggen: zo kan het niet langer. Deze oorlog moet stoppen, en om te beginnen moet Nederland daar zelf niet meer aan meedoen. Van verlenging van de missie moet zeker geen sprake zijn. Haal de Nederlandse troepen terug!

Voor de zomer hebben we een debat gevoerd met het kabinet over de sociaal economische orde. De reacties na het uitbreken van de crisis waren bijna revolutionair. De Volkskrant kopte: ?Implosie van het kapitalisme?.

?Deze vorm van het kapitalisme is voorbij?, zei PvdA leider Wouter Bos. En diezelfde Bos had het gisteren nog over een in gruzelementen gevallen grote naïeve kapitalistische droom waarin markten als vanzelf goed doen.? Maar na het ontwaken zoekt dit kabinet niet naar een alternatief voor wat heeft gefaald.

Geen alternatief voor de macht van de aandeelhouders. Geen perspectief op een einde aan de fixatie op de korte termijn winstbelangen. Geen voorstellen om het gebrek aan moraal aan banden te leggen. De Kamer heeft een voorstel van de SP overgenomen om de macht van deze aandeelhouders terug te dringen. Het kabinet weigert dit plan uit te voeren. Geen moed, of gewoon geen zin? Ik wil het graag van u horen. U, die zegt dat het anders moet, maar kennelijk niets wil veranderen.

Zo langzamerhand kan ik de woorden van de heer Bos over zijn aanpak van de bonussen alleen nog maar zien als volksverlakkerij. Waarom zulke fluwelen handschoenen voor de veroorzakers van de crisis? Waarom draait de bonuscaroussel gewoon door? U laat de daders wegkomen. Tot grote woede van het Nederlandse volk. Terechte woede.

Toen de banken faalden, hielden ze hun handen op bij de overheid. De SP stelt voor een Bankenheffing in te voeren. Als ze nog steeds geld hebben om dikke bonussen uit te betalen, dan hebben ze ook geld om mee te betalen aan het herstel van de schade. Maar: wie zijn billen brand, moet toch op de blaren zitten. Waarom geldt hier niet: de vervuiler betaalt? De minister van Financiën steunt ons voorstel, zo lazen wij vanochtend.

Na vele lange jaren aandringen van de SP lijkt er nu beweging te zitten in de aanpak van de bovenmatige beloningen in de publieke sector, de zorg, het onderwijs, de publieke omroep, de woningbouwcorporaties. Maar beweging is nog geen verandering. Het duurt lang. Veel te lang. Wanneer bestuurders geen moreel besef tonen, moeten wij ons beschermen tegen hun gedrag.

Fijn daarom, dat de PvdA voor haar eigen leden met een erecode komt. Maar laten we vooral haast maken met een wettelijke maximumsalaris. Want, het zijn wel heel veel, maar niet alleen PvdA-ers, die hun zakken vullen...

In de publieke sector is geen alternatief voor de falende politiek. De koers is al jaren meer markt, minder overheid. De SP doet onderzoek onder honderden mensen uit het gevangeniswezen, duizenden leraren, meer dan 10.000 agenten en werkers in de zorg. Zij maken ons deelgenoot van hun ervaringen en meningen en hun oplossingen. Zij bevestigen de enorme kloof tussen de papieren werkelijkheid van het kabinet en de dagelijkse werkelijkheid van de werkvloer.

Zo kwam er onlangs een jubelend persbericht uit van het ministerie van Volksgezondheid dat de bureaucratie was afgenomen. Maar de werkers in de zorg laten ons weten dat de bureaucratie juist is toegenomen.

Zo stelt de staatssecretaris van onderwijs dat niemand gebaat is bij nutteloze uren, bij slechte schoolroosters en dat ophokuren uit den boze zijn. Maar de leraren melden ons dat de rigide norm van het kabinet wel degelijk nog steeds leidt tot het ophokken van leerlingen. Een leraar uit ons onderzoek: ?Het heeft op onze school heel veel stuk gemaakt. Kwaliteit laat zich niet meten in uren. Nu hebben we ophokuren die nergens op slaan, alleen maar zorgen voor onrust, chaos en demotivatie bij leerling en docent. ?

Zo voert dit kabinet gewoon weer onderwijsvernielingen door. Zoals het compententiegericht onderwijs in het MBO, dat ondanks weerstand en slechte ervaringen van de leraren verplicht wordt opgelegd. Een leraar: ??deze onderwijsvernieuwing trekt een spoor van vernielingen in de wereld van onze toekomstige beroepsbeoefenaren. Het wordt van bovenaf doorgedrukt.? En een MBO leerling laat ons weten: ?Ik krijg straks een diploma, maar ik heb geen idee waarvoor. Tot nog toe heb ik niks, maar dan ook NIKS geleerd. Omdat er totaal geen structuur en begeleiding is, zwemmen we allemaal maar wat rond..?

