CNV Onderwijs
21 september 2009
Inhoud geven aan christelijke traditie is klus
Categorie: Algemeen nieuws
Hoe geef je op een school in het voortgezet onderwijs vorm en inhoud
aan de christelijke traditie? En traditie doorgeven, hoe doe je dat?
Dat was de centrale vraag van een debat onder leiding
van Trouw-redacteur Tonie Slingerland tussen de theoloog en filosoof
Eric Borgman, Patrick Banis van CNV Onderwijs, Martha Haffenkamp van
het Sint Laurenscollege en Lies Ensing, ouder.
Martha Haffenkamp ervaart dagelijks hoe verbrokkelt de informatie van
docenten over de katholieke traditie wel niet is. Zij koos daarom voor
een aanpak waarbij jonge leraren worden aangestuurd (`die kennen het
Onze Vader vaak niet') in de katholieke traditie en schreef er een
handleiding voor. Met informatie over heiligen, Maria, de zeven
sacramenten en de zeven hoofdzonden. Kennis van zaken is een
belangrijk element, vonden de forumdeelnemers. Te lang heeft het bij
de geloofsbeleving voornamelijk om het gevoel gedraaid. Eric
Borgman:'Je geloofsbeleving heeft ook inhoudelijke elementen. Pas als
je weet waar het over gaat, kun je ook ergens tegen zijn.'
Is het Laurentiuscollege met een eigen moderator en godsdienstleraar
een uitzondering? Patrick Banis ziet lichtpuntjes: 'Ouders en jonge
docenten zijn nieuwsgieriger naar de identiteit van de katholieke
school. En: `er is nog een wereld te winnen op dit gebied. Dat geldt
ook voor de opleiding van jonge leraren.' Hij constateert ook een
zekere generatiekloof. `De vijftigplussers houden vanwege frustraties
over de kerk in het verleden de boot nog wel eens af terwijl juist
jongeren onbevangener zijn en het wel spannend vinden.' Voor Eric
Borgman is dat geen bezwaar. `Niet iedereen hoeft er hetzelfde over te
denken. Dat maakt het debat tussen oud en jong, leiding en docenten
juist spannend.'
Verlegenheid en schaamte is er ook onder leerlingen. Lies
Ensing vertelt hoe haar dochter zich voorbereidde op het Vormsel maar
op school werd er niet over gepraat met vriendinnen: `Dat is niet
cool. Kinderen praten over alles; vriendschap, seks, trouw en
spiritualiteit, maar nooit over de kerk.' Martha Haffenkamp kan dat
beamen: `Je kunt hen het Onze Vader zeker leren, maar dat wil nog niet
zeggen dat ze ook bidden.' De reguliere lessen begint ze dan ook niet
met gebed maar bij speciale vieringen, bij ernstige gebeurtenissen is
dat makkelijker. Zo komen de leerlingen op 2 november op Allerzielen
bijeen en steken een waxinelichtje aan dat kan worden opgedragen aan
een pas overleden bekende.
Er zijn ook praktische belemmeringen want `het moet wel allemaal
binnen dat aantal lessen.' Dat kan alleen als de school zelf een
identiteit heeft en betrokkenen ervaren wat er op het spel staat.
Volgens Patrick Banis ligt hier een taak voor de schoolbesturen; hij
bespeurt een kentering ten goede. Bisschop De Korte had het op een
ander moment tijdens deze Dag van de Christelijke Traditie wat anders
verwoord, wat somberder. `Hoeveel dragers van de katholieke traditie
zijn nog in de kerk aanwezig. Daar ben ik niet optimistisch over. De
meeste katholieken zijn eigenlijk religieuze humanisten geworden.'
---