ChristenUnie
Bijdrage Esmé Wiegman AO 'Wtcg'
Bijdrage Esmé Wiegman AO 'Wtcg'
woensdag 23 september 2009 13:30
Voorzitter. Er is voortgang geboekt met het verfijnen van de regeling.
Goed dat de rolstoel en het PGB voor huishoudelijke hulp onder de
tegemoetkomingsregeling gaan vallen en dat er ook een oplossing lijkt
te zijn gevonden voor de hulpmiddelen.
Maar er zijn nog steeds groepen die niet worden bereikt. Door de
koppeling aan de huur- en zorgtoeslag worden deze groepen dubbel
getroffen. De ChristenUnie maakt zich zorgen over de resultaten van de
koopkrachtberekeningen voor huishoudens met extra zorgkosten van het
Nibud. Uit deze berekeningen blijkt dat chronisch zieken en
gehandicapten er komend jaar meer dan andere groepen in koopkracht op
achteruit zullen gaan. De chronisch zieken en gehandicapten met hoge
zorgkosten worden het hardst getroffen. Herkend de staatssecretaris
deze cijfers? Is met deze negatieve koopkrachteffecten rekening
gehouden of is de achteruitgang groter dan verwacht?
Daarbij is het ook belangrijk dat heel zorgvuldig gekeken wordt naar
de effecten van de stapeling van regelingen voor chronisch zieken en
gehandicapten.
Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan de veranderingen in het
geneesmiddelenbeleid. Voorkomen moet worden dat het gebruik van
goedkope medicijnen wordt bestraft met het mislopen van een
tegemoetkoming in de zorgkosten, bijvoorbeeld vanwege het ontbreken
van bepaalde bestanddelen of een te lage dosering.
Beleidsdoelstellingen moeten op elkaar aansluiten. Dit lijkt mij een
belangrijk aandachtspunt om mee te nemen bij de verdere verbetering
van de afbakening.
Wat is op dit moment de stand van zaken met betrekking tot de
implementatie van de uitvoering van de Wtcg door de ketenpartners? Kan
de staatssecretaris garanderen dat alle rechthebbenden (die op dit
moment in beeld zijn) ook daadwerkelijk en tijdig de compensatie
ontvangen?
Er doen zich knelpunten voor bij de uitvoering van de Wtcg-korting van
33 procent op de eigen bijdrage AWBZ. Het is voor budgethouders
belangrijk dat deze korting zo snel mogelijk wordt doorberekend, omdat
zij anders in moeilijkheden komen bij de besteding en verantwoording
ervan. Er lag een afspraak met de zorgkantoren dat zij dit in juli
zouden doen, maar dat is nog steeds niet gebeurd. Ook hebben gemeenten
nog geen duidelijkheid over hoe zij deze korting moeten gaan
financieren. Wat is de stand van zaken in het overleg met de VNG over
de korting op de eigen bijdrage WMO?
Het is positief dat de staatssecretaris bereid in om ook mantelzorg
als afbakeningscriterium te hanteren. Mijn fractie vraagt zich wel af
of het mantelzorgcompliment het juiste aangrijpingspunt is voor een
goede regeling. Worden alle rechthebbenden op deze manier wel bereikt?
Ligt het niet veel meer voor de hand om aansluiting te zoeken bij de
gebruikelijke zorg?
Ik ben blij dat uniforme registratie van hulpmiddelen door
zorgverzekeraars mogelijk blijkt te zijn. Ik ga ervan uit dat dit
betekent dat het gebruik van hulpmiddelen per 1 januari 2010 onder de
tegemoetkomingsregeling zal kunnen vallen. En dat dit ook gevolgen
heeft voor de compensatie van het verplicht eigen risico (uitvoering
motie Wiegman). Graag een bevestiging.
Een belangrijke conclusie van de Taskforce is dat een verdere
verfijning van de regeling op grenzen stuit en nooit alle groepen
zullen kunnen worden bereikt. Daarom is het positief dat de Taskforce
een separaat traject is gestart om de mogelijkheden van de toepassing
van ICF in het kader van de Wtcg te onderzoeken. Wanneer kan de Kamer
de resultaten van dit onderzoek verwachten?
In de tussentijd moet verder worden gewerkt aan een verdere
verbetering van de regeling. Daar moeten nog wel wat slagen worden
gemaakt. Daarbij zou het ook goed zijn om te bekijken welke
mogelijkheden er zijn om patiënten meer instrumenten in handen geven
om zelf gaten te dichten. De ChristenUnie pleit voor de invoering van
een hardheidsclausule, zodat mensen die wel in aanmerking menen te
komen voor de regeling, maar niet worden opgespoord op grond van de
huidige criteria daarop een beroep kunnen doen.
Ik begrijp de bezwaren die worden aangedragen tegen het instellen van
een meldpunt. Maar voor een goed afgebakende groep, zoals mensen die
gebruik hebben gemaakt van revalidatiezorg in ziekenhuizen, zou dit
volgens mij wel een goede (voorlopige) oplossing kunnen zijn. Waarom
kan dit trouwens niet gewoon via een aanvraagprocedure bij het CAK,
zoals dit ook gebeurt voor mensen met een AWBZ-indicatie voor
onbepaalde tijd of vrouwen in de vrouwenopvang? De PCOB doet hiervoor
ook enkele goede suggesties. Ik zou de staatssecretaris willen vragen
hier goed naar te kijken.
Ik mis in de voortgangsrapportage specifieke aandacht voor mensen met
zeldzame aandoeningen. Dit is een zeer kwetsbare groep, die nog niet
goed in beeld is bij het CAK.
Tenslotte nog een opmerking over het belang van meer samenwerking in
de verschillende regelingen op het terrein van zorg en sociale
zekerheid. Ik wijs daarbij ter inspiratie op het plan van aanpak
Heroriëntatie Hulpmiddelenzorg, een gezamenlijk initiatief van ZN, de
CG-Raad en CSO om hulpmiddelen bij één loket onder te brengen.
Esmé Wiegman