Niet alleen bij de zorg en het onderwijs, ook bij de aanpak van veiligheid staat de Haagse werkelijkheid in groot contrast met de dagelijkse werkelijkheid. Zo stelt de staatssecretaris van justitie dat meerdere gevangenen op één cel en bezuinigingen op gevangenissen en reclassering geen gevolgen zullen hebben voor de veiligheid. Maar twee op de drie medewerkers meldt een toename van agressie en geweld. En driekwart van het gevangenispersoneel vindt de samenleving onveiliger geworden door het kabinetsbeleid van afgelopen jaren.

Zo blijft onze minister van politie, mevrouw Ter Horst geloven dat de bezuinigingen op de politie niet leidt tot minder agenten op straat. Terwijl iedere agent zegt dat ze nu al minder collega?s krijgen. En denkt ze ook écht dat er meer wijkagenten komen. Maar de agenten laten ons weten dat ze op papier wel wijkagent heten, maar het helemaal niet kunnen zijn. Omdat ze gek worden van de bureaucratie en omdat ze door de krappe bezetting te veel nooddiensten moeten draaien. Meer dan 70% van de agenten geeft aan onvoldoende tijd te hebben om in de buurt aanwezig te zijn.

De kloof tussen de Haagse werkelijkheid en de dagelijkse werkelijkheid blijkt ook uit de bewering van de minister dat de bonnenquota zijn afgeschaft. Agenten laten ons weten dat ze in menig politiekorps nog worden afgerekend op het aantal bonnen dat ze uitschrijven. Een Hoofdagent uit Schiedam: ?180 is verplicht, anders kan dat je jaarlijkse periodiek kosten.?

Uit de onderzoeken komt een eenduidig beeld naar voren over de staat van onze publieke sector. Na jarenlange vermarkting en bezuinigingen, is deze verschraald, ontmenselijkt en verziekt door bureaucratie en managementlagen. De oplossingen van ervaringsdeskundigen liggen dan ook voor de hand.

Zij willen investeringen in plaats van bezuinigingen. Zij willen schaalverkleining in plaats van schaalvergroting. Zij willen werken met mensen, in plaats van zichzelf verliezen in bureaucratische papieren. Maar bovenal willen zij dat er naar hen geluisterd wordt. Geluisterd naar hun ervaringen en hun oplossingen. Dan zullen ze hun werk met hart en ziel kunnen en willen blijven doen. Niet voor dit kabinet, niet voor de Tweede Kamer, nee, voor hun leerlingen, voor hun patiënten en voor de veiligheid in de buurt.

Ook bij andere publieke voorzieningen heeft de politiek uit handen geven wat niet van hen, maar van ons allemaal is. Zoals de woningcorporaties, het openbaar vervoer, de energievoorziening.

Elk land denkt na over een energiepolitiek, Nederland verkoopt zijn energiebedrijven aan buitenlandse bedrijven. De vergezichten van minister Cramer zijn groen, maar de prestaties op klimaat- en milieugebied zijn grijs; bedekt met een dikke laag steenkool.

We moeten meer grip krijgen op onze publieke sector en de zeggenschap nemen over dat wat van ons allemaal is. Zo vroeg ik de Minister-president al eerder te voorkomen dat onze energiebedrijven verpatst zouden worden, helaas tevergeefs. Maar er zijn natuurlijk wel degelijk alternatieven

De SP doet u nog twee suggesties:

1. De overheid koopt Connexxion op en start de Nederlandse Busmaatschappij. Het is mooi geweest met het mislukte experiment van marktwerking in het busvervoer.


2. We stoppen met de marktwerking in de thuiszorg. En als het kabinet dat niet wil, heeft de Tweede Kamer een mooie kans. Er ligt namelijk een initiatiefwet van de SP die u kunt steunen. Steun deze wet en stop daarmee de opgelegde commercie in de thuiszorg.

De manier waar op het kabinet de gevolgen van de crisis wil opvangen lijkt wel heel erg op de politiek die deze crisis heeft veroorzaakt. Er wordt wel degelijk fors bezuinigd op de verkeerde dingen.

Er wordt bezuinigd op de politie, de zorg en het onderwijs; terwijl er wel weer cadeaus wordt gegeven in de vorm van lastenverlichting voor bedrijven.

Er wordt bezuinigd op het weer aan het werk krijgen van mensen in de bijstand. Maar niet zoals de SP wil op de verspilling van de falende commerciële re-integratiecowboy?s.

Het is goed dat het kabinet investeringen naar voren haalt en extra investeert. Maar de SP had dit eerder eerder, meer en beter gedaan. Het kabinet trekt wel meer geld uit, maar heeft geen alternatief voor het systeem dat gefaald heeft. De SP doet in haar alternatieve begroting voorstellen om te investeringen in sociale woningbouw en de bouw van eigen kamers in verpleeghuizen.

Het kabinet doet te weinig om de kredietverlening voor bedrijven op gang te helpen. De SP wil dat er een nieuwe Nationale Investeringbank komt. Dat kan helpen om gezonde bedrijven door de crisis te helpen en zorgen dat innovatie niet stagneert.

Onder dit kabinet zal de werkeloosheid verdubbelen. De SP wil dit waar het kan voorkomen en waar het onvermijdelijk is mensen zo goed mogelijk aan nieuw werk helpen. Door banenpools. Door het aanbieden van veel omscholing. Door jongeren langer door te laten leren waar kan. Van VMBO tot de universiteit.

Vol trots stelt het kabinet dat het koopkrachtverlies beperkt blijft. Ja, gemiddeld. Maar dat zegt op dit moment helemaal niks.

En juist mensen die hun baan verliezen krijgen de klappen. En gehandicapten, zieken en ouderen en studenten zullen de bezuinigingen voelen.

Het vierde kabinet van Balkenende doet niks aan de gegroeide verschillen onder voorgaande kabinetten. Armoedebestrijding moet ook nu bovenaan de agenda staan. Mensen die al jarenlang niet weten hoe ze het eind van de maand moeten halen, leven al jaren in een financiële crisis.

Solidariteit is niet alleen voor goede, maar vooral voor slechte tijden. Natuurlijk, het is crisis, er is nu weinig extra?s om uit te delen. Maar daarom kan je wel de lasten en lusten eerlijker te verdelen.

Het kabinet bezuinigt op de kinderbijslag. De SP wil deze juist inkomensafhankelijk maken. Zo zorg je dat het geld terecht komt waar het nodig is.

Het kabinet bezuinigt op de zorgtoeslag. De SP wil de zorgkosten juist eerlijk delen, door de premies inkomensafhankelijk te maken. Dat is solidariteit!

Het kabinet pakt de studenten door bevriezing van de studiefinanciering en allerlei toeslagen. En dit kabinet steelt de AOW-toeslag van ouderen, maar weigert de riante bonussen van bankiers en andere veelverdieners aan te pakken.

De SP wil een toptarief in te voeren van 60%, voor de inkomens hoger dan dat van uzelf, Minister-president. Dan kunt u in plaats van geniepige bezuinigingen, waarbij groep groot leed wordt berokkend, een bijdrage vragen van mensen die vele minder pijn zullen voelen.

Gaat u met uw kind naar de Eerste Hulp, dan kan u dat geld gaan kosten wanneer achteraf blijkt dat de nood niet zo hoog was. En het kabinet bezuinigt op de toeslag voor ouders met thuiswonende gehandicapte. En schrapt de ondersteuning en begeleiding van gehandicapten, ouderen en psychiatrische patiënten, waardoor ze niet meer zelfstandig kunnen wonen. De SP wil niet bezuinigen op deze zorg, maar de premies voor de langdurige zorg heffen over het volledige inkomen.

Het kabinet misbruikt de crisis om een sociale verworvenheid om zeep te helpen. De AOW-leeftijd. De SP zegt: 65 blijft 65.

En met ons vele Nederlanders. Nederlandse burgers die zijn voorgelogen door CDA, PvdA en ChristenUnie. Dat noemen we kiezersbedrog. Of moet ik eigenlijk zeggen: crisisbedrog?.

Ik heb het nog maar even opgezocht in de verkiezingsprogramma?s: PvdA: ?De pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar blijft onaangetast? CDA: ?Het verhogen van de AOW-leeftijd is voor het CDA niet aan de orde ?En wat betreft de ChristenUnie blijft de AOW-leeftijd 65 jaar? Minister Rouvoet ontkende het kiezersbedrog gisteren in de krant. Maar kent blijkbaar zijn eigen verkiezingsprogramma niet.

Het is daarom onfatsoenlijk dat u deze keuze niet eerst aan de Nederlandse kiezer voorlegt.

Verhogen van de AOW-leeftijd is ongewenst, onzinnig en onnodig. En, ja mijnheer Donner het is asociaal.

Het is ongewenst: Als je 65 bent is het mooi geweest. Het heet niet voor niets: dan mag je gaan genieten van je oude dag. Een beschaafd land gunt ouderen hun welverdiende rust. Bovendien wordt er ook maatschappelijk nog iets waardevols weggegooid. Want wie zijn de vrijwilligers en mantelzorgers?

Het is onzinnig om de AOW leeftijd te verhogen. Slechts 13% van 64-jarigen werkt op dit moment. Zij kunnen niet meer of zijn uitgespuugd door de werkgevers. Iedereen, behalve minister Donner natuurlijk, kent wel 55-plussers die zich kapot solliciteren, maar nergens worden aangenomen. Dáár moeten we iets aan doen. Zorgen dat wie wil ? en dat zijn er echt genoeg- ook kan blijven werken.

Het is onnodig om de AOW-leeftijd te verhogen. De AOW is helemaal niet onbetaalbaar.
Allemaal kletspraat. Kletspraat, gericht op het zaaien van angst. Om iedereen vervolgens te doen geloven dat het onvermijdelijk is. Natuurlijk het aantal 65-plussers neemt toe, en dus nemen de uitgaven aan AOW toe. Maar die kosten betalen die 65-plussers zelf. Wat de AOW meer gaat kosten, wordt ook meer opgebracht door de extra belastinginkomsten over de pensioenen.

Het kabinet zegt geen prijskaartjes te willen hangen aan mensen, maar hangt zelf een vals prijskaartje aan 65-plussers. Om vervolgens ook de onwaarheid te propaganderen dat de AOW onbetaalbaar wordt. Dit is valse politieke bangmakerij.

Deze aanpak en reactie op de crisis zegt veel over hoe dit kabinet de toekomst ziet. Dat is een toekomst zonder alternatief voor wat gefaald heeft. Politiek is keuzes maken, nu en in de toekomst. Met hetzelfde geld is een veel beter Nederland mogelijk En de keuzes van nu bepalen de richting die ons land op gaat.

Wat voor land willen we in de toekomst? Een land met uitgeklede sociale en publieke voorzieningen? Een land met verschraalde zorg en onderwijs? Zonder voldoende politie in de buurt?

Of wilt u een land waar de mensen naar elkaar omkijken. Waar we onze welvaart delen. Waar kinderen kunnen leren, waar ouderen van hun oude dag kunnen genieten, en waar u fatsoenlijke zorg krijgt ongeacht of uw rijk of arm bent. Een land met menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit?

We kunnen nu kiezen voor een nieuwe toekomst. Waarin eigen verantwoordelijkheid gemeenschappelijke verantwoordelijkheid wordt. Een toekomst waarin we met z?n allen verantwoordelijk zijn voor iedereen en voor dat wat van ons allemaal is. Een toekomst waarin we samen de schouders eronder zetten en zorgen dat belangrijke maatschappelijke problemen wel worden opgelost, en tegenstellingen worden verkleind. Een nieuw perspectief waarmee het begrijpelijke cynisme wordt omgezet in hoop op verandering.

De afgelopen dertig jaar hebben we met zijn allen mogen genieten van een enorme economische en technologische vooruitgang. Ik zou willen dat we over dertig jaar hetzelfde kunnen zeggen, maar dan over de sociale vooruitgang.

En om dat te kunnen zeggen is het nu de tijd om te kiezen voor een alternatief voor dat wat gefaald heeft.

Dit kabinet kan dit niet, wil dit niet en doet dit niet. Omdat PvdA en CDA elkaar in de houdgreep houden. Wie dat niet ziet, is toch wel ziende blind inmiddels.

De formatie duurde vier maanden. Vervolgens ging het kabinet 100 dagen het land in. Toen kwam de crisis, met grote gevolgen voor de toekomst. En daar gaan ze nu eerst een jaar op studeren.

Deze regering regeert niet. Het is een praatgroep van bollebozen dat liever fantaseert dan fabriceert. Het kabinet komt niet met een alternatief voor wat gefaald heeft.

De SP wil een toekomst waarin we grip en zeggenschap krijgen over wat van ons allemaal is. De hoeders zijn van de sociale vooruitgang en bewakers van de publieke sector. En bondgenoot van allen die willen beginnen aan de opbouw van een nieuwe samenleving. Voor wie wil kiezen voor een alternatief voor dat wat gefaald heeft."

(Alleen gesproken tekst geldt)